The headliner of the Eurovision party week was Hera Bjork. With the song ‘Je ne sais quoi,’ she was the audience favorite of the LGBTQ community in 2010.
At every Eurovision event, you can hear the song blasting through the speakers. She also participated three times as a backing vocalist for the Icelandic entry at the Eurovision Song Contest. She didn’t win, but she is an icon for many. I had a wonderful interview with her.
At the Europarty in Torremolinos, I met the charming Kelly Wilde. This Australian lady, who now lives in the UK, stole everyone’s heart. In 1990, she was chosen by the UK to participate in “a song for Europe.” She didn’t win, but she delivered a stunning performance. Many hits later, she is the ‘queen of the Gayprides,’ but above all, a fantastic person!
Listen to the interview I had with her.
source: https://efe.com
Roze Zaterdag wordt al 45 jaar georganiseerd, telkens in een andere stad in Nederland en is bedoeld om bewustwording en acceptatie van LHBTIQ+ op gang te brengen. De 46e editie vindt voor het eerst in Zeeland plaats. En dat gebeurt meteen goed. Er is een jaarprogramma met educatie, informatie, kunst en cultuur. Hoogtepunt van het jaar is de Roze Zaterdag op 17 juni met optredens van o.a. Gerard Joling, Johnny Logan, Frenna, Mart Hoogkamer en Ruth Jacott, een informatiemarkt en een parade. Jaarlijks komen er tussen de 10.000 en 20.000 bezoekers naar deze dag. Dat zijn niet alleen mensen uit de LHBTIQ+-doelgroep, Roze Zaterdag is er juist voor iedereen.
Zaterdagmiddag en begin van de avond treden er op de Grote Markt verschillende artiesten op die jongeren aantrekken. Zoals sing&songwriter Bram Houg (bekend van The Voice), Belle en de zeer populaire rapper en zanger Frenna. De jongeren kunnen ook genieten van verschillende party’s met dj’s. Zo is er in de Grote Kerk ‘Thank Gay it’s Saturday’ met o.a. Lady Bee, Sam Blans en Preztone. Ook zijn er in verschillende Goese horecazaken nog roze party’s.
Vanaf 19.00 uur is er een gezellige familieavond op de Grote Markt. Brigitte Nijman en Laura Vlasblom (van Frizzle Sizzle) zingen als duo ‘Back to Waterloo’ de grootste hits van ABBA. Grote Nederlandse namen als Mart Hoogkamer, Gerard Joling en Ruth Jacott komen ook naar Goes. Daarnaast is mister songfestival Johnny Logan ook geboekt.
Wie van klassiek houdt moet zeker een kijkje nemen in de historische stadshaven, want daar zal de “Drijvende Diva” om 11.30 & 13.00 aria’s van Mozart en Puccini ten gehore brengen.Verder is er de openlucht Pride Photo expositie is te bewonderen in de Zusterstraat en in het Historisch Museum De Bevelanden is de expositie ‘MENS! the world is yours, but also ours’ te bezoeken. Filmliefhebbers kunnen terecht bij de Davinci bioscoop en bij ’t Beest, en op het Bleekveld is er een informatiemarkt. Vaste ingrediënten van Roze Zaterdag zoals een oecumenische kerkdienst en een regenboog parade staan ook op het programma.
Ook op andere momenten in 2023 zijn er ‘roze’ activiteiten in Zeeland waaronder exposities in verschillende Zeeuwse musea, filmavonden in verschillende Zeeuwse filmhuizen en een congres bij hoofdsponsor Dow in Terneuzen.Meer info op www.rozezaterdaggoes.nl en je kan hier het interview beluisteren dat ik had met Tom de Koning.
From the 28th of April till the 7th of May, Torremolinos will be the place for the party people. Hotel Ritual will be the place for those two events, with many parties and big artists.
Infinity festival
Infinity Festival is the best and biggest Gay Spring break festival in Torremolinos (Spain). From April 28 till May the 2nd, you can party all the way in the different bars and discos. Join us at the different Beach parties at Eden Beach Club, the pool parties at Ritual Hotel, the different parties at Aqua Emperio Disco, and a sexy party at Bunker Club. Tired from those parties: relax at the pool in Ritual Hotel or Sireno Hotel. And also visit the different bars in the Nogalera Centre, the place to be for LGBTQ’s. More information and tickets at https://www.eventbrite.es/e/infinity-festival-2023-tickets-472194304877. Listen to the interview with Anthony Areal.
Euro-party
Are you a big fan of the Eurovision Song Contest, join us at the Euro party in Ritual Hotel. From May 2nd till May 8th you can enjoy performances from different big artists like Suzy (Portugal 2014), Surie (UK 2018), Vincent Bueno (Austria 2021), and Hera Bjork (Iceland 2010). All hosted by Kelly Wilde (a song for Europe 1990). Join us at different parties and visit beautiful cities like Granada. More info about the tickets is at www.euro-party.com. Listen to the interview with Chris.
Voor de eerste maal geven we awards weg in onze podcast reeks. In een aantal categorieën kunnen jullie beslissen wie er met de felbegeerde award naar huis gaat. Hier lees je waarom we voor deze kandidaten hebben gekozen.
2. Wat is volgens jou de beste nieuwe LGBTQ horecazaak?
3. Wat was het beste LGBTQ evenement van het afgelopen jaar?
4. Wat was volgens jou het beste LGBTQ getinte toeristische event of activiteit?
5. Wie verdient de titel Icon of the year?
Stemmen kan je tot en met 2 januari 2023. Tijdens onze podcast uitzending van januari maken we de winnaars bekend. Stemmen doe je via de QR-code of via de link: https://dashboard.enquetetools.nl/respondenten/vragenlijst?etsession=uk3rca4ua2ac959f7c0q9jiqm3&etuser=1&vlid=27301&ncu=763344&vlcode=27301ba93a6d22&iah=2c245eb902
MSC cruises brengt de MSC Virtuosa naar Zeebrugge deze winter
Onlangs brachten we een bezoek aan het prachtige schip. Touristicogay had een gesprek met Frank Van Den Steen, Country Manager Benelux over het schip, de route en het gayfriendly karakter van MSC.
Touristicogay is al meer dan 15 jaar het medium waar bezoekers terecht kunnen voor nieuws en reportages over LGBTQ +(friendly) reizen, hotels, cruises, bestemmingen, lifestyle en events. LGBTQ’s blijven een belangrijke doelgroep voor de reissector. Ze houden van reizen, uitgaan, luxe en lifestyle.
Sinds 2001 publiceert Gaylive nieuwsberichten die interessant zijn voor de Vlaamse en Nederlandse LGBTQ+-gemeenschap. Op Gaylive vind je berichten over binnen- en buitenlandse gebeurtenissen, media en lifestyle aangevuld met eigen recensies van boeken, films en televisieseries.
We hebben de handen in elkaar geslagen voor een nieuwe podcastreeks. Maandelijks zorgt Gaylive voor het LGBTQ+ nieuws, Touristicogay voor travel, lifestyle en event reportages.
Ruim programma aan reportages
De eerste podcast kan je vinden op de bekende podcastkanalen zoals spotify, itunes, soundcloud,… We brengen een terugblik op Darklands, een reportage over de ‘Spartacus Gay Travel index’. Deze jaarlijkse index geeft aan hoe veilig het is voor LGBTQ’s om naar een bepaalde bestemming te reizen, maar ook welke promotie men er maakt naar LGBTQ’s toe (het nieuwe item ‘gay marketing’). Wil je weten wie op de eerste plaats staat en wie er veel aan LGBTQ marketing doet, beluister dan zeker de podcast. https://spartacus.gayguide.travel/blog/spartacus-gay-travel-index/
Een tweede reportage gaat over de magazines ‘Cruise&Style’ en ‘Lux&Travel’, 2 boeiende magazines om je nieuwe trip te plannen. https://www.cruisestyle.be/
De volgende maanden staan er nog heel wat reportages gepland: Antwerp Pride, Gay (friendly) cruises, een exclusief interview met de organisatoren van Europride 2023 in Malta, een trip met ‘Wonder of the Seas’ van Royal Caribbean International, en nog zoveel meer.
De podcast kan je beluisteren via ondermeer spotify en soundcloud: https://open.spotify.com/episode/4dlMKEWTQ1WQRSZvkQuv1q?si=UQv75rSPRpaWfOqY87JrAA
Thomas and Nico are the proud owners of café Twilight, a popular LGBTQ bar for young and old. Now they are ready to present their new concept. ‘COCK’ opens its doors in the building next door. Ready to receive you with delicious wines and cocktails.
A delicious wine….
A drink after work with friends or colleagues, then you can go to ‘COCK’. The business specializes in the best wines that you can order by glass or bottle. You can choose their basic wines and opt for a selection of the brand ‘El Barrio’ and ‘Vache d’Automne’. If you would like a glass of champagne, they serve a bottle of delicious champagne from André Goutorbe Brut Tradition or a glass of Cava from Mont Marçal. Connoisseurs can also opt for the suggested wines from, among others, the Cantina Mabis brand.
…or a cocktail
How about an ‘Ambriosa’, a ‘Carajillo 43’, or a ‘Pornstar Martini’? These are just some of the delicious cocktails that you can enjoy on the sunny terrace. You will also be able to select from specialties during the summer months.
With a snack and more
‘Cock’ will serve a selection of tapas with a delicious wine. In the near future, they will start with breakfasts and lunches. More on that later.
‘Cock’ will open its doors on Thursday 17 March at Nieuwstad 6, just next to Café Twilight.
Touristicogay en Gaylive starten een podcast. Maandelijks brengen we reportages over actuele LGBTQ thema’s, LGBTQ (friendly) destinations, packages en events.
We starten onze podcast met Rémy Bonny van ‘Forbidden colours’. Deze organisatie zet zich in voor LGBTQ vluchtelingen in Oekraïne. Met Rémy hebben we het over de organisatie, de toestand ter plaatse, de gevaren voor LGBTQ’s en hoe burgers kunnen helpen. Het project kan je steunen via volgende website: https://tiltify.com/@remybonny/support-ukrainian-lgbtiq-refugees.
De podcast is ook te beluisteren via Spotify.
De verzamelde LGBTIQ+media van Vlaanderen roepen hun lezers en bezoekers op om zoveel mogelijk de actie van Forbidden Colours te steunen en in te gaan op de oproep die staatssecretaris van Asiel en Migratie Sammy Mahdi afgelopen maandag deed om Oekraïense vluchtelingen indien mogelijk op te vangen. Vele ( LGBTIQ+) burgers lopen ernstig gevaar door de agressie van Rusland.
Forbidden Colours
De Russische agressie tegen Oekraïne heeft de hele wereld geschokt. Naar schatting zullen de komende maanden zo’n 1,4 miljoen vluchtelingen de Oekraïense grens oversteken. Velen van hen zullen tot de LGBTIQ+-gemeenschap behoren. In het verleden is gebleken dat vluchtelingenkampen geen veilige plekken zijn voor LGBTIQ+ personen.
Daarom is de Brusselse non-profit Forbidden Colours een inzamelingsactie gestart om partnerorganisaties in Polen, Hongarije en Roemenië te steunen die de komende weken LGBTIQ+ vluchtelingen opvangen. Zij zullen eerstelijns hulp bieden, zoals huisvesting. In de tussentijd pleit Forbidden Colours bij hoge regeringsfunctionarissen voor een meer duurzame oplossing binnen de Europese Unie voor deze LGBTIQ+ vluchtelingen. In het verleden bleek vaak dat vluchtelingenkampem geen veilige plek vormen voor LGBTIQ+ personen.
De directeur van Forbidden Colours, Rémy Bonny (hij/hem), vertrekt woensdag naar Polen om van daaruit de acties verder te coördineren: “Dit is alle hens aan dek voor de vrede, mensenrechten en democratie in Europa. Toen we door onze contacten binnen de inlichtingendiensten twee weken geleden gecontacteerd werden over lijst die LGBTIQ+ activisten in Oekraïne moest liquideren na de invasie namen we direct contact op met onze partners. We moeten onze Oekraïense vrienden ondersteunen in hun strijd voor de vrijheid en zelf de mouwen durven opstropen.”
Met een donatie helpt iedereen een LGBTIQ+ persoon om de wreedheid van Vladimir Poetin te overleven. Inlichtingen verkregen van de Washington Post hebben bewezen dat Rusland een lijst heeft van Oekraïners “die gedood moeten worden of naar kampen worden gestuurd” na de invasie. Op de lijst staan ook LGBTIQ+ activisten. Donaties kunnen gedaan worden via https://tiltify.com/@remybonny/support-ukrainian-lgbtiq-refugees
Opvang van vluchtelingen in ons land
Maandag pleitte staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi dat Belgen die Oekraïense vluchtelingen willen opvangen zich registreren bij hun gemeente. De gemeenten staan samen met het Nationaal Crisiscentrum in voor de coördinatie van de huisvesting op het terrein. Ook deze oproep ondersteunen de gezamenlijke LGBTIQ+ publicaties.
Jeffrey Wuytack was the owner of the famous bars ‘Twilight’ and ‘Red Star café’ in Antwerp. Now he will open a new hotspot in Antwerp with a wink to FRIENDS, his favorite Comedy on TV.
Jeffrey opened his first bar in 2002 in Antwerp. Twilight was a huge success in the LGBTQ scene. After closing, he started with a new bar on the north side of Antwerp. Red Star café was again a place to be for LGBTQ’s and their friends. After a few years, he chooses for his first love ‘Twilight’. The opening of the bar was a big hit and for many years this was the place to be in Antwerp.
After a few years of rest, Jeffrey is back in town. On Saturday 5 February he will open his new bar ‘Jeffrey’s’ at Tabaksvest 73 in the center of Antwerp. For good music, a nice drink or a meeting with FRIENDS, u can meet him every day (except Tuesday). Opening hours: every day from 15h – close, Saturday and Sunday: 10h – close. Follow him on Facebook and be there.
For the last 20 years, I’ve visited Mexico City several times. It’s a vibrant city with nice people, culture and good food. But it’s big and some people want to leave it as soon as possible. My suggestion, stay a few days and embrace the city. I like to give you 5 golden tips if u decide to go alone to this city.
The majority of the people in Mexico City (and other cities) do not speak proper English, even the young crowd. So when u decide to visit the city alone or with friends, try to speak a basic Spanish language. I see many times the frustration of tourists who try to explain something in English and not get what they want. And believe me, u not want to get in a situation where u need help and no one understands you.
For a few years, Mexico City invests in Wi-Fi on the street, but it’s not everywhere. Some bars and restaurants also do not have Wi-Fi. So buy a data card. U just pay 5 euro for 3 GB internet, and a little more for unlimited. You find shops everywhere. It’s even a bit of good advice to have a 2nd phone. There are still pickpockets in the city. If u want to use GPS when u walk in the city, u can download ‘MAPS’. It’s an offline GPS of every city in the world and I loved to use it.
You find many street food places in the city: tacos, fresh orange juices,… Some people warn you about that, but I try them already for several years. Every morning a fresh orange juice and some tacos for a cheap price. Just take the places where u find a lot of Mexicans. They only take safe places.
For me, the subway of Mexico City is one of the best in the world: it’s easy to understand, cheap, correct, and fast. But, watch out for pickpockets. They also have metro busses. The system gets better by the years, so u can try them too… or just walk. It’s a great city for long walks and every Sunday the cyclists and walkers take a part of the city. It’s so nice to see!
You can’t leave Mexico without seeing that museum. It gives the history of the country and the different states. But make a visit at the end of your trip to Mexico. U will understand more when u have visited other parts of Mexico. And then, for sure u will stay for hours in the museum.
And a final tip: enjoy the city, the food, the culture, and his nightlife…
Tijdens de zomermaanden kon je al genieten van de keuken in ‘The Embassy of Freedom’. En dat het lekker was bevestigen de vele positieve reacties. Door de nieuwe coronamaatregelen heeft het Hessenhuis opnieuw gezorgd voor een heerlijke menukaart tijdens de wintermaanden. Met Vlaamse klassiekers…
Door de wijzigende coronamaatregelen heeft het Hessenhuis zich opnieuw moeten aanpassen. In een gezellige sfeer kan je genieten van een nieuw menu, met daarop de welbekende pasta’s en heel wat Vlaamse klassiekers.
Je kan onder meer genieten van ‘Witloof in de oven met kaassaus’, ‘Balletjes in tomatensaus’, ‘Stoofvlees’ en ‘Vol au vent’. Maar ook aan de vegetariërs is gedacht met een veggie versie van de bekende ‘Vol au vent’. Wil je toch liever een pasta of een heerlijk voorgerecht, ook dat kan.
Heb je graag wat meer sfeer, ook dat kan met optredens van onder meer ‘La Tash’ en ‘Sally Monella (halve finale Belgium’s Got Talent)’. Hou hiervoor de facebookpagina in het oog. Reserveren hoeft niet, maar dan ben je wel zeker van een goed plaatsje.
https://www.facebook.com/groups/195551583837932
Thomas, de jongste LGBTQ eigenaar van Antwerpen, en Nico runnen al jaren de succesvolle zaak ‘Twilight’ aan het theaterplein in Antwerpen. Ze starten weldra met een nieuw project. Tijd om Thomas aan de tand te voelen.
Dag Thomas, hoelang runnen jullie al ‘Twilight’?
We zijn bezig van augustus 2017, dus iets meer dan 4 jaar.
Jij en Nico werkten al lang in de horeca. Waarom heb je ooit die keuze gemaakt om een eigen zaak te beginnen en dan nog in ‘Twilight’?
In de horeca, en zeker in cafés, zijn er weinig doorgroeimogelijkheden. Dat was iets waar ik naar streefde. Ik wou meer verantwoordelijkheid opnemen. En er is nergens meer verantwoordelijk dan in een eigen zaak. Nico heeft me overtuigd en ik ben hem hierin gevolgd. Hij werkte vroeger aan de haven. Hij wou zijn leven volledig omkeren en terug in de horeca werken. Ik heb nog geen seconde spijt van onze keuze.
Jullie werken als koppel samen in de horeca. Hoe heb je dat kunnen managen?
We kunnen heel goed het verschil maken tussen collega’s zijn en een koppel zijn. We zorgen er ook voor dat we niet constant samen in de zaak zijn. We wisselen elkaar af. Enkel tijdens de drukke momenten zijn we er samen. Nu we een paar jaar bezig zijn hebben we ook de luxe om personeel te kunnen aanwerven. Dat zorgt ervoor dat je nooit alleen staat, maar dat je ook nooit met je partner staat. Daardoor kunnen we thuis praten over onze werkdag. Je moet jezelf ruimte geven om alleen te zijn en elkaar opzoeken als je elkaar nodig hebt.
Er zijn soms toch moeilijke momenten in de zaak. Kan je, als je de zaak sluit, de deur achter je dicht trekken en er thuis niet meer over praten of neem je het mee naar huis?
Neen, ik denk dat we dan effectief hier de deur sluiten, naar huis gaan en zoveel mogelijk genieten van onze avond. Als er iets moet gezegd worden over de moeilijkheden in de zaak dan zullen we dit de dag erna zeggen in het café. We proberen zo weinig mogelijk de problemen van de zaak mee te nemen naar huis.
Wat zijn voor jou de mooiste momenten al geweest van ‘Twilight’?
We zijn enorm trots op de evolutie van de ‘Roof of Love’ tijdens Antwerp Pride dat elk jaar enorm groeit. We zijn ook trots op het team dat we nu hebben en op de mensen die we zelf hebben opgeleerd. Maar ook hoe wij veranderd zijn als personen. We zijn verbeterd in onze eigen mogelijkheden. Ik vind van mezelf dat ik gegroeid ben als ober in de zaak.
Ben je ook gegroeid als eigenaar qua persoon en karakter?
Ik ben wel veranderd. Ik ben vooral trots dat ik een man als Nico achter en naast mij heb staan die heel veel organisatorisch vermogen heeft. Hij heeft veel inzicht, is veel rationeler en kan kalm blijven in moeilijke situaties. Ik hoop wel dat klanten vinden dat ik gegroeid ben sinds 4 jaar geleden.
Je hebt nu een dagzaak. Heb je ooit de intentie gehad over te schakelen naar een bar, een nachtzaak?
We zijn nu ook open tot 1u in de week en 2u in het weekend. Dat vind ik al verder gaan dan een gewoon dag café. En dat is de limiet die we onszelf hebben gesteld. Sinds de corona lock down hebben we geleerd dat dank zij het verplicht sluitingsuur, we beter functioneren als we elke dag sluiten op een vast uur.
Jullie hebben beslist om met een nieuw project te starten. Vertel er eens over?
Onze buren hebben, na een paar jaar hard te werken, beslist om te stoppen met hun zaak. Nico en ik hebben er dan over gesproken en beseft dat we het nu moesten doen om een tweede zaak te openen. We begrepen dat als er een jonge ondernemer komt, het niet meer zal gebeuren. We zijn blij dat we het gaan doen, maar het is ook wel spannend.
Waarom een tweede zaak? In het verleden is immers al meermaals gebleken dat dat niet altijd een succes is.
Dat klopt en dat is ook de reden waarom we eerlijk zijn daarin. We zijn bewust dat een tweede zaak altijd een risico kan zijn. Het zijn ook twee aparte zaken, wat wil zeggen dat als het ooit slecht zou gaan, we er gewoon mee kunnen stoppen. Maar we geloven er sterk in, anders zouden we het ook niet doen.
Welk concept hebben jullie in gedachten?
Het doel is om er een ‘cocktail en wijnbar’ van te maken met een uitgroei naar ontbijt, lunch en tapas. Het is iets dat het plein mist nu en wij willen dat gat opvullen. Mensen zijn altijd op zoek naar een goed glas wijn of een lekkere cocktail en dan is er niets beter dan lekkere tapas erbij serveren. Als de lunch voorbij is, gaan we vooral inzetten op ‘food sharing’. Je kan alleen komen of met vrienden, er zal voor elk wat wils zijn. We hebben wijnen per glas en een groot deel wijnen die je enkel per fles kan kopen. Er is wel een optie dat je de fles mee naar huis mag nemen, mocht je ze niet volledig uit hebben.
Het serveren van cocktails vormt toch een gevaar? Er zijn heel wat cocktailbars in Antwerpen, met experten. Waar ligt jullie expertise?
Die expertise gaan we met heel veel plezier uit handen geven. Er zijn cocktailzaken die werken met halffabricaten die kwalitatief heel goed zijn. We beseffen dat het niet de charme heeft van het mixen, maar het is beter dat iemand anders dat doet, dan ikzelf. Daar ben ik echt niet goed in. Naar de toekomst toe gaan we onze eigen cocktail mixen aanbieden.
Daardoor kunnen we ook lagere prijzen vragen dan een gerenommeerde cocktailzaak, waar een mixer achter de bar staat. Wij willen het toegankelijk en betaalbaar houden voor iedereen.
‘Twilight’ heeft veel LGBTQ’s als publiek. Verwacht je niet dat dat zich gaat doortrekken naar de andere zaak?
Dat mag uiteraard. We gaan dezelfde ingesteldheid houden als met ‘Twilight’. We beschouwen onszelf meer als een open café, dan een pure LGBTQ-bar. Het principe van LGBTQ-bar is ook aan het verdwijnen en ik vind dat niet slecht. We zijn al jaren aan het trachten ons zelf op de kaart te zetten en ons niet in hokjes te plaatsen en wij doen dat dan zeker niet. Iedereen is welkom, zolang je je gedraagt in de zaak. We merken wel dat de oude klanten van de zaak hiernaast ons publiek nu is omdat ze hun plaats op het plein missen. Wij staan er 100 procent voor open om deze mensen daar terug op te vangen en om nieuwe klanten te leren kennen.
Hoe ga je als koppel de druk kunnen managen van twee zaken?
Het belangrijkste voor ons is om een deel van onze controle af te geven. We gaan hier vast personeel aannemen, die de zaak alleen moet kunnen runnen. Op dit moment is dat nog niet mogelijk. Onze ploeg kan dat wel, maar we kiezen er bewust voor om zelf nog aanwezig te zijn in de zaak. Men moet dan niet alleen werken en ze weten dat er iemand is met verantwoordelijkheid. Maar ik kijk er naar uit om mensen op te leiden.
Hoe zal de inrichting eruit zien?
Het gaat anders zijn dan ‘Twilight’. We gaan met zwart-wit en bronzen tinten werken. Het is het kleurenpallet waar ik aan denk als ik in een cocktailbar ben. We proberen luxe uit te stralen, maar toch betaalbaar te blijven.
Gaan jullie dezelfde openingsuren- en dagen behouden als in ‘Twilight’?
De openingsuren gaan verschillen omdat we hiernaast met ontbijten gaan werken. Hiernaast wordt meer dagzaak dan in Twilight. We gaan vroeger open, maar het zal ook vroeger sluiten. De sluitingsdagen zullen waarschijnlijk dezelfde zijn als Twilight.
Heb je al een naam?
De volledige naam is ‘cocktails and wine’. Het logo is eenvoudig en is gewoon ‘COCK’.
Je beseft toch dat er grappen over gemaakt gaan worden.
Absoluut, dat weten we. Maar als je een beetje bekend bent met het plein en ons, we hebben altijd humor met een knipoog, weet je dat er hier al jaren een haan op het plein loopt. Het is gewoon een ode aan ons, de haan en de vogeltjesmarkt!
Wanneer gaan jullie open?
Zo snel mogelijk. We hopen in december en we gaan er alles aan trachten te doen om dat te verwezenlijken. Maar hou gewoon onze facebookpagina in het oog.
Succes!
In 2018 stond Malta op de 4e plek in de ‘Spartacus Gay index’ van de ‘meest LGBTQ-friendly bestemmingen’. Sinds 2020 staan ze wereldwijd op de 1e plaats. Toen me werd gevraagd of ik het eiland wilde bezoeken, was ik dan ook laaiend enthousiast. Naast het LGBTQ-friendly karakter, wilde ik vooral dit eiland verkennen.
The ‘sunny island’
Het eiland bezoeken in coronatijden heeft zo zijn regels en er is één heel belangrijke: wees gevaccineerd! Op de luchthaven zijn ze zeer streng. Je komt er niet in zonder vaccinatie, wat je uiteraard een veiligheidsgevoel geeft in de periode dat je er bent. Maar eens voorbij de controle, kan je genieten van de warme temperaturen. Malta kan je het hele jaar door bezoeken. In de winter heb je een aangenaam klimaat. Tijdens de zomer is het puffen en zweten. Zonnecrème is dan zeker geen overbodige luxe.
Goed om te weten
Malta is een eiland in de Middellandse zee. Er naartoe vliegen doe je met Air Malta. Er zijn regelmatige vertrekken vanuit Amsterdam en Brussel. Je geniet van een zeer aangename vlucht met vriendelijk personeel en een goede beenruimte. Drie uur later zet je voet op Maltese bodem.
Fotogenieke plekjes
Malta is een prachtig eiland met ontzettend veel unieke plekjes. Wij hebben er een aantal bezocht die zeker niet te missen zijn.
Een eerste tussenstop maak je bij ‘Blue Grotto’. Het is een natuurlijke rotsformatie en is ontstaan door stroming en golfslag. Door de eeuwen heen hebben de elementen een zevental natuurlijke grotten geslagen en als de zon op het water valt, licht dit felblauw op. Je kan een boottrip nemen waarbij je de 7 prachtige grotten kan bezoeken, waaronder de ‘Honeymoon Cave’. Maar vooral het uitzicht op de klif is adembenemend. Vervolgens gaat de tocht verder naar de ‘St-Peters Pool’, een natuurlijk zwemgedeelte in Malta. Via de rotsen daal je af en kan je genieten van duik in de azuurblauwe zee. In Malta vind je meer van deze unieke zwemgedeeltes.
The ‘fishing village’ of ‘Marsaxlokk’ is een volgende stop. Het kleine haventje is bekend om zijn vele decoratieve boten. Op deze bootjes, die “luzzu” genoemd worden, is een oog geschilderd waarvan men gelooft dat dit de vissers beschermt tegen het boze oog. Op zondag staat het stadje bekend om zijn markt. Oh ja… vergeet geen fotomoment in te lassen. Uniek!
Malta is…. Strand
Het hele eiland is bezaaid met leuke plekjes waar je kan zwemmen. Vaak zijn het baaien en rotsen met een directe en veilige weg naar de zee. Maar één van de bekendste plekken is ‘Golden bay’. Heerlijk om hier een namiddag te vertoeven en te genieten van de bars, restaurantjes of een boek lezen in één van de vele strandstoelen. Voor de actievelingen kan je kiezen uit tal van watersportactiviteiten.
Zoek je liever een rustiger plekje. Geen probleem, je vind zeker een mooi plekje ergens op het eiland… en misschien heeft jouw hotel wel mogelijkheden.
Malta is…. Watersporten
Wat Malta zo aantrekkelijk maakt is het grote aanbod aan watersporten. Ook hier is ‘Golden bay’ de place to be. ‘Aquamarine Watersports’ bied je een gala aan watersport activiteiten voor jong en oud.
Wij waagden ons voor de eerste maal in een speedboat tour. Je kan kiezen voor een 1,5 uur of 3 uur durende trip. Kies je voor de 3 uur durende trip dan heb je de ‘3 islands trip’: Malta, Comino en Gozo. Je brengt ondermeer een bezoek aan ‘Popeye village’, ‘Santa Maria caves’ en ‘Santa Maria Bay’. Dan vaar je verder naar ‘Blue Lagoon’, waar je heerlijk kan snorkelen in het helderblauwe water of zelf al zwemmend een bezoekje kan brengen aan één van de vele mooie grotten in het bijzijn van de gids. Verder bezoek je Mgarr ix-xini, een leuke baai in Gozo. Hier kan je genieten van een heerlijk drankje in de beachbar. De kick van de speedboat, ik had het nog nooit ervaren, maar ben er weg van!
‘Aquamarine Watersports’ heeft nog zo veel andere mogelijkheden: jetski met of zonder begeleider, Parasailing, Kayak, Paddle boats, waterski, wakeboarding en uiteraard de bekende banana rides. Voor elk wat wils dus. Wij hebben genoten van ons dagje strand en het smaakt naar meer.
Mdina en Rabat
Mdina was de eerste hoofdstad tijdens de middeleeuwen. Het staat bekend om zijn goed bewaarde gebouwen en zijn pittoreske steegjes waar je heerlijk kan in verdwalen. Het is ook het decor geweest voor heel wat films en series zoals ‘game of thrones’. Ga vroeg als je wil genieten van deze plek, want in het toeristische seizoen kan het er druk zijn.
Rabat is een stadje net buiten Mdina. Je kan het beschouwen als een buitenwijk van de stad. Onderweg vind je er restaurantjes waar je ondermeer kan genieten van de lokale specialiteit Pastizzi.
Valetta, Unesco werelderfgoed
Trek een dagje uit om deze parel te bezoeken. Bezoek de St-Johns Catedral en het nationale archeologie museum. Hier dompel je jezelf onder in de rijke geschiedenis van Malta. En voor een koffie of een leuk dessertje, stop je even in ‘Caffe Cordina’, de oudste bar in Valetta. Neem zeker eens een kijkje in de zaak zelf. Je vergaapt je aan de prachtig beschilderde plafonds.
Eten is genieten
Maltezers houden van eten en dat merk je ook aan de porties op je bord. Voor weinig geld kan je hier heerlijk eten. Malta heeft een aantal specialiteiten zoals het Maltese konijn, de ‘Pastizzi met ricotta of Peas’ en de ‘Ftira’, brood gebakken in een steenoven. Heerlijk!
Enkele restaurant tips: Capo Crudo is een award winning restaurant waar je zeker de pasta carbonara moet proeven: een unieke belevenis. Agliolio heeft een prachtig uitzicht over Golden bay en zijn vele watersporters. Je kan er genieten van de Mediteraanse keuken en een heerlijke Maltese wijn of cocktail. Palazzo Castelleti is een restaurant in Rabat waar je ondermeer kan genieten van het nationale gerecht: slow cooked Maltese Rabbit. Heerlijk! Verbena is een restaurant gelegen in Zebbiegh en laat je ook nu weer genieten van de heerlijke Mediteraans keuken.
Nogmaals, Maltesers houden van eten. De porties zijn er dan ook naar.
https://palazzocastelletti.com
Corinthia Hotel, betaalbare luxe
Het 5 sterren Corinthia hotel vind je in St-Julian. Op wandelafstand heb je het centrum met tal van uitgaansmogelijkheden en shopping plezier. Het hotel is een waar paradijs voor de foodies en welness liefhebber.
Foodies vinden er tal van restaurants naar ieders budget. Een aanrader is ‘Henry J Beans’. Dit Amerikaans grill restaurant biedt heerlijke grillgerechten aan en laat je genieten van fantastische cocktails. Voor de grote eters… je bent in Malta, dus ook hier grote porties.
Voor de verfijndere keuken kan je reserveren in één van de award winning restaurants ‘Caviar & Bull’ of ‘Susurrus’. Het eerste restaurant staat bekend om zijn grote selectie van verse vis. ‘Susurrus’ heeft een menu dat geïnspireerd is op de Mediteraanse keuken met een vleugje van de Zuid-Amerikaanse keuken.
Uiteraard zijn er nog tal van andere restaurants te ontdekken in dit hotel: ‘Don Royale’ met de Italiaanse keuken, ‘The Edge restaurant’ en de ‘White Olive Restaurant’. ‘s morgens kan je trouwens genieten van een luxueus 5 sterren ontbijt buffet.
Genieten doe je ook in de ‘Apollo Spa’. Je kan hier kiezen uit tal van behandelingen en massages. Reserveren is de boodschap.
Wil je gewoon even genieten van een duik of een boek. Je hebt de keuze uit tal van zwembaden . Achteraan kan je ook een duik wagen in de zee. Je hebt een directe toegang vanuit het hotel.
De kamers zijn zeer luxueus en zijn prijs meer dan waard. Het personeel is heel internationaal en staat je graag te woord in heel wat talen, zelfs in het Nederlands.
https://www.corinthia.com/st-georges-bay/
St Julians, het uitgaansparadijs
Op wandelafstand vind je dit leuke centrum, met tal van terrasjes, restaurants, discotheken, bars en een shopping paradijs. Hier vind je ook de enige gaybar van het eiland, Michelangelo. Deze leuke bar/discotheek is elke dag geopend. Geniet van een drankje en de leuke muziek. In het weekend is het er heel druk, wees op tijd.
Malta… tot ziens!
Deze korte trip heeft me verschillende leuke plekjes laten ontdekken in Malta. Het heeft me doen watertanden van de heerlijke gerechten, de stranden en watersporten. Het is ‘een kort bij bestemming’ die je het hele jaar kan bezoeken. Gewoon even weg, een actieve vakantie of een culturele uitstap met vrienden, familie of gewoon alleen.
Malta verdient zeer zeker de eerste plek van het meest LGBTQ-friendly eiland. Het eiland telt slechts één gaybar, maar wekelijks zijn er tal van events waar LGBTQ’s elkaar ontmoeten: op een party, bar of beach. Check de kalender.
Kom ik terug? Zeer zeker… er zijn nog zoveel leuke plekken om te ontdekken op dit prachtige eiland. Tot ziens Malta!
Jeffrey is een horecaman die vele succesvolle bars heeft uitgebaat in het LGBTQ milieu in Antwerpen. Hij organiseerde ook de eerste edities van ‘Terraza’ en ‘Roof of Love’ tijdens Antwerp Pride. Weldra start hij met een nieuw project. Tijd voor een gesprek over de man achter Jeffrey Wuytack.
Dag Jeffrey, welkom terug in Antwerpen.
Na een avontuur in Spanje heb je de beslissing genomen om terug naar Antwerpen te komen. Maar laat ons beginnen bij het begin. Je hebt een aantal succesvolle horecazaken gehad in Antwerpen. Jouw eerste zaak was ‘Twilight’ in Van Schoonhovenstraat. Hoe lang is dat geleden?
Ik heb de zaak overgenomen op 6 december 2002. Dat is bijna 20 jaar geleden. Ik was toen de jongste LGBTQ baas van Antwerpen.
Hoe lang heb je de zaak uitgebaat?
Ik heb het 8 jaar gedaan en ben gestopt vanwege de criminaliteit in de buurt die er toen was. Ik heb dan beslist te verhuizen naar een andere locatie met een nieuw concept.
Hoe ben je ooit op de naam ‘Twilight’ gekomen?
De naam Twilight was al in gebruik door de vorige eigenaars. Ik heb de naam gewoon overgenomen en ben nog altijd fier op het logo dat heel groot en trots in de stad hangt.
Je bent dan met ‘Red Star’ begonnen. Ben je nog altijd fier op dit verhaal?
Ja hoor. In die tijd had ik een zeer goede relatie met Philip Heylen ( ex schepen van cultuur en toerisme). Vandaar ook de naam ‘Red Star’ café.
Was het een succesverhaal?
Ja. We hebben de opening meegemaakt van het MAS-museum, het vuurwerk, de ‘Tall-ship’ race, de eerste edities van ‘Terraza’. De zaak zat constant vol.
Waarom ben je gestopt met het ‘Red Star’ verhaal?
Een horecazaak openhouden en een relatie opbouwen is ontzettend moeilijk. Mijn relatie met Kim is op de klippen gelopen door het harde werken. En ik had nood om een rustperiode in te lassen. Ik heb toen beslist de zaak over te laten en mijn plaats te zoeken buiten de horeca. Ik ben bij ALDI begonnen als manager omdat ik dacht in die functie nog voldoende vrijheid te hebben. Maar dat was dus niet en ik kon echt niet aarden in die job. Ik besefte gewoon dat ik een horecaman was en miste het contact met de klanten enorm.
Je bent dan terug met ‘Twilight’ begonnen, maar dan aan het theaterplein.
Ja, dat was eigenlijk al een succes nog voor het openging. Toen kwam zelfs ‘het Nieuwsblad’ langs omdat al meer dan 1500 bezoekers onze pagina op facebook geliked hadden. De opening was een bom! Zo erg zelfs dat de buren hun terras hebben moeten sluiten. Aan de opening heb ik zo een goed gevoel overgehouden. Het is één van de mooiste herinneringen van mijn leven, samen met de eerste ediets van ‘Roof of Love’ tijdens Antwerp Pride.
Hoe lang heb je ‘Twilight’ gedaan?
Ik heb het 4 jaar uitgebaat. Nico was mijn barman en het publiek kende hem ook heel goed. Hij heeft het toen overgenomen met Thomas. Voor mij waren zij de beste plaatsvervangers voor het concept Twilight.
Heeft jouw gezondheid invloed gehad op jouw beslissingen in de horeca?
Neen, tot op de dag van vandaag niet. Maar ik ben er wel meer mee bezig. Ik ben 42 en ik kan het ook niet meer als vroeger om non-stop dag en nacht te werken. Dat is ook bewezen op het einde van Twilight. Door het harde werk en het niet vinden van personeel neem je eens eenmalig, want zo begint het meestal, een pepmiddel. En dat verandert in het kwadraat. En op een bepaald moment gebruik je het dagelijks.
Je bent toen verslaafd geraakt. Klanten zagen dat ook. Heb je dat ooit beseft?
Ja, dat ze het zagen wel, maar ik was vooral boos dat ik het gevoel had dat niemand mij wou helpen. Maar nu, jaren later, besef ik meer en meer dat het toen niet mogelijk was op dat moment. Iets dat eenmalig begon is uitgegroeid tot iets heel constant. Na een paar weken zat ik er diep in. Cocaïne is gewoon een heel gevaarlijk product en ik kan alleen maar zeggen, BLIJF ERAF!
Vooral de laatste maanden waren woelig in Twilight. Klanten hadden schrik om iets tegen jou te zeggen. Je vloog constant uit tegen hen en de laatste dag heb je zelfs de klanten uit de zaak gezet. Je hebt ook de spiegel stukgeslagen. Heb je daar spijt van?
De combinatie van drugs en alcohol geeft voor 99% agressiviteit. Op dat moment denk je dat iedereen tegen jou is en besef je niets meer. Nu, na al die jaren later, kan ik zeggen dat ik beschaamd door de stad heb gelopen. Ik heb moeten werken aan mezelf om ervoor te zorgen dat die ene kleine periode niet over mijn toekomst zou beslissen. Nu loop ik opnieuw met opgeheven hoofd en ben klaar om terug met een bar te beginnen. En ik hoop dat al die mensen me terug willen komen bezoeken. Dan zullen ze zien dat de ‘oude’ cleane Jeffrey terug is.
Waarom ben je dan ooit in het ‘Spanje’ verhaal gestapt?
Dat was een vlucht in een foute periode. In Spanje is het druggebruik verder gegaan en toen was er niemand om mij te controleren. Daar had ik vrij spel. En toch heb ik het daar volledig kunnen afbouwen. Maar omdat ik zelfs na een intense cursus geen woord Spaans spreek en omdat Cristobal zijn werk verloor, leek het ons beter om terug naar België te komen. En toen begon corona. We waren blij dat we toen terug in België waren.
Ondertussen is ook je relatie met Cristobal geëindigd. Mis je hem?
Enorm en dat mag iedereen weten. Ik heb zelfs al geprobeerd om iets nieuw te starten met iemand anders. Dat was iemand die echt het beste in mij naar boven haalde. Die jongen heeft ontzettend veel voor mij gedaan. Maar het is nu onmogelijk om mijn hart aan iemand anders te geven. Mijn hart ligt nog altijd bij Cristobal.
Zie je het voor jezelf ooit nog terug goedkomen met Cristobal?
Dat weet ik niet.
Er is te veel gebeurd?
Een goede vriendschap gaan we er zeker nog uithalen. Ja, en dan moet ik misschien zeggen: zeg nooit, nooit. Maar op dit moment wil ik mijn volledige aandacht en liefde in de bar steken.
Je hebt dan beslist om in Antwerpen een nieuwe bar te starten, net achter de hoek van Twilight (Tabaksvest 73, 2000 Antwerpen). Is daar kritiek op gekomen?
Dat weet ik nog niet. Ik ben wel, voor ik met de brouwerij ben gaan praten, met Thomas en Nico rond de tafel gaan zitten. Hun eerste reactie was dat ze blij waren dat er meer LGBTQ gebeuren op het plein zal zijn. Ik zie dat ook op die manier. Ik ken nog collega’s die op zoek zijn naar een horeca pand en ook meer en meer naar het theaterplein kijken, dan naar andere delen van de stad. Het zal alleen maar ten goede komen aan deze buurt.
Welk concept heb je in gedachte?
Het zal geen café meer zijn. Ik ben ooit begonnen met een bar ‘Twilight’, dan is het café ‘Red Star’ geworden en nu is het café ‘Twilight’. Nu wordt het voor mij terug een bar. Een bar is meer het avondgebeuren, minder overdag. In de zomer zal er wel een klein terras zijn.
Heb je al een naam in gedachte?
Dat was in het begin heel moeilijk, want ik wou het eerst ‘bar Barok’ noemen, maar er zijn er net iets te veel, ook in Antwerpen. En toen zei mijn allerbeste vriend dat ik het veel persoonlijker moest aanpakken door het gebeuren in het verleden. Daarom is er beslist om de naam ‘Jeffreys’ te gebruiken.
Je weet dat je heel veel LGBTQ’s zal aantrekken. Wil je jezelf terug op de LGBTQ map zetten of denk je dat je dit concept in 2022 niet meer kan volhouden?
De deur is open voor iedereen. We mogen onszelf niet in een kastje steken, maar de prioriteit is wel het LGBTQ gebeuren. Ik ga geen rockmuziek spelen voor één klant als 30 anderen Marianne Rosenberg willen horen. Dat is altijd mijn concept geweest en zal zo blijven. We vragen gewoon respect voor iedereen. Er is gewoon na corona meer noodzaak aan plaatsen om samen te komen.
Je wil iets doen rond de serie ‘Friends’. Vertel?
Tijdens de coronaperiode waren de enige momenten dat ik kon lachen en alles eens kon vergeten met te kijken naar de serie ‘Friends’. Ik denk dat ik de reeks voor de 17e keer heb gezien. Omdat we vrienden nodig hebben in ons leven en zeker na corona zal het ‘Friends’ gedeelte met de sofa, salontafel en open haard de grootste eyecatcher worden van de zaak.
Wanneer wil je opengaan?
We gaan er nog geen juiste datum opkleven. Dat komt door de aankomende feestdagen en corona dat nog veel roet in het eten kan gooien. Het is gepland voor begin januari. De datum zal 2 weken op voorhand bekend gemaakt worden.
Mag ik jou al heel veel succes wensen en ik denk dat ik en heel veel anderen er naar uit kijken om jou terug achter de bar te zien staan.
logo: instagram: @jonasderijcker
Café Twilight is een bekende naam in het LGBTQI leven van Antwerpen. Na een succesvolle uitbating in de Van Schoonhovenstraat aan het Centraal Station, kan je het al vele jaren terugvinden aan de stadsschouwburg waar menig toerist, marktbezoeker, theaterbezoeker en de LGBTQI gemeenschap met een glimlach worden ontvangen door Thomas en Nico en hun team. En met een ‘after corona’ pride editie, tijd om eens te kijken hoe het met hen gaat.
Thomas, Nico en jij hebben 4 jaar geleden Twilight overgenomen. Waarom zijn jullie ooit in dit avontuur gestapt?
Nico en ik hadden altijd al het idee om een zaak te openen. Ons eerste idee was een dagzaak . We hadden toen ook tegen elkaar gezegd dat als Twilight ooit te koop zou staan, het een project voor ons was. Nico werkte hier toen als flexi-jobber. Hij kende de zaak dan ook heel goed. Toen het over te nemen stond hebben we de stap gewaagd. We wilden ook de LGTBQI stempel behouden van vroeger.
Hoe is het om als koppel een zaak te runnen? Horeca is immers een zware sector.
Absoluut. Het is natuurlijk een beetje leren en ondervinden. Soms moet je eens een stap terugnemen en zeggen ‘nu zijn we een koppel en geen collega’s.’ Buiten dat, ieder moment we samen vrij hebben en zelfs de momenten dat we hier zijn is het altijd prettig werken. Het is als werken met je beste vriend.
Vullen jullie elkaar aan? Ben jij bijvoorbeeld ‘de strenge’ en Nico ‘de rustige’?
Ik denk dat dat van moment tot moment afhangt. Maar ik denk dat ik meer de persoon ben die de puntjes op de i zet en iets strenger ben, terwijl Nico de grote knuffelbeer is. Op zich gezien is dat goed. Ik kan soms het strenge moeilijk afzetten en Nico kan het soms moeilijk aanzetten. In dat opzet vullen we elkaar aan.
Vind je zelf dat Twilight gegroeid is de afgelopen 4 jaar?
Ik kan alleen maar ja zeggen als we kijken naar de resultaten. En die zijn er wel. Het is fijn mensen te zien terugkomen op zaterdag en zondag met de markt. Dat streelt je ego wel.
En toen kwam Corona en alles moest dicht. Hoe hebben jullie die periode ervaren?
Ik denk dat wij bevooroordeeld zijn in het feit dat we al gewoon waren samen te werken en te leven. We hebben overleefd door heel veel klusjes te doen die al jaren bleven hangen. Zoals interieur veranderingen in de zaak zelf. En vooral: tijd nemen voor onszelf.
Er zijn heel wat zaken gesloten na Corona. Hoe zie jij de toekomst van het LGBTQI life in Antwerpen?
Ik denk dat als we als LGBTQI horeca willen blijven bestaan, we heel inclusief moeten zijn. We mogen niet meer specifiek werken op één doelgroep. Dat lukt gewoon niet meer. Dat is natuurlijk het positieve gevolg van het feit dat wij als gays meer geaccepteerd worden op andere plaatsen. Dat zorgt er dan ook voor dat wij moeten zorgen dat andere mensen zich ook goed voelen in onze zaken.
Denk je dat er ruimte is voor nieuwe zaken?
Ik denk het wel. Het enige dat je moet doen is gewoon heel zeker zijn van je concept. En niet enkel zoeken naar een concept dat jij en je vrienden graag doen, maar een concept voor een breder publiek. Als je ziet dat je buren of vrienden van je buren graag naar dat concept willen komen, go for it. Als je merkt dat enkel je vrienden het fantastisch vinden, herbekijk het dan nog eens.
De pride komt eraan. Jullie hebben de voorbije jaren het succesvolle concept ‘roof of love’ gedaan. Wat zijn jullie plannen nu voor de ‘after corona’ editie?
Aangezien het dit jaar zittend moet gebeuren hebben we ervoor gekozen om 2 events te doen op onze eigen terrassen. Dat is op woensdag 11/8 Bingo met Mme Babelutte, Mary Me-Not en Vinyl Desertstorm. De start is om 17 uur en het gaat heel leuk zijn met heel veel leuke prijzen. We hopen uiteraard op goed weer, maar zelfs bij regen kunnen we vrij veel mensen plaatsen op ons extra groot overdekt terras.
https://www.facebook.com/events/513234816659202
Op zaterdag 14 augustus doen we ook de zittende formule van Terrazza met de meisjes van Mask’ara en Zsa Zsa Lamor, Sam Gooris en Mary Me-Not. Er zal ook een tombola zijn met heel veel leuke prijzen. Maar het is vooral de bedoeling je gewoon even te amuseren. Het is misschien gewoon op een terras zitten, maar het is wel allemaal samen op een terras zitten.
https://www.facebook.com/events/145069034377510?ref=newsfeed
En volgend jaar terug een Roof of Love?
Als het wordt toegelaten, met heel veel plezier!
Happy pride Thomas!
nhow brand expands with the launch of its 7th hotel; an unconventional hotel experience with a different art form on every floor, including a floor designed by London designer Jessica Thacker.
The nhow Brussels Bloom hotel opens and celebrates art in all forms. Being immersed in a world of creativity and inspiration is the unique experience that this bold hotel offers. Located in the Botanique area, the cultural centre of Brussels, the hotel will be a place where business, leisure travellers and artists come together to share their passion for art and find new inspiration. The hotel is part of “nhow”, NH Hotel Group’s unconventional lifestyle brand and follows on from the successful opening of nhow London last year.
Unique art experience
The Creative Hub is a place where all different types of creativity come together, just like different people come together: locals, tourists and business travellers. Anyone who appreciates unconventional creativity will feel at home in this hotel. nhow Brussels Bloom is located in a vibrant area of the city, it is a 15-minute train journey from Brussels Airport and a 10-minute walk from Brussels North Station.
The rooms are decorated like an artist’s studio: upon entering, there is an explosion of colours and prints, while the sleeping area is just like a blank canvas waiting for its art to arrive. Each room has a unique painting, which steals the attention due to its neutral surroundings. The bathrooms are inspired by the photographer’s workplace, the darkroom: mysterious, dark, and with a splash of colour here and there. Creativity is added by various Polaroid photos on the wall, inviting you to create your own nhow bathroom moments.
Each floor is inspired by a different art form. The moment you step out of the elevator, you are completely immersed in the specific art theme. Jessica Thacker, London artist, designed the seventh floor with her abstract music-inspired paintings. nhow Brussels Bloom will open its other floors to more upcoming artists in the future.
Get inspired during your stay at nhow Brussels Bloom
In addition to 305 hotel rooms, the hotel has 12 meeting rooms for approximately 350 people. With the largest screen in Brussels, an amazing 17 by 4 metres, it is ideal for digital and hybrid events. Guests can have breakfast in the hotel restaurant or enjoy a drink and bitesized streetfood in the bar and restaurant. The hotel restaurant is a creative experience in its own. Diezijner x With Jeej has covered the walls, pillars and the cheat day station, in which you can get all sorts of pancakes and waffles, surrounded by unique graffiti art. Jeroen van der Knaap from With Jeej: “I just loved taking over the breakfast restaurant while the hotel was still under renovation and to get full freedom to turn the breakfast experience for guests into a creative one.” You can go for your daily work out on the 8th floor in a fully equipped gym, with a beautiful view over the city. Guests can order an easel and a paint kit via room service to get creative during their stay.
Artistic chameleon on hotel façade pays hommage to ‘The Creative Hub’
Every nhow hotel is inspiring, surprising and adapts to its surroundings like a chameleon. That’s why the embodiment of the nhow brand has arrived in Brussels: Patch, the colourful 8 metre long chameleon, who previously brightened up both London and Amsteram with its presence. With its impressive appearance, the chameleon represents the brand values of nhow: self-discovery, change and creativity. Patch is placed on the façade of the hotel and will be lit up at night.
Expansion of the nhow-brand
nhow is NH Hotel Group’s lifestyle and design brand and is constantly growing. There are currently seven nhow hotels: Berlin, Milan, Rotterdam, Marseille, London, Amsterdam and now Brussels. The second nhow hotel in Germany will open its doors in 2022, with a total of 375 rooms, as nhow Frankfurt. Other nhow hotels are planned for the next three years in Rome, Santiago de Chile and Lima.
My staying at nhow Bloom
I stayed one night, but I wished it were more nights. When you walk into the hotel, you see only beautiful art and graffiti. The staff at the desk are friendly and they give you a good feeling when you arrive from a tiring trip.
The room itself is very modern and nice. LGBTQ will like the bathroom. They placed a sign on the door ‘Darkroom in use’. After a wonderful night, I enjoyed the breakfast. Because of the pandemic, the hot buffet was ‘a la carte’. But when u enjoy the Belgian Waffle, well make it yourself at the corner.
The hotel is close to the shopping street, the train station, and just a 20-minute walk from the LGBTQ area.
When you enter here as LGBTQ, u feel accepted. So, when you go to Brussels next time, enjoy your stay at Nhow Bloom.
www.nhow-hotels.com/en/nhow-brussels
IGLTA, the International LGBTQ+ Travel Association was founded in 1983 and is the world’s leading network of LGBTQ+-welcoming tourism businesses. They provide free travel resources and information while continuously working to promote equality and safety within LGBTQ+ tourism worldwide. IGLTA’s members include LGBTQ+-friendly accommodations, transport, destinations, service providers, Travel Advisors, tour operators, events and travel media located in over 75 countries.
LGBTQ+ Travel Guides
Traveling can be an incredibly rewarding and memorable experience. With so many beautiful places in the world with vibrant cultures, amazing landscapes and delicious cuisine, it can be a difficult task to decide where to travel next. The LGBTQ+ community faces an even bigger challenge as LGBTQ+ acceptance, laws and protections vary widely around the globe. IGLTA provides travel guides from different cities around the world. This set of travel guides was designed to provide you with a brief overview of each country, including some of the most popular destinations and attractions. You’ll learn about the best times to visit, events and tours available, and up-to-date insights on LGBTQ+ laws and protections in each country.
https://www.iglta.org/lgbtq-travel-guides
LGBTQ+ Festivals & Events
They compiled a global calendar of festivals and events around the world that have an LGBTQ+ theme but are not specifically pride events. Since pride events are so common and numerous, they have created a completely separate calendar including hundreds of events around the world—click here to view our Gay Pride Calendar. The events on this list include a variety of festivals, gatherings or events with different themes ranging from music, art, food, sports, dance, advocacy, comedy and more. While each event may be different, the common thread that binds all these together events is the celebration within the LGBTQ+ community.
They have published this calendar to inform the LGBTQ+ community of important festivals and events globally to offer a complete source for planning your travel. This event calendar includes more than 100 listings, but you can sort and filter the list by region and date to determine where you want to go or when to plan your trip. Events displayed in light grey have already taken place for the year. Some of the cities and event organizers listed here are also IGLTA members, which are designated by the ‘Member’ badge next to the event listing. IGLTA membership indicates a city’s willingness to actively welcome the LGBTQ+ community to that destination. Some IGLTA members also have enhanced membership, including Featured Destination or Global Partner. Global Partners are an elite group of global brands that have committed to improving travel for the LGBTQ+ community worldwide.
Visiting a destination during an LGBTQ+ festival or event is a great way to not only see the city, its landmarks and learn its history, but also to immerse yourself in the local LGBTQ+ community. Whether traveling alone, with friends or family, visiting during a festival or event can be a fun way to experience a new destination and IGLTA can help you find LGBTQ+ friendly business in almost any location to help make you trip memorable, safe and exciting.
Ter compensatie en voor wie genoeg heeft van alle winterse beelden, worden de top vijf mooiste stranden van het Koninkrijk der Nederlanden uitgelicht. Van St. Maarten, Curaçao tot Aruba, ieder strand is net zo wit als het Hollandse straatbeeld op het moment maar dan met andere temperaturen. Want Nederland is mooi maar het Koninkrijk der Nederlanden samen is nog veel mooier. Droom weg bij deze tropische top 5 van mooiste stranden. Ook voor LGBTQ’s een genot om te vertoeven!
1. Mullet Bay Beach – St. Maarten
We beginnen deze top vijf met één van de mooiste stranden op St. Maarten, namelijk Mullet Bay Beach. Het zand hier is hagelwit, het water azuurblauw en het strand wordt omringd door een lange rij palmbomen. Je vindt hier alle elementen voor een ultieme relaxdag. Inclusief beach bars voor een tropische verkoeling. De actievelingen onder ons kunnen door de rustige stroming hier ook zeer goed snorkelen. Voor de kust zwemmen er al enkele vissen maar wie richting de rotsen zwemt zal worden verrast door verschillende kleurrijke vissoorten.
2. Playa Porto Marie – Curaçao
Playa Porto Marie is voor vele vakantiegangers een favoriet op Curaçao. Je betaalt een kleine entreeprijs maar krijgt daar wel verschillende faciliteiten waaronder douches voor terug. Het witte koraalstrand met helder en kalm water is een waar paradijs voor de waterliefhebber en het unieke dubbel rif is gemakkelijk te bereiken vanaf de kust. Al snorkelend spot je hier de meest bijzondere vissen en met een beetje geluk zelfs zeeschildpadden. Ook boven water worden strandgangers vergezeld door dieren. Naast grote leguanen vind je hier namelijk twee vriendelijke varkens genaamd Woody en Willy die geregeld het strand opzoeken voor wat zonuren.
3. Arashi Beach – Aruba
Op Aruba is Arashi Beach één van de meest populaire stranden onder de locals waar je even weg bent van alle drukte. Het is een uitstekende locatie om te zonnen en lekker te ontspannen onder de palapa’s. Door de rustige stroming kun je hier prima zwemmen of body boarden. Daarnaast is er aan de linkerkant van het strand een prachtig snorkelgebied met een rijk onderwaterleven. Ook biedt dit strand nieuwe faciliteiten zoals douches, verhuur van loungestoelen en af en toe livemuziek bij de bar. Een aanrader voor iedereen!
4. Cupecoy Beach – St. Maarten
Een echte gouden tip op The Friendly Island, St. Maarten is Cupecoy Beach. Zandstenen kliffen geven het strand van Cupecoy een dramatische gouden achtergrond, in tegenstelling tot elk ander strand op het eiland. Dit strand, beschermd tegen de wind, is perfect voor wie graag wilt bijkleuren onder de tropische zon, een duikt wilt nemen in de Caribische Zee en heerlijk wilt ontspannen op de rand van de glooiende branding.
5. Boca Catalina Beach – Aruba
Last but not least, Boca Catalina Beach op Aruba. Deze kleine, afgelegen baai in het noorden van het land biedt een prachtig wit zandstrand en een zee in 50 tinten blauw. Naast een levendige onderwaterwereld, zijn hier vaak prachtige pelikanen te spotten. Ook is er gemakkelijke toegang tot de kristalheldere oceaan, waardoor dit een ideaal strand is voor gezinnen. Niet te missen tijdens een toekomstig bezoek aan Aruba!
Normally at this time of the year it is ‘all hands on deck’ for Darklands organiser Jeroen van Lievenoogen as his team prepares for the annual Darklands Festival in Antwerp (formerly known as Leather & Fetish Pride Belgium). But 2021 is different, as we all know too well. Alphatribe took the opportunity of the recess to talk to Jeroen about his future plans for Darklands.
Are you enjoying this rest break with Darklands skipping 2021?
At first, I was looking forward to having some time off and skipping those exhausting months of preparation for once. But to be honest, right now I am missing the hustle and bustle. But it also means that we will have had two years to work on the details of the 2022 edition.
Do you have any doubts that Darklands will be able to go ahead in 2022?
I don’t have much doubt, but I’m being realistic. The situation has changed so often and so much that it is difficult to make predictions. Parties and mass events are the very last things that will get government approval. But my contacts in the medical and pharmaceutical communities are convinced that by the end of 2021, everything will be back to normal. Darklands might even be the first major real-life fetish event after this dreadful period. I’ve got my fingers crossed and a lot of patience.
Whatever happens, our plans for the 2022 festival are ready. The dates are set, we have options on venues, and no less than 15 hotels have joined our host-hotel partner program. It is just a matter of pushing the play button as soon as we can go ahead. Whether that is at the beginning of 2022, later on that year, or in 2023. We’ll see.
Wait, you have dates, please tell us! And what about the venues? Is Darklands moving?
The dates will be released as soon as we are 100 percent sure the event can take place. I expect to know that around August or September 2021. Perhaps sooner, we might get lucky for once!
Regarding location, it is no secret that our current venue – Waagnatie – has plans for renovations. At this point we are unsure if Darklands can remain at Waagnatie. I do hope so as the building is a perfect match for our kind of event. And it carries so much Darklands history. But we have a great alternative lined up if necessary. It’s the same distance from Antwerp’s Central Station, just outside the city. The venue is an exhibition centre that has been recently renovated. It offers us more space, modern amenities, and solves some of the issues we encountered at Waagnatie in terms of safety and the use of space. Whatever the future brings, we’ll have a place to call home for at least the next five years.
Why is there no online edition of Darklands in 2021?
We entertained that idea for quite a while. During 2020 we had a number of meetings and made plans for a digital festival. For several reasons, those plans were never realised. One of those reasons was that we expected bars and clubs would reopen by February 2021. And who wants to sit behind a screen if you can go out? Another reason was the poor feedback from several other digital initiatives.
What’s the feedback from vendors, are they looking forward to coming back to the market?
There have been talks and online meetings with many vendors over the past few weeks. There’s a lot of eagerness to come back to Antwerp. We also have several new vendor submissions. To my surprise, two of them are from the United Kingdom. That is something I did not expect after COVID and Brexit.
But let’s be honest, not every business is doing well. Many retailers depend on events like Darklands for their sales. Many people have stopped buying outfits as they have less need for something new to wear out. We have already lost one big brand to the COVID crisis and it is likely that one or two others might not have the financial resources to make it to Darklands in 2022. It costs quite a lot to get your team, stock, and booth to Antwerp. And you need to arrange accommodation and food for your personnel. I do hope they will be able to return by 2023. But so far, it looks like there will be more new vendors joining than old ones disappearing. The crisis has motivated many people to start a new business. That’s a spark of hope.
Does the current situation have any effect on the programming for the next edition?
We had some crazy (and expensive) plans that we’ll have to put on hold for a while. They have been filed under ‘Extreme experiences.’ For example, we have had preliminary talks with a classical orchestra who would accompany the DJ at the beginning of one of the parties. A dance festival has been experimenting with this for the past three years and the result is astonishing. It was easy to see the link with our ‘Classic Meets Fetish’ event during Darklands. It is not something that you would think could work at a fetish party. But it can.
We also want to extend our efforts to expand the education part of the Darklands program. The idea for 2021 was to build a new workshop-village in a separate tent so that the education events could take place in the perfect environment. Again, this is something that will have to wait, but hopefully we can introduce it in 2023.
The rest of the program seems to be secured. Depending on feedback from all the organisations and individuals who contribute to Darklands, it may even be bigger than expected. Those people have had a lot more time to organise themselves and are keen to get this circus going again.
What new things have you got planned?
There are a lot! Including:
For the first time we will offer official Darklands after-parties on three nights (Friday, Saturday, and Sunday). They will be held in a club within walking distance of Waagnatie. People who want more play will still have the option to go to The Boots, but those who want to dance will have the option of the after-party. It will help relieve the overcrowded situation at The Boots.
The team behind the Mr Puppy Europe election have already announced plans to shift to a European Puppy and Handler Contest. It will be open to all sexes.
On the Friday evening we’ll offer a great live show featuring performances from people in our scene. And they’ll come from all over Europe, and even Australia.
The next edition of Darklands will celebrate the 50th anniversary of MSC Belgium that was originally planned for 2021.
In remembrance of Daniel Dumont, one of the great men who made Darklands possible, an annual Daniel Dumont Memorial Dinner will be inaugurated at Darklands on the Sunday evening. Proceeds from the dinner will go to the Daniel Dumont European Solidarity Fund which is currently being established by ECMC. The fund will support the development of new fetish clubs and organisations in Europe. This will enable ECMC to continue Daniel’s work.
For the first time, portions of Darklands will be livestreamed so those at home can take part.
There are several other initiatives in the pipeline, but they will be revealed at a later date.
We’ve heard rumours about Darklands getting a ‘brother’ event abroad. Is there any truth to these rumours?
There are no concrete plans to venture abroad with the festival. What I can disclose is that we are working on a new event for late 2023. The project is codenamed ‘Alphatown’. It will be an extremely immersive experience with focus on fetish gear, the fetish community, and its history. We’ll rebuild fetish bars and shops from around the world under one roof. You’ll be able to visit both existing venues as those that have been lost to our community for a long time. Alphatown will be smaller than Darklands, but it will offer an environment with a strict fetish dress code. There will be specific parties for specific fetishes. That’s very different to Darklands which aims to bring people from different tribes together so they can get to know each other and gain an understanding of other fetishes. In terms of location, we are looking at either Brussels or Antwerp. More details will be announced as soon as we know we can proceed.
WRITTEN BY ALEXANDER MÜLLER for Alphatribe
Als je me vraagt welke stad er op mijn bucketlist staat om te bezoeken, zal je er zeker Frankfurt op terug vinden. Het is één van de grootste economische steden van Europa, met een smeltkroes aan nationaliteiten. Dus, toen ze me vroegen of ik de stad wou bezoeken, heb ik uiteraard onmiddellijk ja gezegd. Let’s go!
On the road
Frankfurt kan je bereiken per vliegtuig, trein, bus en auto. Wil je de goedkoopste oplossing, neem dan Flixbus. Dus nam ik de nachtbus naar Frankfurt!
Je vertrekt in de late uren vanaf het station in Brussel. De volgende ochtend zet de bus je af aan het station in Frankfurt. Een nachtrit die vrij comfortabel is (al moet je er wel op letten welke stoelen gereserveerd zijn en welke vrij), maar door de vele tussenstops zit een vaste slaap er niet in. Voor de kleine budgetten zeker een goed vervoermiddel als je je nachtrust even wenst op te geven.
Mijn trip terug deed ik met de ICE trein. Het is een snelle comfortabele verbinding en als je op tijd boekt valt ook de prijs mee. Gouden tip: reserveer je plaats op de trein. Het kost een beetje meer, maar het bespaart je de ergernis dat je constant een andere plek in de trein moet zoeken.
De stad ontdekken
Van zodra je het station verlaat, ontdek je de realiteit van een grootstad. Overal zie je daklozen, tot zelfs voor je hotel. De stad probeert dit probleem aan te pakken, maar kamt net als vele steden in de wereld met de realiteit van armoede.
Echter… een paar straten verder zie je niets meer van die armoede. Dan sta je in het financiële hart van de stad met groene zones en majestueuze gebouwen. Het is alsof je in een andere wereld binnen stapt.
Maak zoals in elke stad gebruik van het openbaar vervoer: het is snel en modern. Met de Frankfurt Card kan je 1 of 2 dagen het openbaar vervoer gebruiken (ook naar de luchthaven) en krijg je kortingen in musea, restaurants en activiteiten. En heb je weinig tijd, kies dan voor de hop-on-hop-off bus. Het is een waardig alternatief om in korte tijd veel van de stad te zien.
Geef je zelf ook de kans om de stad te voet te ontdekken. Wandel in de kleine shoppingbuurten en de multiculturele wijken en ontdek pareltjes van gebouwen. Het is de moeite waard.
Verblijf in de stad
Net als alle grote steden heeft Frankfurt hotels en logies voor elk budget. Weet dat veel van die hotels in de stationsbuurt liggen, dus verwacht je aan daklozen voor de deur. Maar zoals reeds vermeld, een stadsprobleem waar je geen onveiligheidsgevoel van krijgt.
Wij logeerden in het ’25 hours hotel the Trip’ gelegen in de stationswijk en op wandelafstand van het financiële district en de metro. https://www.25hours-hotels.com/en/hotels/frankfurt/the-trip
De inrichting van de lounge voelt ‘backpackers’-achtig aan met leuke zithoeken, een gezellig binnenpleintje en een winkeltje waar je leuke hebbedingetjes kan kopen. De slogan van het hotel is ‘around the world in a day’ en dat gevoel krijg je als je het hotel binnenstapt. Elk plekje geeft je het gevoel dat je op wereldtrip bent. Ook de kamers zijn leuk ingericht met als rode draad ‘de fiets’. Je vindt ze overal terug in het hotel. Neem er zeker tijd voor als je een fietsliefhebber bent. Het ontbijt is heerlijk en je kunt er ook terecht voor een hapje en een drankje. En bij mooi weer, vergaap je tijdens het ontbijt aan de foto’s op het binnenplein.
De oude stad en zijn omgeving
Jens Peter Meyer is een ervaren stadsgids van ‘city tours Frankfurt’. Hij liet me de mooiste plekken zien van de stad. Zelf kan je kiezen voor de historische route. http://www.citytoursfrankfurt.com
Naast het financiële district, staat Frankfurt bekend om zijn oude stadsgedeelte. Maar je zult verbaasd zijn bij de eerste blik van Neue Altstadt. Vele gebouwen zien er ‘fake’ uit alsof ze uit een pretpark komen. En daar zit een stuk waarheid in. Een deel van de oude gebouwen zijn verwoest in de Tweede Wereldoorlog. Je ziet dus eigenlijk veel replica’s waar de resten van de vroegere gebouwen in verwerkt zijn. Toch blijft het een must om het oude stadscentrum te bezoeken.
Buiten het oude stadscentrum kom je in de multiculturele wijken, waar je naast de bewoners ook de zakenmensen ontmoet. Het is een populaire plek om ’s middags te lunchen. En tracht om er op een vrijdag heen te gaan. Je ziet dan een fantastisch schouwspel. De financiële activiteiten worden in de late namiddag ingeruild voor een samen zijn met een glas wijn aan de vele kramen die je op de pleintjes aantreft. Het is een geweldig beeld van de drukke zakenman en -vrouw die in een multiculturele wijk genieten van een welverdiende ontspanning.
Een andere manier om de stad te ontdekken is per boot op ‘de Main’. Je kunt de boot opwaarts of afwaarts nemen (of beiden). Een tocht duurt 50 minuten. Zet je op het dek met een drankje en geniet van een fantastisch zicht op ondermeer de Europese Centrale Bank. Deze kan je trouwens ook bezoeken. Check daarvoor de website.
Wil je op een andere manier genieten van de skyline van Frankfurt, bezoek dan zeker de ‘Main Tower’. Met een hoogte van maar liefst 200 meter (240 meter als je de antennespits erbij rekent) is dit het 6de grootste gebouw van de stad. Op het platform heb je een adembenemend uitzicht over Frankfurt.
De ‘vreemde keuken’
Als je wil genieten van de echte Duitse keuken, dan ben je eraan voor de moeite. Buiten een ‘bratwurst’ heb je weinig keuze. In het centrum en de financiële wijk zie je een smeltkroes van vreemde nationaliteiten. Wereldkeuken restaurants vind je dan ook op elke hoek van de straat met een uitgebreide keuze aan heerlijke gerechten voor elk budget.
LGBTQ-life
Net als andere grote Duitse steden heeft Frankfurt een grote (internationale) LGBTQ gemeenschap. En een leuk nachtleven. Je kunt er bars ontdekken met Duitse Schlager waar jong en oud genieten van de muziek, de sfeer en … de bareigenaar. Maar je hebt ook ‘niet-commerciële’ plekken waar je vooral heen kan gaan voor een leuk gesprek met je vrienden. Voor ieder wat wils uiteraard, maar verwacht geen toestanden als in Berlijn. Daarvoor is het gewoon… Frankfurt.
Een plek die je zeker moet bezoeken is het beeld ‘Gebrochengel’. Het beeld staat aan de Kreuzung Schäfergasse/Alte Gasse in de buurt van de Sint Pieters kerk. Het is gemaakt ter nagedachtenis van de LGBTQ’s die vermoord zijn tijdens de tweede wereldoorlog. Ondanks het vrij open karakter van de Duitsers naar homorechten toe, heeft het veel moeite gekost om dit beeld een plaats te geven in Frankfurt. Het heeft 50 jaar geduurd om het te plaatsen en dan staat het nog op een ‘dode plek’ in het centrum van Frankfurt. Toch een bezoekje waard, zou ik zeggen.
Frankfurt een belevenis
Frankfurt kan je het hele jaar door bezoeken. Het is een stad van twee werelden: de stad met zijn inwoners en problemen zoals elke grootstad, maar daarrond het financiële hart waarbij je plots in een andere stad lijkt te staan. Ik heb hem van mijn bucketlist geschrapt, maar ben er zeker nog niet op uitgekeken.
De 20-jarige student leraar lager onderwijs, Joren Houtevels uit het Vlaams-Brabantse Leuven werd in Theater Elckerlyc in Antwerpen verkozen tot Mister Gay Belgium 2020, een verkiezing voor homoseksuele mannen, waarbij ze jaarlijks op zoek gaan naar een ambassadeur van en voor de Belgische LGBT+ gemeenschap. We hadden een eerste gesprek met hem.
Joren, je bent net verkozen tot de nieuwe MGB. Hoe voelt het?
Het voelt enorm, enorm goed.
Had je het tijdens de verkiezing zien aankomen?
Ik had het gedroomd, maar echt niet zien aankomen. Er waren heel sterke kandidaten.
Wat is jouw thema waar je je campagne rond gaat bouwen?
Mijn eerste thema is LGBTQ+ in het onderwijs, waar ik me enorm voor ga inzetten. Mijn 2e thema is kindverstoting omdat ik een heel moeilijke periode thuis heb gehad. Maar ik ben blij dat mijn ouders nu aanwezig zijn en heel trots zijn dat ik de nieuwe MGB ben.
Als MGB ga je natuurlijk veel aanwezig moeten zijn op events en persconferenties. Gaat dat lukken met je agenda?
Het gaat af en toe puzzelen worden, maar ik ga me er zeker 100 procent voor inzetten. Dus dat zal wel goedkomen.
Heb je nu al een aantal campagnes in je hoofd die je zeker wenst uit te voeren?
Projecten zoals ‘Rode Neuzen dag’ dat inzet op het mentaal welzijn van jongeren en kinderen. Daar wil ik zeker rond werken. Er zijn ook andere leuke projecten in het onderwijs zoals AWEL (AWEL luistert naar alle kinderen en jongeren met een vraag, een verhaal, een probleem) en SPECTRUM in Leuven dat specifiek gericht is op holebi’s. Dat zijn zaken die me enorm boeien.
Er komt ook een internationaal luik aan met Mister Gay Europe en Mister Gay World. Men verwacht dan ook dat je op internationaal vlak projecten gaat ondersteunen. Heb je daarover al nagedacht?
Door Covid 19 zit er hier een vertraging op, maar ik wil me blijven inzetten op onderwijs en je eigen zelf zijn. Daar zal ik me voor deze verkiezingen ook op richten.
Joren, succes met je jaar als de nieuwe MGB
De maatregelen van de afgelopen maanden en de geleidelijke afbouw ervan dreigen voor heel wat ondernemers een mogelijke fatale aderlating te worden. Vooral bij handelszaken, evenementen en horecazaken die zich richten op LGBTQ+’s gaan alle alarmsignalen af. De verschillende Vlaamse LGBTQ-mediakanalen roepen hun lezers en volgers op om hun lokale LGBTQ-ondernemers zoveel als mogelijk te ondersteunen.
In maart kwam het leven dat we kenden plots tot stilstand door het losbarsten van de corona-pandemie. De lockdown, de daarbij afgekondigde maatregelen en de kosten die de komende coronafactuur met zich meebrengen, dreigen nu voor een bloedbad te zorgen onder de LGBTQ-ondernemers. Hun omzet stortte bijna volledig in, terwijl hun kosten bleven doorlopen, hun cliënteel zocht online alternatieven en velen vrezen dat een groot deel van hun klanten de weg naar hun handelszaken na de crisis niet meer terug zal vinden.
Vaak werd er een online-alternatief gezocht maar voor tal van zaken bleek dit maar een druppel op een hete plaat te zijn. Verschillende nieuwe zaken die de afgelopen maanden de deuren wilden openen moesten die opening uitstellen en dreigen hierdoor al failliet te gaan vooraleer de eerste klant ook maar over de vloer kwam.
Voor ondermeer dancings, sauna’s en andere zaken duurt de nachtmerrie nog steeds verder. Zij mogen de deuren nog niet openen of kiezen er zelf voor om die gesloten te houden omdat ze geconfronteerd worden met maatregels die voor hen niet haalbaar zijn. De diversiteit van onze gemeenschap zorgt ervoor dat er niet een uniforme oplossing voor handen is. Het aantal schrijnende verhalen uit het LGBTQ-middenveld en van ondernemers die de verschillende gay-media de afgelopen weken bereikten is onrustwekkend.
Als zij de deuren moeten sluiten heeft dit ook meteen een impact op de hele LGBTQ-gemeenschap. Veel van deze zaken, zoals de verschillende regenbooghuizen, cafés, bars, restaurants en/of sauna’s hebben immers ook een ondersteunende en sociale functie voor onze gemeenschap. Vaak steunen zij met hun ‘roze’ euro’s ook prides, fuiven, of culturele evenementen. Die evenementen zorgen voor zichtbaarheid in het straatbeeld die onmisbaar is voor jongeren die op zoek zijn naar een ‘gekozen familie’ en hun eigen sociale netwerken proberen op te bouwen, de aanvaarding van de verschillende vormen van seksualiteit en het tegengaan van de polarisatie in onze maatschappij. Door het ontbreken van LGBTQ evenementen is de lokale handelaar en horeca nog meer aangewezen op de lokale burger.
Uit een recent onderzoek van Lumi, de opvang- en infolijn van çavaria voor vragen rond gender en seksuele voorkeur, blijkt dat de impact van de crisis op de levens van LGBTQ+-personen zeer groot was de afgelopen maanden. In de periode van midden maart tot midden mei waren er dit jaar 65 procent meer gesprekken dan in dezelfde periode vorig jaar.
De Vlaamse gay-media roept dan ook gezamenlijk op om de verschillende LGBTQ-ondernemers te steunen door lokaal bij hen aan te kopen in plaats bij grote internetwinkels die verder onze gemeenschap veel minder of niet steunen dan de lokale ondernemers. Ga je normaal regelmatig uit eten of spendeer je een bedrag aan kleding, ondergoed, boeken… De kans is groot dat je hetzelfde vind bij bedrijven die onze gemeenschap rechtstreeks of onrechtstreeks steunen.
Besteed nu al het bedrag dat je normaal toch had uitgegeven. Spring binnen bij hen als ze hun deuren opnieuw openen. Bezoek hun website en shop online en als dat niet kan contacteer ze per mail of per telefoon om te vragen of je een bestelling kan doen. Koop geschenkbonnen of tegoedbonnen die je kan gebruiken als ze hun deuren opnieuw openen. Op die manier draag jij jouw steentje bij en zorg je ervoor dat deze zaken de huidige crisis overleven en op hun manier de LGBTQ-gemeenschap kunnen blijven ondersteunen.
Deze oproep wordt ter gelegenheid van de komende Antwerp Pride gelanceerd door de gezamenlijke Vlaamse gaymedia (Be Out, gaybars.eu, Gaylive.Be, Touristicogay en Pink in our Lives) maar beperkt zich niet enkel tot Antwerpen.
De onafhankelijke Vlaamse Gay-media
| Timothy Junes | Mark Verbeeck | Marc Dirix | Sven Boutsen | Lesley Gregory Middleton & Rene Emmerink |
| Be Out | Gaybars.eu | Gaylive.Be | Touristicogay.blog | Pink in our lives |
Reizen zit er tijdens Corona even niet in, maar mensen dromen al terug van hun toekomstige vakantie. Ook Cruiseschepen liggen nu aan de kade te wachten tot ze terug gasten kunnen ontvangen om hen te vervoeren naar de mooiste plekken in de wereld. Dat een cruise er na ‘corona’ anders zal uitzien, is wel duidelijk. Maar het jaarlijkse magazine ’Cruise & Style’ doet je toch al even wegdromen van de nieuwste schepen en bestemmingen.
De nieuwste schepen onder de loep
Bij de kleine luxeschepen breiden zowel Regent Seven Seas Cruises als Silversea Cruises hun vloot uit. Voor Regent is dat de ‘Seven Seas Splendor’ en voor Silversea is dat de ‘Silver Moon’.
Bij de boetiekschepen is het opnieuw Silversea Cruises die een nieuw schip in de vaart brengt: de ‘Silver Origin’. Dit schip heeft een capaciteit voor 100 gasten. Ook Ponant heeft zijn nieuwe schepen; ‘Le Bellot’ en ‘Le Jacques Cartier’. Deze schepen bieden plaats aan 180 gasten.
Ritz Carlton Yacht Collection brengt zijn nieuwste jacht ‘Evrima’ in de vaart en Scenic Cruises de ‘Scenic Eclipse II’. Ook deze schepen bevinden zich in de duurdere prijsklasse.
Bij de expeditie schepen zien we de jongste jaren een duidelijke verschuiving naar een luxeproduct. Vakantiegangers willen de meest onherbergzame plaatsen op de planeet verkennen zonder aan comfort in te boeten. Crystal Cruises heeft zijn nieuwste schip klaar: de ‘Crystal Endeavor’. Hapag-Lloyd Cruises stelt zijn 2 nieuwste schepen voor: de ‘Hanseatic Inspiration’ en de ‘Hanseatic Spirit’. Andere expeditie schepen worden de ‘National Geographic Endurance’, de ‘Seabourn Venture’, ‘Le Commandant Charcot’ van Ponant en de ‘Janssonius’ van de Nederlandse expeditie rederij Oceanwide Expeditions.
De Premium- en Resortschepen zijn de bekendste bij het grote publiek. En ook hier trekken alle maatschappijen hun registers open. Bij de premiumschepen neemt Celebrity Cruises de ‘Celebrity Apex’ in dienst. Ook hier kan je het nu al beroemde ‘magic carpet’ terugvinden. Holland America line brengt de ‘Ryndam’ in de vaart in 2021 met plaats voor 2650 personen.
Bij de Resortschepen is het drummen. MSC Cruises lanceert de ‘MSC Virtuosa’ en later de ‘MSC Seashore’, Costa Cruises heeft net de ‘Costa Smeralda’ in de vaart gebracht en de ‘Costa Firenze’ volgt later dit jaar. Ook Royal Caribbean International introduceert de ‘Odyssey of the Seas’. Bij dit ship kan je ook genieten van de ‘North Star’, een glazen capsule die gasten meeneemt tot op een hoogte van 90 meter boven de zeespiegel.
Princess Cruises brengt de ‘Enchanted Princess’ in de vaart en later de ‘Discovery Princess’. Disney Cruises start in 2021 met een nieuwe generatie schepen. De ‘Disney Wish’ is het eerste schip van die klasse.
Liefhebbers van zeilcruise? Sea Cloud Cruises lanceert haar ‘Sea Cloud Spirit’ en Star Clippers heeft de ‘Flying Clipper’.
En dan is er een nieuwe speler in het cruiselandschap: Virgin Voyages van Sir Richard Branson. Hij lanceert een modern cruiseproduct dat zich richt tot de volwassen vakantiegangers. De minimumleeftijd is namelijk 18 jaar. Het eerste schip is vooral bedoeld voor de Britse en Amerikaanse toerist: de ‘Scarlet Lady’. Met de ‘Valiant Lady’, die later in de vaart komt, mikt hij op een ruimer publiek.
Al deze schepen en info over hun routes kan je terugvinden in dit magazine.
Unieke bestemmingen
Cruise & Style brengt haar ervaring over aan jou in zijn boeiende reportages over de verschillende bestemmingen. Ook nu weer zijn er een heleboel in terug te vinden.
Met Seabourn bezochten ze Amalfi, Syracusa en de Griekse eilanden. Een avontuurlijke ontdekking van bijzonder mooie bestemmingen.
De apotheose voor de gasten van vele cruiseschepen is het aanleggen in de haven van de hoofdstad Fira in Santorini. Hoe prachtig dit eiland is en wat je er allemaal kan beleven, vind je terug in een mooie artikel.
Wie cruises zegt, denkt aan de Caraïben met zijn prachtige stranden, Latin music en heerlijk eten. Welke unieke plekken je daar kan ontdekken, lees je in een boeiende reportage.
Andere reportages behandelen Frans Polynesië, de Canarische eilanden, Antarctica, de Noorse Fjorden, de Griekse eilanden, Hawaii en nog zoveel meer om weg te dromen.
Reportages en tips
Vaak hebben mensen een fout beeld van cruises. Cruise & Style laat specialisten aan het woord over hun ervaringen met een cruise, welke cruise het best bij jou past en tips voor je eerste cruise of als single reizen. Want ook daar speelt de industrie op in.
Cruiseschepen worden vaak als vervuilend bestempeld. Meer dan ooit zet de industrie in op ‘groenere’ schepen. Hoe de maatschappijen dit nu en in de toekomst aanpakken, dat kan je terugvinden in een uitgebreid artikel.
Maar ook rivier cruises zitten in de lift. Het magazine besteed enorm veel aandacht aan de nieuwste schepen, het comfort en de boeiende bestemmingen.
Elk jaar kijk ik uit naar de nieuwe editie van deze cruise Bijbel. De cruise industrie bereidt zich voor op de regels ‘na corona’ qua veiligheid en hygiëne. Na het lezen van dit magazine droom ik al van mijn volgende cruise, nu jij nog! Het magazine ‘Cruise & Style’ kan je terugvinden in de betere dagbladhandel in België en Nederland.
https://www.cruisestyle.be/cruise-en-style
Costa Rica staat bekend als een vooruitstrevend land met progressieve idealen. Zo schafte het land al in 1948 het leger af, werden de eerste doelstellingen op het gebied van milieubescherming in 1997 opgesteld, is er hedendaags een universele ziektekostenverzekering beschikbaar voor Costa Ricanen en wordt inmiddels meer dan 98% van de energie geproduceerd uit duurzame bronnen. Aan deze lijst wordt nu ook de legalisering van het homohuwelijk toegevoegd. Het in 2018 goedgekeurde wetsvoorstel, treedt vandaag officieel in werking. Dit betekent dat Costa Rica het eerste land in Midden-Amerika is dat het huwelijk als mensenrecht verleent aan de LGBTQIA+ gemeenschap.
Voorbeeld voor buurlanden
De legalisering van het homohuwelijk is een belangrijk punt van de verkiezingsbeloften van Carlos Alvarado Quesada, de huidige president van Costa Rica en wordt gezien als een waardevolle vooruitgang voor de maatschappij en de verdere verwelkoming van toeristen uit de LGBTQIA+ gemeenschap.
Tijdens de Gay Pride in hoofdstad San José vorig jaar werd de legalisering van het homohuwelijk al groots gevierd. Costa Rica fungeert als een voorbeeld voor buurtlanden op het gebied van LGBTQIA+ rechten. Het land toont met de legalisering van het homohuwelijk haar inzet voor volledige gelijkheid van rechten en blijft acties ondersteunen die ervoor zorgen dat discriminatie vanwege seksuele geaardheid of genderidentiteit worden verminderd.
Initiatieven voor gelijkheid en inclusiviteit
Naast de legalisatie van het homohuwelijk zijn er ook diverse lokale en landelijke initiatieven om de LGBTQIA+ gemeenschap te ondersteunen. Zo werd eerder dit jaar een certificeringsprogramma gelanceerd om toeristen en bewoners te helpen met het vinden van ondernemingen door middel van speciale stickers. Deze stickers kunnen door organisaties die staan voor gelijkheid worden weergegeven op deuren of ramen.
Over Costa Rica
Gelegen tussen de Stille Oceaan en de Caraïbische Zee, in het hart van Midden-Amerika, biedt Costa Rica bezoekers een overvloed aan unieke dieren, landschappen en klimaten. Een reis naar dit Midden-Amerikaanse land is allesbehalve gewoon. Het land beschermt trots ongeveer vijf procent van de biodiversiteit in de wereld en is een wereldleider geworden in duurzaamheid. Bezoekers van Costa Rica genieten van een goed georganiseerde toeristische infrastructuur met een breed scala aan activiteiten en accommodaties.
Op 18 mei heeft Portugal weer een stap gezet in het geleidelijk openstellen van de economie en het sociale leven. De nieuwe fase, die samenviel met de
Internationale Museumdag, is gestart met de opening van musea en andere culturele voorzieningen zoals monumenten, kunstgalerijen, interpretatieve centra, paleizen en kerken. Ook restaurants, cafés, patisserieën, terrassen en winkelcentra tot 400 vierkante meter konden open.
Dit is de tweede gecontroleerde fase na de opening van lokale winkeliers, boekhandels, kappers, schoonheidssalons, bibliotheken, zeilclubs, golfbanen, taxi- en autoverhuurbedrijven en enkele openbaarvervoersdiensten op 4 mei jongstleden.
De neerwaartse effecten van de pandemie in Portugal zijn gehandhaafd. Hierdoor is het vertrouwen in de maatregelen die op 18 mei zijn genomen, en die voor de volgende fasen worden voorgesteld, versterkt. De strikte en rigoureuze gezondheids- en veiligheidsmaatregelen die in Portugal door het ministerie van Volksgezondheid worden opgelegd, blijven van kracht: zoals het verplichte gebruik van maskers, een sociale afstand van twee meter, frequente handdesinfectie door werknemers, bezoekers of klanten, en van
oppervlakken en ruimtes.
In restaurants en soortgelijke instellingen krijgen ventilatie en veelvuldige luchtverversing voorrang en worden alle decoratieve elementen van tafels verwijderd. Klanten wordt aangeraden om van tevoren te reserveren en contactloos te betalen.
Every year the Spartacus Gay Travel Index creates a ranked list of the world’s most LGBT-friendly countries. Produced by the Berlin-based Spartacus International Gay Guide — which specializes in gay maps of international destinations, sauna and hotel guides, Pride calendars and more — it ranks nearly 200 nations based on various criteria.
Thanks to legal improvements for trans- and intersex persons as well as anti-hate crime initiatives, Portugal for the first time managed to jump from 27th place to the top of the SPARTACUS Gay Travel Index, and now shares the 1st place with Sweden and Canada.
The SPARTACUS Gay Travel Index is updated annually to inform travelers about the situation of lesbian, gay, bisexual, and transgender (LGBT) people in 197 countries and regions.
One of this year’s rising stars is India, which, thanks to the decriminalization of homosexuality and an improved social climate, has risen from 104 to 57 on the Travel Index. In 2018 the criminalization of homosexual acts was abolished in Trinidad and Tobago and Angola as well.
With the legal recognition of same-sex marriage, Austria and Malta were also able to secure a place at the top of the SPARTACUS Gay Travel Index 2019.
However, the situation for LGBT travelers in Brazil, Germany and the USA has worsened. In both Brazil and the USA, the right-wing conservative governments have introduced initiatives to revoke LGBT rights achieved in the past. These actions have led to an increase in homophobic and transphobic violence. There has also been an increase in violence against LGBT people in Germany. Inadequate modern legislation to protect transgender and intersex persons as well as the lack of any action plan against homophobic violence have caused Germany to drop from 3rd to 23rd place.
Countries such as Thailand, Taiwan, Japan and Switzerland are under special observation. The situation is expected to improve in 2019 as a result of the discussions on the introduction of legislation to legalize same-sex marriage. Thailand has already moved up 20 places to rank 47 thanks to a campaign against homophobia and the introduction of laws to recognize same-sex civil partnerships. The already announced introduction of same-sex marriage laws could make Thailand the most LGBT-friendly travel destination in Asia.
In Latin America, the decision by the Inter-American Commission on Human Rights (IACHR/CIDH) to require nearly all Latin American countries to recognize same-sex marriage has caused a sensation. So far, same-sex marriage is legal only in the countries of Argentina, Colombia, Brazil, Uruguay and in some individual states of Mexico.
Some of the most dangerous countries for LGBT travelers in 2019 include again Saudi Arabia, Iran, Somalia and the Chechen Republic in Russia, where homosexuals are widely persecuted and threatened with death.
The SPARTACUS Gay Travel Index is assembled using 14 criteria in three categories. The first category is civil rights. Among other things it assesses whether gays and lesbians are allowedmarry, whether there are anti-discrimination laws in place, or whether the same age of consent applies to both heterosexual and homosexual couples. Any discrimination is recorded in the second category. This includes, for example, travel restrictions for HIV positive people and the ban on pride parades or other demonstrations. In the third category, threats to individuals by persecution, prison sentences or capital punishment are assessed. Evaluated sources include the human rights organization “Human Rights Watch”, the UN “Free & Equal” campaign, and year-round information on human rights violations against members of the LGBT community.
The complete SPARTACUS Gay Travel Index is available for download
Source: Spartacus gay guide: https://spartacus.gayguide.travel/
Matthias De Roover is als huidige Mister Gay Belgium aan een boeiend jaar bezig. Hij werd verkozen tot 1st runner up tijdens Mister Gay Europe, is volop bezig met zijn campagne van meer diversiteit in de sport en maakt zich klaar voor de Mister Gay World verkiezing in Zuid-Afrika.
Mathias je bent nu een half jaar MGB. Hoe bevalt het jou?
Heel goed eigenlijk. Ik had het nooit verwacht, maar vind het leuk. Omdat je heel wat kan betekenen voor jongeren in de sport. En we moeten eerlijk zijn. Ik kom op plaatsen waar ik anders nooit kom.
Bij Mister Gay Europe ben je first runner up geworden. Wat betekent dit in jouw planning?
Ik moet voor MGE niet veel doen. Het is een mooie plaats, maar er heerst toch wel ontgoocheling.
Laten we het hebben over jouw projecten. Je bent een voetballer en je hebt sport als belangrijkste thema genomen. Wat gaan jij en de Pro League juist doen?
We gaan werken rond het diversiteitsweekend. Er zijn cornervlaggen en regenboog armbanden waarmee alle 1e en 2e klasse voetbalclubs gaan voetballen in het weekend van 28 en 29/2. Ik ga die pakketten zelf overhandigen aan de eerste klasse clubs om hen te tonen wat de onderliggende boodschap is van de kapiteinsband. Ook ga ik de aftrap geven van de matchen Waasland-Beveren tegen Anderlecht en Zulte – Waregem tegen Kortrijk in het regenboogstadion (hoe toepasselijk) om diversiteit meer in de kijker te zetten, om het meer bespreekbaar te maken en om het effectief naar de stadions te brengen.
Ben je niet bang voor spreekkoren van de harde kern?
Zeker en vast. Dat zijn zaken waar je rekening mee moet houden. Maar je bereid je daar ook op voor dat die gaan komen. Ergens is dat wel verkeerd. Maar toch vind ik het belangrijk om hen te laten zien wie ik ben. Ik wil de boodschap brengen dat je negatieve reacties anders moet interpreteren en daarboven moet staan. Veel mensen roepen nog zaken zonder te beseffen welke gevolgen ze hebben naar anderen toe. En dat wil ik aankaarten.
Wat ben jij met de Belgische voetbalbond overeengekomen over die spreekkoren?
Er is een handleiding gemaakt vanuit de Pro League. Met de voetbalbond hebben we een diversiteitsproject gedaan met heel veel jongeren die ze dan op de Koninklijke voetbalbond presenteerden. Ik kom op de website van de voetbalbond als aanspreekpunt en contactpersoon voor jongeren die vragen hebben over hun eventuele geaardheid.
We hebben onlangs een scheidsrechter gehad die uitgekomen is voor zijn geaardheid en die nooit beseft had dat dit zo een media aandacht zou krijgen. Wat vind je ervan?
Robin zit ook in onze campagne video. Ik ben daar heel blij om. Hoe meer aandacht zoiets krijgt, hoe belangrijker het wordt. Het toont aan dat de media er ook veel aandacht aan wil geven. Het is belangrijk zo een verhaal te brengen. Je ziet dat diversiteit zichtbaar wordt en meer en meer mensen zetten de stap om zich te Outen.
Nochtans zeggen sommige mensen: dit is een privé aangelegenheid. Die man moet gewoon zijn werk doen en dat hij gay is, moet hij niet in de pers brengen.
Dat klopt, het is een privé aangelegenheid. Maar zolang er spreekkoren blijven, is het belangrijk om deze privé aangelegenheden naar buiten te brengen. Zolang er homofoob gedrag is, moet het onder de aandacht blijven. En ja, dan is het belangrijk dat deze privé aangelegenheid gebracht wordt.
Hoe belangrijk is het dat een Belgische voetballer uit de hoogste klasse zou uitkomen voor zijn homoseksualiteit?
Als iemand dat doet, moet de persoon in kwestie beseffen welke impact dit zal hebben en moet die er ook volledig klaar voor zijn. Maar ik denk wel dat het een grote impact kan hebben in het Belgische voetbal. Maar ook in het mondiale voetbal. Ok, ik ben ook een voetballer die uit de kast is gekomen, maar ik speel in 3e provinciale en niet in de hoogste klasse. Maar ik denk wel dat als iemand het doet dat het een positief effect heeft op sponsors en dat vele jongeren naar die persoon gaan opkijken. Het zou een belangrijke stap zijn naar outing in de sport.
Wat is de ‘sports for all’ campaign?
Sport moet voor iedereen zijn en iedereen moet zichzelf kunnen zijn in de sport. Heel veel mensen willen eraan meewerken. Het is dan ook belangrijk dat heel veel mensen de video delen, want het geeft een sterk signaal.
Nochtans zijn er in andere sporttakken al heel wat LGBTQ’s uitgekomen voor hun geaardheid. Hoe belangrijk is hun bijdrage voor de sport?
Je moet een verschil maken tussen groepssporten en individuele sporten zoals schoonspringen of tennis. Voor heel veel individuele sporters is dit een belangrijk signaal. Het is ook in sommige sporten eenvoudiger om hiervoor uit te komen. Maar we hebben het ook in andere sporten nodig. Sommigen zijn ook bang ervoor uit te komen omdat ze denken minder sponsors te krijgen of de reactie van het publiek. En dat zou niet mogen.
We hebben sinds kort in de gehandicapten sport ook een nationale voetbalploeg. Ga je daar iets rond doen?
Ik wil me inzetten voor elke sport. G-sport gaat zelfs nog een stapje verder. Ik denk dat het niet eenvoudig is voor iemand die én gehandicapt is én LGBTQ en daarvoor moeten uitkomen. Je moet dit zeer goed ondersteunen. Dit zijn zaken waar ik echt rekening mee wil houden.
Jouw volgende doel is Mister Gay World in Zuid-Afrika. Kijk je er naar uit?
Het zal mijn eerste keer in Zuid-Afrika zijn en ik kijk er dan ook echt naar uit.
Hoe schat je jouw kansen in?
Laten we het met een quote zeggen: ik ga niet naar daar om de toerist uit te hangen.
Draait MGW vaak rond het uiterlijk?
Als je kijkt naar de winnaars van de afgelopen jaren zijn er wel heel wat tussen met een goede Six pack. Maar aan mij om het tegendeel te bewijzen dat het hier niet om draait.
Succes op MGW!
MSC is one of the biggest and fast-growing cruise agencies in Europe. I love cruises and big cruise ships. MSC allowed me to visit their newest ship: MSC Grandiosa, one of the ships in the Meraviglia group.
We left early in the morning for a long drive to Le Havre. It’s not the most ‘sexy’ cruise port, but the impression of the ship was magnificent! Time to explore it with al here benefits!
We entered the ship by the central hall, a place with magnificent stairs filled with Swarovski crystals. Just take 5 minutes to look around. It’s amazing. The next visit is the promenade. A street with bars, shops, and restaurants. But the most amazing thing is the big LED Wall. Every night you can enjoy a light show on it, or just walk hand in hand with your lover under a heaven of stars… isn’t it romantic? MSC takes care of the design of the ship. Mostly you love it or hate it but on this ship, it’s perfectly chosen.
How can you please your guests on the ship? Well… by good food, great service, and good entertainment. Let’s try the food!
Or you choose the buffet on Market Place or one of the 5 restaurants with first and second seat. It’s an explosion of good taste. MSC let you enjoy of the good Italian cuisine in every way. They even make their own mozzarella in the restaurant and the pizzas are freshly made. From breakfast till lunch and midnight snack… everything in the main restaurants was just perfect!
If you want something special, then choose a specialty restaurant. For a little more, you have a great food experience. L’Atelier Bistrot is a traditional Paris Bistro. ‘Hola!’ serves the best tapas of Spain made by 2-star chef Ramon Freixa. For the Asian lovers go dine in Kaito Teppanyaki & Sushi bar. But we tried the real American Steak restaurant. When u are lucky to have a great and funny waiter, the food always tastes better. We had luck! You can choose a la carte or for a good price the Chef’s menu. But… only go there when u are really hungry. The portions are big!
Not good for my diet, but I love desserts! And then u need to go to ‘Jean-Philippe Maury’s Café and Chocolat’ and his Gelato shop. Drink a magnificent coffee, a Chocolat milk or buy some chocolates in the shop and make your own tablet. I tried the gelato and found great sorbets! Yes, I think of the calories!
After dinner… party time!!! We started our evening at one of the many bars with a cocktail and some nice music. The whole night long you can find different kinds of artists. Go for jazz, smooth romantic or a strong disco song! Then up for the sky lounge. A place with an amazing view, so be on time for a view at the window. If you like a special drink then visit the Champagne bar for the bubbles or the British pub ‘Masters of the sea’. And then it’s time to go into the night at the disco. But not before u try the midnight snack at the buffet. With a drink package, you can enjoy the many drinks and cocktails of the ship… So have fun!
MSC invests also in great entertainment, during the day and the evening. Grandiosa has an amazing sports area and a gym with the newest equipment. Check your daily male for the group sessions like spinning! Do you like fun? Even that is amazing on the ship. I tried the XD cinema and The Virtual Reality maze. Magnificent!!! But also try the bowling or the F1 race simulators. But what is a ship without a swimming pool? You find one outside with an Aquapark or an inside with hot tubes. On the sea, enjoy also the Imperial Casino with 164 slots.
And then the shows… In the evening you can visit the theater with 8 amazing shows. Every night you can see a new production on the cruise. For me, ‘Voyage Fantastique’, was close to a real Broadway production!
But the most amazing thing is the Promenade on the ship with the biggest Led sky on the sea. Every night you get a great light show.
MSC is not the agency of exclusivity… but they have an exclusive contract with Cirque du Soleil for the ships in the Meraviglia group. They build their own theater onboard. The Carousel Lounge is only made for one of the 2 exclusive Cirque shows on the ship (and every ship has 2 different shows). For a small price, you can enjoy a show on the sea of 45 min with a cocktail or an exclusive 3-course dinner. So for me a reason to come back!
MSC is a family cruise agency. They gave the children their own space. When the parents enjoy a spa or restaurant, the children will not be forgotten on this ship. You have the Chicco Baby Club, Mini Club and Juniors Club sponsored by Lego and the young Club and Teen club for the older children. It’s their space with their own Disco and movie theater. And they have even a gaming lab and a web creator room.
But many people like luxury on a ship. So you can book yourself a luxury cruise or choose for ‘the ship in a ship’ possibility by MSC: MSC Yacht Club. It’s an amazing place with their own private butler service, their own restaurant and pool deck. You can choose to stay there the whole trip or visit other parts of the ship. It’s an amazingly beautiful place. The benefit: you have everything of a luxury cruise, but with the possibility to go somewhere else during the day… and less expensive.
In a time of climate change, there is a lot of critics on cruise ships. People do not find them ecological. With this new generation of ships, MSC chooses for cleaner engines and more effective use of everything on the ship (even the water!). In 2021 every ship of MSC will be clean.
MSC is a family cruise, but is it LGBTQ friendly? For sure! During my time on the ship, I saw openly gay staff and LGBTQ passengers. MSC has a policy of ‘be who you are and we accept everyone’. At the end of the trip, MSC also announced that they will follow the suggestion of Touristicogay: they will make official social hours on all their ships, starting in the USA! Proud on MSC.
Should you book a cruise on this ship? For sure: MSC chooses for good food, great entertainment, and friendly staff. All these ingredients are enough to make your cruise the best holiday of the year. and they also have their own privat island: “MSC Ocean Cay Marine Reserve”. It’s an amazing spot close to Miami. And as LGBTQ, I’m proud of the decision of MSC!
Ik hou van Thailand: de cultuur, de mensen, het land… maar vooral de Thaise keuken. Ook Antwerpen telt heel wat Thaise restaurantjes en niet allemaal kunnen ze me bekoren. Tijd om de heerlijke keuken van JanYa uit te proberen!
Aan de Grote Markt en de toeristische dienst vind je JanYa, een klein, maar smaakvol Thais restaurant.
‘JanYa’ is de samentrekking van de namen van beide restaurateurs: Jan De Grave en Wasuntra Thopomon, wiens bijnaam simpelweg ‘Yaya’ is. Voor ze samen JanYa openden, had Yaya al in verschillende andere zaken gewerkt. Zo heeft ze een tijdlang het mooie weer gemaakt in haar eigen eetgelegenheid op de Aziatisch-getinte Van Schoonhovenstraat, waar een goede synergie was met de holebizaken in de buurt. Het restaurant kende een enorme boom tot er zich een probleem voordeed met de vennoot en Wasuntra genoodzaakt was om andere oorden op te zoeken. Slechts een paar dagen na haar vertrek moest het restaurant omwille van de plots gedaalde populariteit permanent sluiten.
De ladychef mocht echter al snel het chique De Brugse Hanse mee in goede banen
leiden, waar ze een aantal oosters getinte gerechten aan de kaart wist toe te
voegen. Daarna runde Yaya haar eigen massagesalon en vervolgens baatte ze drie
jaar lang een restaurant uit in Ekeren, waar ze een Thais-Franse keuken
voorstelde. Tussendoor was ze als chef actief in een ziekenhuis. Nadat ze Jan
leerde kennen, werd het al gauw duidelijk dat haar toekomstige echtgenoot haar
passie voor Thais eten al deelde sinds hij ooit met een bevriende architect in
een Thais restaurant was gaan eten. Daar was hij aan de praat geraakt over de
gebruikte ingrediënten en kruiden. Thuis was Jan altijd al de (hobby)chef
geweest en na dat bewuste diner besloot hij om zich te verdiepen in de inheemse
keuken. De stap om samen met Wasuntra een eigen eettempel te beginnen, was dan
ook niet bepaald groot.
Jan was zijn beroepscarrière begonnen als werfleider, waarna hij voor hetzelfde
bureau binnen de werkvoorbereidingssector is terecht gekomen. Nadien heeft hij
als zelfstandige een tekenbureau met bouwbegeleiding opgericht. Ook nu nog
combineert Jan zijn werk als restaurateur met een job als werkleider en
projecten in Antwerpen en vele andere steden.
Na zijn scheiding leerde Jan Wasuntra kennen en het koppeltje is op 25 augustus
2018 het huwelijksbootje ingestapt. Dat ze hun krachten hebben gebundeld om
samen JanYa Thai Wok uit te baten, is dus niet bepaald verwonderlijk!
Een smaakexplosie
Dat ‘Yaya’ de Isaanse keuken kent, is duidelijk te merken aan de heerlijke gerechten die je krijgt voorgeschoteld. De ene al wat pikanter dan de andere. Vraag steeds info aan haar als je twijfelt over de smaak of het ‘spicy’ karakter van de gerechten. JanYa maakt ook gebruik van verse Thaise groenten en kruiden en dat het soms moeilijk is om die te vinden, is voor hen geen probleem. De klant krijgt enkel het beste op hun bord. Ook voor vegetariërs is er een aanbod op de kaart en kan er tofu gebruikt worden in de gerechten.
Zelf is dit voor mij één van de betere Thaise restaurants in Antwerpen, een plek waar ik nu al wegdroom van mijn volgende Thaise trip. En voor de prijs moet je het ook niet laten, zowel uithaal als ter plaatse betaal je democratische prijzen.
Het restaurant kan je vinden in de wisselstraat 1, 2000 antwerpen.
See you next time, JanYa!!!
https://janya-thai-wok.business.site/
https://www.facebook.com/JanYa-Thai-wok-Restaurant-Take-Away-2396454853717006/
Dimitri Vantomme heeft de magische 40 bereikt. Deze ‘spring in’t veld’ is naast zanger ook publieksopwarmer, presentator op Ment-TV en FG radio en uitbater van Bonaparte in Antwerpen met succesvolle concepten als Pannekoek en Drama. Maar iedereen kent hem van zijn deelname aan idool en zijn legendarische programma’s op JIM. Dimitri is ook één van de gezichten van Antwerp pride, verkozen tot één van de beste prides in de wereld. In 2019 heeft hij onder meer de ‘personality award’ gewonnen tijdens de Showqueen Awards, waar hij best fier op is. Tijd dus om de persoon achter de media figuur te leren kennen en dat achter de ruwe bolster een blanke pit schuilgaat, dat lees je hier!
Dimitri, je bent 40 jaar geworden. Heb je last van een mid-life crisis?
Ja, toch wel. Ik was onlangs met de baas van ‘Live Entertainment België’ in de zaak die ook de productie doet van ‘Vlaanderen Feest’ (het jaarlijkse feest van de Vlaamse Gemeenschap). We kennen elkaar al heel lang. Hij vroeg hoe het met me was en ik antwoorde ‘drukke zomer’.
Je bent op een leeftijd gekomen dat je je vragen begint te stellen over de dingen die bezig zijn rondom jou. Je bekijkt de dingen vanop een afstand. Dat is niet altijd eenvoudig als je op een rollercoaster zit zoals sommige mensen.
Je bent al jaren een bekend figuur in Antwerpen, maar je bent geen Antwerpenaar?
Ik ben een geboren en getogen West Vlaming. Ik kom uit Moorslede, dat is een klein dorp in West-Vlaanderen.
Had je een gelukkige jeugd?
Wat is geluk? Ik heb vooral geen ongelukkige jeugd gehad. Ik heb fantastische ouders en een heel toffe broer. Ik heb niet echt het gevoel gehad dat ik iets tekort kwam toen ik aan het opgroeien was. Maar ik voelde me anders dan de anderen. Met alles wat ik deed en zei en uiteraard op vlak van seksualiteit. Ik wist al vrij vroeg dat ik me meer aangetrokken voelde tot jongens. Maar dat is nooit een issue geweest in mijn jeugd. Ik heb mijn ‘coming out’ gedaan op mijn 17 jaar en sommige jongens op school wisten het vroeger. In een heel conservatieve provincie ben ik er heel snel mee naar buiten gekomen. Ik had dan ook een aantal rolmodellen omdat ik heel erg geïnteresseerd was in media. Je had ‘Jo de Poorter’, ‘Yasmine’ en ‘Johan Verstreken die op TV kwamen. Als er nu iemand op TV komt en die is gay, is dat voor de media geen probleem meer. Je kan zeggen dat ik een zorgeloze jeugd had, maar geen rusteloze! Ik was een heel hyper en actieve jongen.
Je wou al vroeg in de showbizz gaan, maar jouw ouders waren daar niet zo blij mee?
Die waren er niet tegen. Ik heb nuchtere ouders, nog steeds trouwens. Die gaan niet naar alle optredens mee en ze gaan me eerder wijzen op het negatieve dan op het positieve. Maar ik denk dat het is zoals bij velen in de showbizz. Mijn ouders vonden dat ik eerst een diploma moest behalen. Ik had als kind een droom: ik wou zanger worden. En dat idee is altijd gebleven. Totdat ik die vervelende PMS testen moest doen. Daaruit kwam dat ik geen interesse had in de school. En dat was omdat ik alleen iets wou doen in media en showbizz. En daar waren mijn ouders niet blij mee.
Maar je bent wel naar de kokschool geweest in Koksijde?
Ik heb dat gedaan omdat ik van mijn ouders een deftig beroep moest leren. Maar ik wou geen economische of handel doen. Ik was ook heel onrustig. Nu zouden ze dat ADHD noemen, toen was je gewoon een moeilijk kind. Ik was altijd bezig en als er iets werd georganiseerd stond ik op de 1e rij om de leukste jobs te doen.
In die tijd was ik veel met eten bezig en stond er soms plots een buffet klaar voor hen en hun vrienden waarmee ze op stap waren geweest. Dat ging mij meer om de show van het presenteren van dat eten, dan om het koken zelf. Daarop stelden mijn ouders voor om koksschool te volgen. Ze zeiden altijd: je mag doen wat je wilt, maar je moet eerst een diploma hebben.
Maar ik wou altijd een van die artiesten zijn van ‘Tien om te zien’. Als ik naar een show kon gaan, was mijn dag goed. En het bizarre is, dat ik nu een van hen ben. Nu zijn wij collega’s die met elkaar praten. Dus het is wel fijn dat ik nu kan doen waarvan ik altijd droomde.
In 2003 heb je meegedaan met idool. Hoe heb je dat ervaren?
Ik heb dat fout aangepakt zoals ik heel veel dingen fout aanpak. Ik heb dat niet positief ervaren omdat ik niet graag verlies. Ik ben wel bij de laatste 50 geraakt. Dat was niet slecht, maar niet goed genoeg, want ik had verwacht de top 5 te halen. Ik heb achteraf beseft dat ik nooit goed ben geweest in te moeten presteren op het moment zelf voor een auditie of een test. Alles wat ik heb binnengehaald van grote opdrachten of interessante dingen, daar heb ik nooit auditie voor moeten doen. Maar alles waar ik screentesten voor moest doen, heb ik nooit gehaald. Ik ben nu eenmaal goed in het spontane.
Ondanks dat is idool toch wel de start van je carrière geweest. Je hebt dan onder meer sodapop gedaan.
Ik had toen al op mijn 19e Spirit gedaan. We kwamen in alle grote Tv-shows, werden gevraagd op ‘radio 2’ en ‘Donna’. Op 1,5j tijd hebben we 150 optredens gedaan. Spirit was het Vlaamse antwoord op Steps. Over idool heb ik zelfs getwijfeld of ik het zou doen.
Maar de jury was toch niet erg positief tegen over jou?
Ja, ze hadden me gezegd dat ze me niet zagen als een frontman. Ze zagen me eerder in een Boyband fungeren of als backing vocal. Ze vonden dat ik niet genoeg persoonlijkheid had.
Doet dat pijn als je zo een antwoord krijgt?
Ja, wat die jury zei, sloeg op niets. Dat is nu net mijn sterkste punt. Dat heb ik later ook ervaren in mijn presentatie opdrachten en in Bonaparte: ofwel vinden mensen me leuk, ofwel hebben mensen iets tegen me. Ik merk dat ook met de producties die ik nu doe. Sommige producers willen enkel met mij werken als publieksopwarmer en anderen totaal niet. Ik heb een stijl: ‘what you see, is what you get’ en niet iedereen kan daar mee om. En ik had nu net een grote tegenstander van mij in de jury zitten. Die moest me echt niet hebben. Mijn auditie was op zich wel ok, maar ik was op dat moment ook een speciale figuur. Ik had een eigen horecazaak en dan nog wel een karaokebar en ze wisten dat ik een twijfelaar was en heel onzeker.
Ik heb een Boyband geprobeerd en op zich was Sodapop wel leuk en hebben we leuke dingen gedaan. Die zomer stonden we bijna in elke aflevering van ‘Tien om te Zien’ en hebben we eurosong gedaan. Dat pakken ze me niet meer af. Maar na een jaar was het tijd voor iets anders en dan ben ik bij ‘Jim’ begonnen.
Hoe ben je bij Jim TV terecht gekomen?
Door heel hard te proberen. Vijf jaar aan een stuk heb ik elke 6 maanden een video gestuurd als ze weer eens op zoek waren naar nieuwe VJ’s. Maar dan was er weer het probleem van de screentests en die trokken op niets! Ik werd elke keer opnieuw uitgenodigd, dus moesten mijn video’s wel goed zijn geweest. Ik bleef maar bellen naar die baas voor opdrachten. En ineens kreeg ik een telefoontje. Hij had mijn nummer doorgegeven aan een producer die iemand zocht om belspelletjes te presenteren als vervanger bij ‘Kanaal 2’. Ik moest dan dinsdagnacht 1 programma doen en moest ik op woensdag al eens inspringen. En toen moest ik plots als noodsituatie 1 programma doen op VTM om 11u s’morgens. En dat was blijkbaar goed, want ik had dubbel zoveel mensen die deelnamen aan de show dan bij de anderen. Toen begonnen ze te beseffen dat ik toch speciaal was. Dat heb ik dan 6 maanden gedaan. Vervolgens moest ik mijn solo single gaan voorstellen bij JIM. Dank zij die spelletjes was ik nog mondiger geworden en 2 weken later hebben ze me een live show aangeboden. Die heb ik 4j gepresenteerd en toen is ‘we like to party’ erbij gekomen. En daarna is het management gewijzigd en kwam er iemand die mij niet kon uitstaan. Zo gaat dat soms in de media.
Qua presentatie doe je nu Ment TV. Hoe ben je daar terecht gekomen?
Er zijn een paar programma’s bij Jim die de zender hebben overstegen en waar de mensen nu nog over praten. Ik word nog steeds aangesproken over het programma ‘we like to party’. Mensen posten nog steeds filmpjes op facebook. Dat is crazy.
Zo is het ook bij ‘Ment TV’ gegaan. De zender was aan het groeien en ze hadden een paar speciale afleveringen. En ze vroegen me elk jaar om de kerstspecial te presenteren. Ik wou me in eerste instantie niet binden aan die zender omdat ik niet goed wist wat ik wou. Maar ik kom heel goed overeen met die ploeg. Vlaamse muziek heb ik altijd leuk gevonden. Ze hebben me dan gezegd:’ we hebben een leuk programma voor jou op vrijdag en zaterdag. Zou je dat willen doen?’ De uren bevielen me en ik merk wel dat het veel bekeken wordt. Ik merk dat ook aan mijn boekingen. Doordat ik al heel wat jaren bij Ment TV zit, presenteer ik veel festivals met die muziek. Het is dus heel spontaan gegaan.
Je hebt ook FG radio gedaan
Nog steeds! We doen een aantal events in de zomer waar ik bij ben. Ik heb 2j voor FG gewerkt, maar toen kwamen die problemen met die licentie en dan is die naar ‘Minerva radio’ gegaan in Antwerpen. Daardoor verdwenen we van de FM band. Ons aantal luisteraars daalde snel. Nu is er een oplossing gevonden waardoor we op sommige events live kunnen gaan. Ik mis radio wel heel hard. TV is leuk, maar radio maken is zo fijn! Je kunt er zo spontaan in zijn en ik hou er ook van om naar de radio te luisteren.
Qua muziek doe je eigenlijk wel vrij veel. Je maakt platen onder Dimitri, Dimi, Teek?… in 2018 heb je je eerste Nederlandstalige single uitgebracht. Je hebt ook succes gehad met onder meer ‘Lena’. Wat springt er voor jou uit?
Ik vind dat moeilijk. Ik ben een performer: ik zing graag en sta graag op een podium. Ik wil mensen raken en entertainen met mijn muziek. Maar ik moet populaire muziek maken. Ik weet dat ik geen muziek kan maken zoals ‘Oscar and the Wolf’. Dat werkt bij mij niet en ik heb daar ook geen geduld voor.
Voel je je erkend als zanger binnen de showbizz wereld?
Bij de collega’s zeker. Van hen krijg ik alleen maar lof over mijn manier van performen. Maar bij het grote publiek ben ik niet de zanger. Mensen zien me zo niet en dat vind ik spijtig. Als je na een concert hoort dat je goed kan zingen is dat leuk, maar na 15j is het dat niet meer. Daar zit bij mij een frustratie dat ik dat niet kan bestendigen of bevestigen. Maar ik ben blij dat ik kan zingen en dat ik een stem heb. Ik doe het gewoon graag. Een festival kunnen openen van 45.000 man, dat is gewoon kicken! Natuurlijk zou ik mijn platen graag meer willen horen op de radio, maar ik besef dat dat niet evident is. Ik heb al een aantal top 10 hits gehad. Zelfs een aantal die ik zelf geschreven heb en dan is dat leuk als je jezelf kan horen op de radio.
22j geleden ben je begonnen in Bonaparte. Hoe ben je ooit op het idee gekomen om deze karaokebar over te nemen?
Niet! Dat is gewoon gegaan. Ik wou naar Antwerpen verhuizen en wou gaan studeren bij ‘Studio’. Ik kwam op mijn 16e hier als klant. Die eigenaars waren ook gay. En mijn neef en ik kregen ineens de vraag van hen om dit over te nemen. Want we waren van plan hier te komen werken. Mijn neef als DJ en ik als student. Mijn ouders zijn zelfstandige en die konden wel borg staan voor een lening. En ineens waren we vertrokken. Op 9 mei ben ik 18 geworden, op 23 mei had ik in Koksijde mijn laatste examen en officieel was de zaak van mij op 1 augustus.
In die 22j heb je hier al heel wat concepten georganiseerd waarvan Pannekoek nog altijd één van de bekendste is. Wat spreekt jou aan om dingen te organiseren?
Dat moet ik nuanceren. Ik heb leuke ideeën, maar ben geen goede organisator. Ik weet me gewoon met de juiste mensen te omringen. Elke woensdag hebben we hier een brainstorm en dan drop ik dingen. En dan merk ik dat de dingen die ik moet opvolgen, niet gebeuren. Ik ben dus gewoon creatief.
Hoe is pannekoek ontstaan? Wel in Nederland heb je heel wat van die bars met een zondagnamiddag programma, waar iemand aan zijn bar staat te zingen en er foute muziek wordt gedraaid. Men begint er te drinken vanaf 16u tot 22u en dan sluiten de bars. Dat wou ik creëren in Antwerpen. In Brussel bestond een soort gelijk concept, maar niet in Antwerpen. Ik had toen al een groot bestand van email adressen van vorige concepten. En zo zijn we gestart. Heel veel dingen zijn spontaan gegaan, maar als ik zie wat we tegenwoordig doen zoals ‘Drama’, dan moet ik alle credits wel aan mijn collega Thierry geven.
Ik entertain graag en ben creatief, maar qua management moet ik me toch laten omringen door andere mensen. En eerlijk, sommige dingen lukken, anderen niet. Zelfs met Pannekoek. Dat bestaat bijna 10j en ik had veel liever gehad dat het om 17u begon en om 22u gedaan was zoals voorzien. Dus het is een goed concept, maar door de jaren heen gewijzigd van het origineel. Ik ben wel goed bezig, maar het kan altijd beter.
Hoe ben je in het Antwerp pride verhaal gerold?
Ik had een zaak op de Grote Markt en dat was er ineens. En met b.v. ‘Europride’ hadden we een grote regenboogvlag aan de gevel hangen.
Ik herinner me nog het eerste gesprek met Bart Abeel. Er was een vergadering waar heel de gay horeca op was uitgenodigd. En ik kwam daar heel fout binnen op die vergadering. Ik was boos dat ze me niet geraadpleegd hadden. Bart heeft me dan met mijn 2 voetjes op de grond gezet en we zijn een koffie gaan drinken. Het bleek dat het heel goed klikte tussen ons. Bart merkte mijn positiviteit die ik negatief op die vergadering had uitgedragen snel op. Ik had goede ideeën zoals het festival op de Grote Markt. In het begin hadden we een klein podium en 3000 man. Dat was heel primitief. 12j later halen we 15000 man.
Ik kan presenteren en liedjes zingen, want dat was toen al mijn job en ik wou dan ook graag de mensen entertainen. Daarna is de vraag gekomen om het mee te organiseren en mee in het bestuur te gaan. Antwerp Pride is na 12j bijna een bedrijf geworden. Het is dank zij de vrijwilligers en de andere bestuursleden dat we zo een event hebben dat perfect naast andere prides kan staan en waar we de Stad met mee hebben.
Antwerpen is altijd een gay stad geweest, maar de laatste jaren sluiten er bars en komen mensen niet meer speciaal naar Antwerpen om uit te gaan. Ervaar jij het gaylife anders dan 10j geleden?
Ja, ik was er onlangs nog over bezig met anderen en stelde me de vraag waaraan dat ligt. Ik denk dat het vooral te maken heeft met een andere manier van op stap gaan. Mensen vliegen voor 40 euro naar een bestemming. Het rijden wordt ook afgeschrikt. En terecht: dronken rijden kan gewoon niet! Maar ik denk dat de toekomst anders zal zijn. De huidige generatie jongeren voorziet een BOB. Dat is anders met onze generatie. En ook de werken in Antwerpen. Na 2 jaar weten de Nederlanders het gewoon niet meer. Maar aan de andere kant komen ze nog wel naar de Pride. Ze kennen het wel. Een stad evolueert gewoon. Kijk maar naar Amsterdam. De Regulierdwarsstraat is ook niets meer. Maar Antwerpenaren zelf klagen ook al snel. Er begint iets nieuws en ze zijn er allemaal. De 2e keer zijn ze met de helft en de 3e keer zijn ze het al beu. Sommige mensen hebben spijtig genoeg op alles commentaar.
Zijn gays geen moeilijker publiek dat het altijd maar beter en nieuwer wil hebben?
Dat weet ik niet, want ik merk dat bij hetero’s ook. We krijgen ook meer prikkels en zien de filmpjes van grote festivals en grote circussen. Mensen mogen dan ook veeleisend zijn. Het is aan ons om daarop in te spelen. Dat merk je ook met Pannekoek. 3 van de 4 zondagen proberen we veelzijdig te zijn binnen ons concept. Dat maakt ons extra creatief. Ik ben ook blij dat Antwerp Pride zo gegroeid is en dat er zoveel nieuwe mensen mee aan boord zijn genomen. En we hebben het geluk dat we een Bart Abeel hebben. Die mens is visionair. Die kan bruggen bouwen tussen mensen en organisaties. Ik ben blij dat we voor die doelgroep werken.
Zijn we niet meer een evenementenstad aan het worden met een Leatherpride, Showqueen Awards, Antwerp Pride Mister Gay Belgium, Unicorn… i.p.v. een barstad?
Ja, maar ook hier. Dat is, bij de hetero’s ook. Als je ziet hoeveel discotheken er nog over zijn? 5j geleden waren ze 3 dagen per week open. Nu nog maar 1 dag per week. Er is gewoon een andere cultuur. Mensen willen naar festivals gaan. En wie zegt dat het binnen 5j niet anders zal zijn. Ik zit hier al 22j en soms denk ik: ‘oei’, maar dan moet je plots wekelijks een bericht posten dat je personeel zoekt omdat je het niet meer aankan van het vele volk in de zaak. Wat ik erg vind is dat mensen klagen dat er in Antwerpen niets is te doen. Maar er is zoveel te doen in deze stad en ze maken gewoon geen tijd om dat te ontdekken. Een voorbeeld is pannekoek. Het is hier vaak heel druk, maar op een rustige zondag ga je net zien dat de klagers binnen zitten. En die gaan dan rondvertellen dat het niets meer is, terwijl je net 6 zondagen full house hebt gedraaid. De sterkte van Bonaparte is dat iedereen hier welkom is en dat gays welkom zijn op zaterdag en hetero’s op pannekoek.
Ben jij een moeilijk persoon om mee samen te werken?
Ik heb wat problemen gehad in het verleden waardoor ik niet de meest gemakkelijke persoon was. Ik kan heel moeilijk mijn focus op iets houden. Op het moment dat ik iets wil doen of waar ik op gefocust ben, dan verdwijnt dat heel snel. En dan besef ik dat het voor mijn team niet altijd even gemakkelijk is als ze mijn kuren erbij moeten nemen. Maar als publieksopwarmer werk ik voor de grootste productiehuizen. En ik doe dat al seizoenen lang. Ook doe ik veel festivals en host ik voor grote klanten al 10 jaar. Ondanks dat ik misschien niet de meest gemakkelijke mens ben, zal ik mijn job wel goed doen.
Maar je kunt niet ontkennen dat je over de tongen gaat bij mensen in de gaywereld van Antwerpen. Sommigen houden van jou en anderen vinden je een dikke nek. Wat doet dat met jou?
Ik vind dat echt heel erg. Dat is ook de bolster die ik bij idool had. Ik ben zo onzeker over mezelf. Ik hoor dat ook regelmatig van mensen die me leren kennen dat als ze me beter kennen zeggen dat ze een ander beeld hadden van mij. Ik hoor dat zo vaak en ik weet niet hoe dat komt waarom ik zo doe bijvoorbeeld. Want er zal wel iets van waar zijn dat ik een masker opzet of dat ik me anders voordoe dan ik eigenlijk ben. En dat geeft een dubbel gevoel. Mensen denken vaak dat ik een degoutante gast ben tot ze me beter leren kennen. Dat is een vergiftigd compliment krijgen. Ik heb vroeger altijd gewild dat iedereen mij graag zag en ik besef met ouder te worden dat dat niet kan. Je kunt niet iedereen plezieren. Uiteindelijk zijn er heel wat mensen die van heel ver komen en hier elke week zitten. Ik weet niet of ze voor mij komen, maar zo slecht zal het hier dan ook wel niet zijn.
Heb je het gevoel soms dat mensen schijnvriendschappen willen aangaan net omdat je Dimitri bent en bekende Vlaming?
Dat is een mes dat aan 2 kanten snijd. Je hebt snel door waarom iemand met jou contact zoekt. Soms kom je met mensen heel goed overeen waar je het totaal niet van verwacht. Maar ik heb wel zoiets van: ‘als je fouten maakt in een vriendschap en je leert uit die fouten, dan blijf je vrienden’. Dat is gewoon menselijk. Ik vind dat een goede vraag, want ik merk dat er heel wat mensen zijn die me haten, maar dat er heel wat zijn die me niet haten.
Zijn er dingen die je in je leven nog wil realiseren?
Weet je wat ik geleerd heb met de jaren? Als kind en tiener heb je dromen en ik heb die allemaal verwezenlijkt. Bonaparte bijvoorbeeld was geen droom, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik een groot deel van die dromen heb kunnen verwezenlijken. Ik weet nog goed dat toen ik de 1e keer in Las Vegas stond voor een clip, dat ik trots was dat ik dat kon. Het Sportpaleis, muziek, presenteren. Dat zijn dromen die allemaal zijn uitgekomen.
Ik heb nog heel veel dromen, maar ik ga die niet meer benoemen want als een droom niet uitkomt, is dat voor mij een soort falen. Maar ik ben zo blij dat mensen in mij geloven als b.v. presentator of publieksopwarmer. Ik heb doelen, maar ben wel rustiger geworden met de jaren om die doelen te behalen. Ik probeer een balans te vinden in mijn leven. En ik denk van zodra ik die balans heb gevonden en mezelf liever ga zien, ik de mensen rondom mij liever ga zien. Ik denk dat ik dat te weinig doe; de mensen rondom mij graag zien. En ik denk dat dat de reden is waarom mensen mij een dikke nek vinden, terwijl ik in het echt onzeker ben van mezelf. Ik heb veel kwaliteiten, maar waar ik goed in ben is een crowd pleasen. En ik zou mezelf wat meer moeten pleasen om de mensen rondom mij te kunnen pleasen!
Je bent nog maar 40, Dimitri!
Still thinking of going to a gay destination? Mister B&B makes a top 10 of the best gay beaches in the world. enjoy!
1. Mar Bella, Barcelona: Spain
Barcelona’s most famous gay beach Mar Bella is a long, sandy relaxation zone filled with hot muscle guys, locals who want to sunbathe in the buff, and everyone else in between. Indeed, regulars and tourists hang out at this clothing-optional beach, especially during the weekends and during Circuit Festival in August, when it’s almost impossible to lie down in the sand: it’s too packed (just like the guys and the contents of their Speedos!).
2. Playa del Muerto, Sitges: Spain
Playa del Muerto in Sitges has been a gay nude beach for decades, welcoming men since 1930! You’ll find a little bar (chiringuito) next to the beach and a great forest behind, too. Getting here is a bit of a journey by foot but well worth the effort: from Sitges seafront, turn right and walk along to the end of the sidewalk. Jump down and continue to follow the coast around for 15 minutes along the train line (be careful!). When you finally reach it, you’ll see why Playa el Muerto makes it on our Top 10 list of the best gay beaches in Europe!
3. Costa da Caparica, beach N°19, Lisbon: Portugal
It’s one of Europes biggest gay beaches, 30 kilometers south of Lisbon. Dunes and forest border it. A lot of young urban Portuguese come here to swim and mingle. From Lisbon, you access this beach with the bus (161) or with a car.
4. Elia Beach, Mykonos: Greece
Mykonos island is one of the most gay-friendly destinations in the Mediterranean Sea, a place you definitely want to be on your gay bucket list. The famous Elia beach is a true paradise with hot sand, crystal clear water and magical scenery. The music isn’t too loud so you can chat with friends. Oh, and one last thing: sometimes it can get really hot (and we’re not talking about the sun!).
5. Studland Beach, Bournemouth: England
Located near the towns of Bournemouth and Poole, in the south of England, Studland Beach is probably the best nudist beach in the UK, offering vast white sands to sit on. Although this is not officially a gay beach, it is regularly frequented by gay bathers. The northern part of the beach is where you’ll find the nudists, and the nearby sand dunes and shrubs make for a popular cruise circle.
6. Lokrum, Dubrovnik: Croatia
This beach is located on the uninhabited island of Lokrum, surrounded by a rocky coast. Ten minutes from Dubrovnik by boat, this natural area in Croatia harbors a very popular gay and nudist beach. Lokrum beach is also pretty secluded and has a private atmosphere to really help you relax and unwind. When the heat is too strong, you’ll find a nice and fresh space to cool off under the forest of pine trees.
7. Beach Es Cavallet, Ibiza: Spain
The long, sandy and clothing-optional beach is located in the south of Ibiza. Showers and deck chairs are provided next to the sea (that can reach almost 30°C in peak season!). Don’t forget to visit the Chiringay bar for drinks or a bite to eat when all that sunbathing and splashing about gets too much!
8. Mako beach: Gallipoli, Italy
Near the peaceful town of Gallipoli, in Puglia, lies the beautiful Mako beach, the only gay beach in the region. With pristine water and breathtaking scenery, this beach is the perfect spot for sunbathing and swimming. Sunsets there are truly magical. As an added reason to visit, this undiscovered gem of the Mediterranean sea welcomes a four-day gay festival every September.
9. Maspalomas, beach N°7, Gran Canaria: Spain
The Spanish island of Gran Canaria is an expert in gay tourism. In the south of the island, Maspalomas is the gay destination that draws thousands of us from the global gay community every year. Indeed, the beach and its spectacular sand dunes attract beautiful men from all around the world the whole year through. Gays normally gather at the clothing-optional beach N°7, which is walking distance from the world-famous Yumbo Center.
10. Grand-Travers, la Grande Motte: France
For more than 30 years, Grand-Travers beach has been an iconic spot in the Montpellier gay scene in the south of France. The sand dunes appeal to a growing number of gay beachgoers. This is the perfect place to relax but also to make new French friends!
Ik had mezelf een weekendje Luik geboekt: treinticket betaald, hotel
geboekt…. alleen wat moest ik bezoeken? Een mailtje naar de toeristische dienst van de Provincie Luik en snel schotelden ze me een fantastisch programma voor.
A ‘city walk’ in Luik
Het viel me op dat er weinig fietsers waren in de stad en het werd me snel
duidelijk waarom. De stad ligt in de Maasvallei en slechts 2 straten buiten het centrum zijn de straten zo steil dat zelfs een elektrische fiets het moeilijk zou hebben. En dat is mijn eerste tip: neem goede wandelschoenen mee, want die heb je zeker nodig!
Achter het stadhuis kom je in een andere wereld terecht. Deze van natuur en rust. Na 10 minuten klimmen heb je een prachtig zicht over de stad en sta je zowaar tussen de koeien. De toeristische dienst gaf me een geweldige Vlaamse gidse, Maria Lormans. Zij heeft me in de 3 uur durende wandeling prachtige dingen laten zien in en uit de stad. Want laat het duidelijk zijn, blijf niet in het centrum. Buiten de stad zie je natuur, oude vestingen en nog zo veel meer. Tip twee: boek een stadstour met een gids. Het is zeker de moeite waard.
De stad is bekend om zijn beroemde TGV station gebouwd door Calatrava. Deze architect is ondermeer verantwoordelijk voor het metro station in Valencia, ‘the turning Torso’ in Malmö en ‘the World Trade Center Oculus’ in New York. Ook nu weer kreeg ik een fantastische Vlaamse gids ter beschikking. Gilbert Schiepers woont al heel zijn leven in de stad en kent het station van binnen en van buiten. Hij vertelt je over de bouw, de verborgen plekjes en de technische hoogstandjes. Tip drie: boek ook hier een gids.
Wat te doen en wat te bezoeken?
Fan van cultuur? Ga dan ‘La Boverie’ bezoeken. Dit museum heeft naast tijdelijke tentoonstellingen ook een vaste collectie in de kelder. Klassieke en moderne kunst staan er mooi naast elkaar.
Een wandeling door het park of een boottochtje op de rivier brengt je tot bij ‘Cité Miroir’. Dit oude zwembad is omgebouwd tot een cultuurtempel met tentoonstellingen, muziek en film. Ze hebben ook hier weer vaste tentoonstellingen.
Maak je een wandeling door de stad om te shoppen, stop dan even bij ‘Le Pot au Lait’. Het is gelegen in de straat ‘Soeurs de Hasque’, een wandelstraat in hartje Luik. Je bent verbluft van de plek. Je wandelt binnen in een sprookjesachtige sfeer. Elk stukje van de bar is kitscherig, feeëriek of scary. Verbluffend!
Luik culinair
Zeg nooit tegen een Luikenaar dat de Luikse wafel overal hetzelfde is. Hij zal verbolgen zijn. Proef hem en je weet dat hij daar net iets beter smaakt. Maar waar ik echt naar op zoek was waren de ‘Luikse balletjes’. En dan is er maar één plek: Café Lequet. verwacht geen ‘fancy’ restaurant en opgedirkte obers. Het is net een bruine kroeg waar de baas zelf je bord komt brengen en waar je zit aan houten tafels. Maar de balletjes met een saus van Luikse stroop is o zo lekker. De beste lunch in lange tijd. Wees er op zondag wel snel bij. ‘La Batte market’ is beroemd en net naast het restaurant. Vol is vol!
‘Carré Noir’ is bekend om zijn artisanale pralines. Mélanie Lemmens won een zilveren medaille voor haar ‘Vietnam’ praline in London. Trakteer jezelf op een doosje. Van elke hap blijf je genieten.
Heb je wel zin in een gezellige, donkere kroeg, maar dan niet zo’n ouderwets geval alwaar de tapijtjes op tafel liggen en nostalgische muziek uit de luidsprekers schalt? De oplossing heet ‘het jeneverhuis’ ofwel ‘La Maison du Peket’; een moderne bar in een eeuwenoud pand vol gangetjes, kleine kamers, trappen en zelfs een waterput! De Luikse jenever is zeer bekend en je kan er een schaal bestellen met 12 verschillende soorten jenever. Genieten maar!
(Gay) uitgaan in Luik
‘s Avonds een stapje in de wereld zetten? Dan moet je in de wijk ‘Carré’ zijn. Met zijn smalle straatjes en zijn vele barretjes is het de place to be. Maar verwacht geen vroege vogels. De meeste bars gaan pas open om 22 uur en sluiten in de vroege uurtjes. Rond middernacht is er geen doorkomen meer aan. Iedereeen staat op straat te genieten van zijn of haar drankje. Het is ook de ontmoetingsplaats voor de andere Waalse stadsbewoners. Het is ook daar dat je het kleine LGBTQ life ontdekt. Luik heeft een aantal gezellige bars, een sauna, een cruising bar en een fetish bar. Dus voor elk wat wils.
Wat een onbekende wereld leek, eindigde in een prachtig avontuur in een mooie stad. Ik keer zeker terug… nu jij nog!
Cuba is a different country, mostly because of its history and the actual consequences it and for that reason it is now at its best! If you are going for the first time,having a tour guide with you to show you around and explain a lot of thingswill enrich your experience on this great island.
To enjoy the country and understand its rhythm and its sights it is better if you have an idea of all the history and gossip that this island has behind buildings, streets, landscapes, food, cocktails, behaviors, words and people.
If you know Spanish get ready for a challenge because the Castellano, which is the Spanishwe speak here, it is really fast and has many words that in other LatinAmerican countries and even in Spain does not exist or have different meanings.
In Cuba, people laugh at their own problems and anything can inspire a joke, a song, a dance or whatever that means joy. The crazy Cuban sense of humor has been the lifeboat of this society for centuries, and words like Negro, mulatto, fat and crazy are not derogatory. There are not sexual harassment accusations because people look at each other’s attributes all the time, and the men whistle when the ladies pass by, and the ladies throw pick-up lines to the boys and to show affection people can call you “my negro” even if you are white, the young ones greet with a “what’s up crazy?”, and you can see and sense how carefree this people is inspite of all the problems and necessities and struggles.
Again, Cuba is a different country full of fun and a sense of freedom to enjoy every minute with no rush.
As a tour guide, I always welcome my future friends at the airport, I know that my country has been on an unfair blacklist for so long and to have a smiling face welcoming you at the airport can be very cheering.
And to be honest, I love the idea of waiting for complete strangers that I’m going to be with for days. The adrenaline of not knowing how it’ll be like.
I try to go with an old American car with AC to make the experience even more interesting. Havana it is a like a live museum of cars, and we are all so used to see them going around, but I know that people also come to Cuba to live the contrast of the old 40ies and 50ies with the influence of modernity that seems to be entering in the country more and more every time.
One of the first things I make clear it is that living and being in Cuba is a big exercise of patience, because there are many things that are hard to find easily, a lot of stuff must be getting with old fashion means, you are going to be offline most part of the day and to be online you really have to want it because you have to get a WiFi card and go to a WiFi spot. Things here are not like you know themat home. Cuba in many ways seems to have stopped in time and closed the door,but left the window open and there is a lot coming in through that window.
In Cuba, you’ll have more time to actually live, like we all used to do years before, interact, meet and talk to people old school style, go with the flow of the country that it’s very easy to follow because all seems to be about chilling out and drinking and learning too.
After the accommodation and a cocktail and depending on the time of the arrival I try to show first the Old Havana. It is a walking tour with stops in very cool places full of history and fun, like La Bodeguita del Medio, El Floridita, the four main squares of the old town with the explanations of the sights and the culture, including some information about the culture of cocktails in the country, religion, art, society and politics. Some stops will be longer depending on the people’s interests and the people around, the music, the weather, the drinks, whatever that makes the stay better.
Some people have asked me “don’t you get bored of saying the same thing in the tours everytime?” and the answer is no, because the interaction makes it different, thefeedback and the individual interests make a change and the information mightbe basically the same, but again, the interaction does its magic.
For smokers and drinkers, Cuba is like a paradise since here you can smoke and drink almost everywhere. For those who love music and dance, it is the same, in fact, there will be a time in which you’ll long for silence because there is music all around. For coffee lovers and organic food lovers Cuba is awesome too, but vegans and vegetarians might have a hard time finding the proper meal for the Cuban diet is full of meat, we even use sausage and pork to make the beans.
If you like jogging you can choose the sunrise or the sunset when the weather is cooler and do it through El Malecon with the Ocean on one side and the city on the other side, take little breaks seating in the same Malecon surrounded by fishermen, guitar players, people in love, friends laughing, old cars passing by, sellers,tourists, locals, all type of people, and the best thing: it is really safe.You can even walk around after midnight in the Old Havana without fear.
Part of the classic tour is to get an American car, can be a convertible or not(convertibles are more expensive and they don’t have AC) to take the two or three hours ride through El Malecon to Miramar (the old rich neighborhood, well,still nowadays since diplomats and embassies are there), Fusterland, The forest of Havana, the Revolution square (where I explain more about the revolution)Vedado neighborhood and Central Havana, to end up crossing the tunnel of the Bay to see the Statue of Christ, the Fortress and the amazing view of the city from there.
For nightlife there are options that can’t be missed like The Factory of Cuban Art, well, we call it just the Art Factory, if you like Cuban music and Jazz, La Zorra y el Cuervo is the only bar that plays real Cuban Jazz every night from 10 pm to 1or 2am, also the Jazz Café. The gay bars, and if it’s a weekend you’ll have more than 3 options, you can also do some kind of gay hopping since two of them are near each other in the gay friendly neighborhoods and the one with the latest show it is ironically placed in front of the Revolution Square. There are other options like the EFE bar, King Bar, and eventual concerts or activities of last minute, because in Havana somethings can happen just like that, and you can suddenly find a concert or aparty going on anywhere.
I love the Cuban Symphonic Orchestras and try to take the ones who love this type of music to the places where they have concerts, they are old churches with the right magic to season those rhythms…something to see, and also, the artistic quality is really good. The same with the Cuban Ballet. Access to art in Cuba is not expensive and it is so worthy.
We try to have two or three days in Havana, and also save one of them for an Art tour in the museum of Cuban Fine Arts along with visits to private galleries and studios, and also save a piece of day for the gay beach Mi Cayito.
There are places in the country that are so worthy to see, and two of them are Viñales and Trinidad. Viñales it is like one of the most beautiful country sides of Cuba, and even if you are not into cigars that are the main industry of that area will be hard not to fall in love with the sights and the tranquility, the pure air, the food and even the nightlife which is way different than Havana.
Trinidad it is a city that never changed its looks, the colonial architecture it’s original, nothing fake, and the accommodations will be full of the best and more beautiful from the vintage and the best from nowadays for the tropical weather, AC and showers. From Havana it is two hours to get to Viñales and 5 to get to Trinidad. You can do Viñales in one day and go back but Trinidad you have to stay, and it is so worthy.
Of course, these places are touristy, but in Cuba all the best is touristy since not much locals can afford any of these simple pleasures, there are a few places the locals use that tourists find interesting sometimes, but those eventually become touristy too. The good thing is that the locals mingle with the foreign very well and the American influence in the Cuban culture through history until nowadays it is very alive.
Gay life in Cuba it is not something forbidden anymore, and you’ll find amazing how supportive people can be. Most of the more popular restaurants and bars have gay owners ora story related to a gay character or gay waiters, so you don’t have to be in a gay-friendly neighborhood to enjoy, in fact, it is more likely that you’ll have more fun in a mixed place than in a gay bar. Farewells are always hard and the feeling of becoming friends can come so easily in Cuba, maybe it’s the weather that makes us like that, because even the tourists become more friendly, it can be the alcohol with the music and the heat, you don’t know until you know, but there is a magic in the air of this little country that makes people happy, and believe me, you’ll go home or wherever you are going next feeling luckier and better. I partner with Charles Kimball in the USA at www.outincuba.org to make this all happen. If you want to know more from the USA or anywhere please contact Charles Kimball at Outincuba@gmail.com or call him in California at 707.266.8235.
A few months ago I spoke with a colleague on a press trip. He told me that he did not like the hypocrisy of the hotels that used the gay public for more profit. Are LGBTQ’s the new money machine in the sector and why are they so important?
The figures
In 2014 GETA (Gay European Tourism Association) and Grayling did a survey. The first ever research into the size and value of the gay tourism market in Europe shows that gay Europeans spend a staggering 50 billion Euros every year on tourism. The research estimates that the number of out gay people in the 50 states of Western, Central and Eastern Europe is over 26 million, or 2.6% of the total population of 844 million. The European Commission estimates that the direct tourism industry in the Europe Union, which accounts for the majority of European tourism, is worth 5% of GDP, or some 632 billion Euros. This puts gay spending at around 8% of that total. The total gay market for hotels, resorts and other tourism companies in Europe are far greater than this. Europe remains the most popular overseas destination for gay American tourists who are estimated to spend over $64 billion annually on tourism. Add to this the increasing number of gay tourists from South America, Asia, and Australia and GETA estimate the total spend by gay travelers globally is around $200 billion each year. It’s a lot of money… for the travel industry.
The gay traveler
Do LGBTQ’s travel different than straight people? No! They also love culture, going to the beach with their friends or spending a nice weekend in a bungalow or hotel. But they like to be felled welcome because they are gay. And sometimes that’s the problem.
What is the difference then? The way of living! A normal gay couple without children and both with a good job can have a monthly budget between 3000 and 4000 euro (some even more). A lot of gays loves traveling, luxury, party, culture, a good restaurant. They just like a good life. They do not have the costs of families with children (some have it of course). That’s why this group is so important for the travel industry.
The ‘gay friendliness’ of the travel industry
Last year I was on a networking event and talked whit a lady of a 5 star Greek hotel group. She told me that she only spoke with bloggers who represent people with money… so yes, she wanted to talk to me! This is not the first time I hear such a story.
Cruise companies as Royal Caribbean, Norwegian Cruise Lines, Princess Cruises and Celebrity Cruises offer gay-friendly cruises. In their daily program, they organize ‘social hours for LGBTQ’s’ on board. It’s just a social talk, but a lot of gays love this. They not like ‘only gay cruises’ with a lot of party’s. They just want to enjoy the ship and their partner. And that’s why those cruise companies are showing their gay-friendliness. Gays who want to do a gay cruise can choose between a lot of cruises of Atlantis, RSVP, La Demence, gay sailing, etc. The market is growing fast! Cruises are fully booked and they use ships of Royal Caribbean and Holland America Lines.
A second group is the hotels. They love to have LGBTQ’s in their hotel. Berlin, for example, has the Pink Pillow Hotels. A large group of hotels show their gay-friendliness and give that little extra when u comes in the hotel like a gay map. Other groups of hotels are investing in ‘adult only hotels’ and they are sponsoring big gay events in the city.
Air companies are buying advertisements in gay magazines or online to show that LGBTQ’s are welcome on board. These are small examples of how the travel industry use the group of LGBTQ’s.
LGBTQ’s like that. Why should they go to a hotel or destination that is gay-unfriendly? They can spend their money anywhere!
Hypocritical or not?
Let’s be honest! City’s use of words like ‘diversity’ and ‘fight for your rights’ if they organize a gay pride. But what only counts is the money! The world pride of New York will receive more than 1 million people. Knowing the amount of spending, the city realizes how important this is for their economy! Even a country as Russia knows how important LGBTQ’s are for the economy. You may not show you are gay in the street, but u still can go to a party. Moscow and Sint-Petersburg have a modern gay scene with bars, disco’s and so much more. As long the gays spend their money there, it’s ok!
The travel industry always looks for new markets. They realize that the market of LGBTQ’s is big. They understand the big opportunities in the future. But they also have to realize that it is big business. If you miss the boat, it’s too late!
The question stays: is it hypocritical? Yes of course! A lot of LGBTQ’s get the feeling they are a marketing product. But the most just think…. How more, how better!
In 2018 was er opnieuw een schitterende finaleshow met 12 kandidaten die hunkerden naar de sjerp van Mister Gay Belgium (MGB). Slechts één kon er winnen. De 32 jarige Bart Hesters uit Oost Vlaanderen was de verdiende winnaar en mag ons land een heel jaar vertegenwoordigen in binnen- en buitenland. We hadden een gesprek over zijn coming out, zijn leven als mister en uiteraard zijn doelen voor dit jaar.
Dag Bart, in juni 2018 ben je MGB geworden. Is het een crazy life tot nu toe?
Ja, maar een leuk crazy life. Het is druk, maar ik maak heel wat leuke dingen mee als mister. Ik kom op plaatsen waar ik anders nooit kom, ik ontmoet mensen die ik anders nooit zou zien. Het is een veelzijdig programma dat ik heb als MGB. Mij hoor je niet klagen.
Je bent 32j en komt uit Oost Vlaanderen. Wat doe je in het dagelijkse leven?
Ik werk binnen een woonzorg centrum (WZC) als zorgkundige. Tevens ben ik ook gespecialiseerd in de palliatieve zorg. Ik begeleid de mensen in hun laatste dagen van zodra de diagnose gesteld is dat ze palliatief zijn. Er wordt dan een zorgplan opgesteld voor de begeleiding tot aan het overlijden. Klinkt zwaar, wat het ook is, maar tegelijkertijd heb ik al heel wat mooie laatste momenten beleeft met residenten en hun familie. De dankbaarheid en voldoening die ik uit deze job haal is dan ook groot.
Hoe was jouw coming out?
Hevig en dat is heel zacht uitgedrukt. Ik ben vrij laat uit de kast gekomen. Dat was tien jaar geleden. Het grootste struikelblok was dat ik uit een relatie kwam van acht jaar met een meisje. Er waren trouwplannen. Dus dat was moeilijk voor beide families en voor haar. Ik kon mezelf heel moeilijk vinden als homo, maar je wilt eerlijk zijn met jezelf en je familie en niet in een leugen leven. Er was dan ook geen weg terug. Uiteindelijk is het de beste beslissing die ik ooit genomen heb in m’n leven.
Hoe heeft jouw familie gereageerd?
Ik heb een broer die homo is en later bleek mijn zus lesbisch te zijn. Voor mijn ouders was het in het begin een bittere pil om te slikken, wat ik ook wel snap, omdat ik de tweede was die uit de kast kwam. Bij mij waren er ook al trouwplannen, dus dat kwam harder aan bij hen. Er lag een grotere druk op mijn schouders. Achteraf zijn ze natuurlijk blij dat ik niet heb gewacht tot we getrouwd waren en er kindjes waren en hebben ze mij, mijn broer en mijn zus voor de volle 100% aanvaard zoals we zijn. We hebben de meest leuke familiefeestjes!
Had je het gevoel dat het moeilijker was om uit de kast te komen in een stad in Oost Vlaanderen dan in Antwerpen?
Ik ben van Lochristi afkomstig. Dat is eigenlijk een beetje de ‘boerenbuiten’. Iedereen kent daar iedereen. En dan nog drie kinderen van hetzelfde gezin die gay en lesbisch waren. Dat was moeilijk. We werden de eerste maanden nagekeken, maar hebben nooit negatieve reacties gekregen.
Natuurlijk is Antwerpen een gayfriendly city en voelt het voor mij aan dat je hier meer en sneller aanvaard wordt. Al is het geen provinciale aangelegenheid en is in een dorpje als Lochristi de verdraagzaamheid naar LGBTQ’s ook heel groot!
Vanwaar de beslissing om mee te doen met MGB?
Ik ben ooit naar de allereerste editie geweest van Mister Gay Vlaanderen. Toen deed er een vriend van mijn ex mee. Dan ben ik de verkiezingen een jaar of 2 uit het oog verloren tot Raf Van Puymbroeck won. Die heeft heel veel gedaan voor de LGBTQ gemeenschap zodat de verkiezing terug veel meer in de spotlights kwam. De naamsverandering naar Mister Gay Belgium vond ik ook positief. Maar de laatste jaren zat ik in een relatie, had ik te veel werk of had ik andere uitvluchten om niet mee te doen. Al volgde ik het wel vanop een afstand. Ik ben nu anderhalf jaar single, tien jaar uit de kast en tien jaar aan het werken. Het leek me dan ook het goede moment.
Je hebt er ook je eerste trip opzitten. Hoe was die?
Om te beginnen heel spannend, want ik had nog nooit gevlogen. Maar het was super! We hebben ons daar heel goed geamuseerd, maar ook hard moeten werken in verschroeiende temperaturen. Het volgde ook snel op het behalen van mijn titel, wat heel mooi meegenomen was om mijn management beter te leren kennen.
Wat is jouw thema voor dit jaar?
Toen ik finalist was, was mijn thema ‘LGBTQ ouderen in de WZC’. Dit thema wil ik verder doortrekken binnen mijn jaar als mister. Al wil ik natuurlijk een ambassadeur voor de gehele LGBTQ-community zijn.
In Rotterdam wou men het eerste seniorencomplex oprichten voor roze ouderen. Wat vind je ervan?
Ik vind dat ok, zolang dat het de personen hun eigen keuze is als ze daar terecht komen. Als MGB wil ik af van het hokjes denken. Je creëert hierbij een soort isolatie van de maatschappij als je gaat starten met deze vorm van WZC. Ikzelf zou dat niet willen en wil me op latere leeftijd laten omringen door mannen én vrouwen in een WZC, ongeacht welke geaardheid ze hebben.
Volgens de oprichter zijn er mensen die de foto’s van hun partner weghalen en er over zwijgen tegen anderen. Deze mensen zijn volgens hem vaker eenzaam en trekken zich sneller terug. Daarom wil hij dit oprichten.
Als mister wil ik net dat probleem aanpakken. Hij gaat de problemen uit de weg en pakt ze niet bij de kern aan. Waarom halen ze die kaders weg en waarom durven ze zich niet outen? Daarom heb ik ook voor dit thema gekozen omdat ik ook een gelijkaardig verhaal hoorde van iemand die geen kader van zijn overleden partner op zijn nachtkastje durfde plaatsen. Maar waar ligt het probleem: bij het personeel? Krijg je minder goede zorgen? Gaat het om pestgedrag van andere bewoners naar deze personen toe? Ik denk dat het belangrijk is om de maatschappij voor te bereiden op het feit dat er al oudere LGBTQ’ers zijn en dat ze in een WZC zullen terechtkomen.
Er is ook in België een congres geweest over dit thema met verrassende resultaten. Ten eerste stelde men vast dat LGBTQ ouderen angst hebben voor WZC vanwege openlijke discriminatie, verborgen discriminatie vanwege standaardformulieren, verlies van identiteit, het niet erkend worden van de partner en gebrek aan privacy.
Ik kan me vinden in deze punten. Bij je eerste contact in een WZC krijg je van je dienst standaard vragen zoals: ben je getrouwd geweest en heb je kinderen? Dat zijn vaak al heel intimiderende vragen. Daarbij hebben mensen zoiets van: ik laat mijn vertrouwde huis achter om hier in een klein kamertje te komen wonen. En dan krijgen ze de eerste dag deze vragen. Ik ben voorstander om de vraag open te trekken met vragen als ‘heeft u of had u een partner’. Met deze open vraag kan je nog beslissen om iets te zeggen of niet. En een privacybeleid is in ieder geval al aanwezig in elk WZC, al moet je er natuurlijk op blijven inzetten dat medewerkers dit effectief ook toepassen.
Tweede punt: LGBTQ ouderen vragen geen speciale behandeling, ze vragen geen voorkeursbehandeling, maar een gelijkwaardige behandeling. Ook erkenning van specifieke noden en bezorgdheden. Tevens kennis en een houding van het personeel en beleidsvorming.
Dat is absoluut waar. Ik zou niet weten waarom je al LGBTQ’er een voorkeursbehandeling zou wensen. Ik denk dat ze daarom nog vaak bang zijn van een WZC. Stel dat ze 2 oudere gays samen aan één tafeltje in de cafetaria zetten omdat ze net gay zijn. Dat zou fout zijn. Zij willen gewoon bij de rest horen. De focus ligt er net op dat ze gelijk behandeld worden en dezelfde zorgen krijgen van het personeel.
Nu ga ik je tegenspreken want het derde punt zegt: LGBTQ ouderen vragen eigen WZC, eigen getto vorming en LGBTQ vriendelijk.
Dat een WZC LGBTQ vriendelijk is natuurlijk een must en wil ik ook naar streven!
Maar een aparte getto, daar ben ik het niet mee eens. Je creëert weer dat hokje, een afzondering van de maatschappij. Ik denk ook dat het een beperkte groep is die dat wil, maar zeker niet iedereen. Ik denk dat dit dus een heel persoonlijke vraag is die voor iedereen anders ingevuld kan zijn.
Conclusie van het onderzoek: seksualiteit is nog steeds een taboe in WZC, LGBTQ ouderen hebben schrik om de stap te zetten naar de residentiele ouderenzorg, ze vragen erkenning van hun specifieke noden en bezorgdheden, ze willen zelf het type instelling kiezen waar ze heen gaan en ze zijn bang alleen te komen te staan als ze zwaarbehoevend worden omdat ze vaak geen kinderen hebben.
Dat klopt. Het is iets dat ik graag wil aanpakken als MGB. Maar ook: wat met ouderen die met HIV besmet zijn? Die gaan ook een specifieke zorg nodig hebben. Wat met transgenders? Ik wil het totaal pakket aanpakken. Je kunt je focussen op de oudere LGBTQ’ers, maar je moet je ook focussen op het bestuur van de WZC, medewerkers en belangrijk studenten die op een dag in de zorg terecht komen! Ben je als WZC klaar om een LGBTQ vriendelijk beleid op te starten? Is je personeel voorbereid om b.v. om te gaan met transgenders? Dat er bijvoorbeeld op een discrete en serene manier met de vroegere operaties omgegaan wordt. Niet dat collega’s in de gang staan te roddelen over wat ze gezien en gehoord hebben.
Hoe wil je dat aanpakken? Woorden zijn goed, maar daden zijn beter.
In mijn finalistenperiode als MGB heb ik een paar WZC bezocht. En daar heb ik gepraat over wat ik wou doen. Nu ik MGB ben wil ik ze effectief gaan bezoeken en in confrontatie komen met oudere LGBTQ’ers. Maar me ook richten tot mensen die in de zorg werken of er gaan werken. Maar wat we concreet gaan doen zal in februari 2019 uit de doeken gedaan worden.
Hoe bereid je je voor op de MGW verkiezing?
Ik ga een goede campagne bedenken en ben al gaan horen bij de vorige misters welke tips ze me kunnen geven. En uiteraard goed sporten. Ik kijk er heel hard naar uit om België te vertegenwoordigen in Zuid-Afrika!
Hoe gaat jouw verdere jaar er nog uitzien?
We zijn volop bezig met de campagne waar we tijdens de kick off van MGB 2019 meer over gaan vertellen. Ik focus me ook op de goede doelen die er zijn in België zoals ‘Rode Neuzen Dag’ en ‘de warmste week’. Ik heb ook mijn campagne ‘house + love= home’, dat een echt succes was tijdens Antwerp Pride. Daarom gaan we er ook nog mee op promotour doorheen België.
Er komen nog heel leuke, uitdagende dingen aan!
Ook zijn we bezig met de nieuwe editie waarvoor je nog steeds kan inschrijven tem eind 2018 via de website.
Early in the morning, I landed at Tegel airport. Pink Pillow Hotels and Visit Berlin invited us for one of the biggest gay events in Europe: the 40th edition of CSD. I was thrilled to visit this vibrant city and his LGBTQ life!
The Pink Pillow Hotels
VisitBerlin and Berlin’s hotels want to make the city an even more attractive destination for lesbian, gay, bisexual, transgender and intersexual people. They’re collaborating in setting new standards for hotel hospitality with the “Pink Pillow Berlin Collection”. It is a way of bringing together hotels that believe with all their heart that all guests should be welcomed exactly as they are!
The hotels in the ‘Pink Pillow Berlin Collection’ welcome gay and lesbian guests with professional and relaxed service. All participating hotels have signed that all guests are treated with the same courtesy, dignity, and respect. To contributing actively in a social project, to create a work environment of respect and tolerance, to offer their guests information about the LGBTI scene and participate in visit Berlin’s semi-annual LGBTI information days.
Scandic Berlin Kurfürsterdamm and HENRI hotel had invited us to explore the benefits of the Pink Pillow hotels and of course the city of Berlin! Both hotels are close to the biggest Gay area. The rooms are spacious, the breakfast is delicious and in Scandic, you can enjoy a great wellness and Gym. But the most important thing: the staff. They helped us in every way. Loved the place!
https://buchen.visitberlin.de/visitBerlinPinkPillow/ukv?lang=de&reset=1
Berlin’s kitchen
A simple snack, an easy lunch or a fancy dinner. Berlin is a city of cultural food for every budget. There is one place where you can find the food and drinks of all these cultures: ‘Bikini Berlin’. Awaiting hungry guests is an innovative food experience with a perfect, vibrant mix of 13 international eateries: Italian, Mexican, fusion, cocktails, Israeli food, tapas and sweet. Choose your budget, pick up your meal and enjoy.
https://www.bikiniberlin.de/en/kantini/
For a real cultural lunch, try ‘Kanaan’. Kanaan is a vegan-vegetarian and Israeli-Palestinian culinary brand that was established by Oz Ben David, 35, an Israeli entrepreneur and marketing businessman and Jalil Debit, 34, a Palestinian Arab descendent of the Samir family that own the famous “Humos Samir“ in Israel and Palestine. Kannan offers gourmet and end with products such as organic tahini, a variety of salads, their baked goods and pieces of bread, spices, olive oil and much more. I’m not a culinary specialist, but I tasted a delicious kitchen I never tasted before. By good weather, you can enjoy the delicious food outside and have a look at the beautiful setting and neighborhood of the restaurant. I placed it on my ‘come back-list’ to try the other food on the menu.
https://www.kanaan-berlin.de/en
When u have a bigger budget to spend, try the ‘restaurant Faubourg‘, next to the Sofitel hotel. They serve the real French kitchen. Mostly I’m not a big fan of this kitchen because of the small portions… but this restaurant changed my mind. In a beautiful setting, I had a delicious dinner. So, in for a romantic dinner? Well, this is the place to be.
CSD on the Spree
As Belgian and Antwerp gay guy I have melancholic thoughts about ‘Navigaytion’, the party on the water. 10 boats with DJs and party people on the river.
So, I was excited about the Berlin version: ‘CSD on the spree’. 16 boats were ready to take off with enthusiastic party people… like me. Two hours on the river with all the ingredients: a party boat, lot of party people, alcohol, a great DJ who played the real party music, a theme by every boat (Berlin Pride, Visit Berlin, the fetish boat, dikes, and divas,…) and colorful pompoms. And at the end of the tour… an afterparty! It was nice to see how the Berliners enjoyed the fun from the many bridges and streetside. A perfect start of CSD.
http://www.csd-auf-der-spree.de/en/
40y CSD: 50y of stonewall
On Saturday we could enjoy one of the biggest prides of Europe… CSD Berlin. The first impression: whole Berlin had the rainbow in their hearts: children, parents, shops, party people. For one day, Berlin was LGBTQ.
In 2019 we celebrate 50y of stonewall. The place in NY where the fight for our rights begun. After the usual speeches, it was time to start the parade. And what a fun! Even when u not like parades… you were sucked into the enthusiasm and atmosphere. Hours of walking, hours of watching to color full people, celebrating with the Berliners in the street.
The parade ended on the ‘Brandenburger Tor’. We could enjoy the speeches, the great artists or just take a snack or a drink. Meat, fish or vegetarian… everyone found his or her snack.
Gay Berlin
Many LGBTQ people love to party or having a nice drink with friends. But where to go in this amazing city with his big choice of bars, gay-friendly restaurants, and shops? I asked it Henrik Tidefjärd. He is a Swede with Russian and Finnish blood who loves the nightlife of Berlin. With his experience of many years living in the Queer city, he is for sure the specialist in giving tips.
Berlin has 4 different areas. Every area has his kind of crowd. Here is a small guide to know where u have to be.
West Berlin or Shöneberg Berlin is ‘the cliché gay scene’. Many commercial bars, darkrooms, gay-friendly restaurants, and fashion shops. You find there a more older crowd and also the fetish scene.
Prenzlauer Berg is the place for the hipsters and bohemian chic with also bars, café’s and restaurants.
Friedrichshain is the place for the alternative people: party, not so clean places gay bars and clubs. But still with dark rooms.
Kreuzberg and Neu Köln is a little bit special. You find the bars next to Turkish places. But not in an aggressive way. Everyone lives together in a respectful way. This area has a more international crowd.
Still looking at a good gay map, you can find it in your Pink Pillow hotel, at the Visit Berlin info desk or in one of the gay bars. Like to know the Queer scene with a good guide? ’Berlinagenten’ has his own Queer tour of 3 hours. Henrik will show you the best places in this city. Take a look on the website for other tours like culinary, lifestyle and cultural tours.
https://www.visitberlin.de/en/lgbti-gay
How to visit Berlin?
Berlin is an amazing city and you need many days for just seeing a little part of the city. Are you looking for a cultural trip, finding some amusement or look for child-friendly places, the office of ‘Visit Berlin’ will give you good advice.
But the city is big… very big! So buy the Berlin welcome card. With this card, you can enjoy the trams, buses and the U Bahn without an extra cost for the days you are there (even at night you can go back to your hotel). With the city guide, you have different discounts on f.e. tours, musea, and restaurants.
A short time in Berlin? Then take the hop on-hop off bus: easy and quick to see the places you always wanted to see.
After 3 days of fun, I took my plane back to Belgium… and for the first time, I took my agenda. With a smile on my face, I thought… Berlin Ich Liebe Dich!
Ook in 2018 kiezen we de nieuwe Mister gay Belgium. Twaalf kandidaten zullen in juni strijden voor de eer om België een jaar lang te vertegenwoordigen en de problematieken rond LGBTQ in de kijker te stellen. Falko De Bolster woont in Madrid en waagt als één van de kandidaten zijn kans.
Falko, je bent een beetje een vreemde eend in de bijt als het gaat over de kandidaten van MGB want je woont in Madrid. Waarom de keuze om hier mee te doen met de verkiezing?
Ik moest hier veel zijn vanwege mijn muziek. Het leek me fijn om me hiervoor in te schrijven en meer te weten over hoe het hier is om hier holebi te zijn.
Muziek is belangrijk voor jou. Je hebt net een nieuwe plaat uit. Vertel er eens iets over?
Ik heb ‘With you’ geschreven in december en gelanceerd in maart. Het nummer gaat over een liefdesbreuk. De tekst heb ik zelf geschreven en heb het gecoproduceerd samen met 2 producers die ik al ken sinds mijn idool periode. We zijn volop bezig aan nieuwe nummers en trachten deze zomer zeker nog 3 nieuwe nummers uit te brengen.
Wil dat dan zeggen dat je definitief terug naar België komt of blijf je in Madrid wonen?
Voor altijd hier blijven wonen, dat zie ik niet zitten. Het is voorlopig omdat er hier mensen zijn die achter mijn projecten staan. Ik zou in de toekomst graag terug in het buitenland wonen. Het zal dan waarschijnlijk in een ander land zijn dan Spanje. Ik wil graag een andere taal leren.
Hoe ben je ooit in Madrid terechtgekomen?
3j geleden wou ik compleet iets anders doen met mijn leven. Ik had het hier in België wel gezien. Ik wou naar het buitenland gaan, andere mensen leren kennen en een andere taal aanleren. Ik wou van nul terug beginnen. Ik ben op zoek gegaan naar een job en de eerste interviews die ik had waren in Madrid. Ze hebben me daar een vast contract aangeboden.
Welke job doe je?
Ik werk als studie adviseur op een Spaanse school. Ik geef informatie aan mensen die er Spaans willen leren. Ik geef informatie aan Belgen, Fransen, Scandinaviërs,…
Wat is je doel voor MGB?
Er is nog veel te doen qua ‘holebi zijn’ hier in België. Mijn thema is discriminatie binnen en buiten de holebi gemeenschap. Dat kan je niet op een paar maanden tijd veranderen. Maar ik wil vooral inzetten op voorlichting in scholen. Ik heb dat al gedaan. Ik merk vaak dat veel jongeren nog niet veel informatie hebben over wat het is om holebi te zijn. Heel veel van die informatie komt van de ouders. Vaak is die fout. Als je als holebi jongere of volwassene dat zelf aan hen uitlegt, begrijpen ze dat beter. Het liefst zou ik op scholen lezingen willen geven en met jongeren praten. Zij zijn de toekomst en de generatie die ervoor moet zorgen dat het voor ons leuk is om te wonen in België.
Ben je zelf geconfronteerd geweest met discriminatie?
Tijdens idool in 2011 moesten we voor een bedrijf een campagne doen. We moesten een foto maken die dan op grote reclameborden kwam. Ik liep toen op hakken en droeg vrouwen kleding. Ze weigerden om mij vrouwen kleding te geven en hadden tegen de stylist gezegd dat ik mannen kleding moest dragen. De verantwoordelijke van idool zag dat ik mij niet comfortabel voelde en sprak me aan. Ik vertelde haar dat ik geen hakken mocht dragen en mezelf niet mocht zijn. Zij zei me dat als ze dat niet accepteerden ik gewoon niet meedeed aan die campagne, ook al vond het bedrijf dat niet leuk. Ik vond het fantastisch dat ze zo voor mij opkwam. Ik was toen 16 en je kunt als jonge gast niet tegen een bedrijf zeggen: ik ga dat niet doen. Dit is maar één voorbeeld van discriminatie, maar ik kan er nog veel meer geven.
Hoe is het eigenlijk om te wonen en te leven in Madrid?
Helemaal anders. Ten eerste, het is een hoofdstad. Het is er anders leven dan in een stad als Antwerpen. In bijvoorbeeld Valencia heb ik ook discriminatie gezien, maar in Madrid heb ik nog nooit een probleem gehad. Mensen zijn daar heel open en velen zijn daar openlijk holebi. De helft van mijn collega’s zijn holebi. Daar is holebi zijn normaal en dat zou overal moeten zijn. Daar ben je meer vrij om expressief te zijn.
Is het een dure stad?
Dat valt mee. Behalve de woningen dan. In Madrid wonen de meeste mensen op een kamer. Er zijn immers niet veel huizen beschikbaar. Zelfs een kamer is er duur. Ik ken dan ook heel wat mensen die nog bij hun ouders wonen omdat ze alleen wonen niet kunnen betalen. Er zijn heel wat volwassenen die op een kamer wonen of een klein appartement. Veel van die woningen zijn schrijnend. In België zou dat niet kunnen. Maar de bevolking leeft veel op straat en gaan met vrienden genieten omdat het er steeds mooi weer is.
Hoe is het uitgaansleven in Madrid?
Super. Je hebt er alles, zeker voor holebi’s. Elke dag zijn er feestjes en een hele buurt, Chueca. 24u per dag loopt die buurt vol met holebi’s.
Zelf heb ik veel Spaanse vrienden. Dat heeft het voordeel dat ze je naar typische Spaanse plekjes brengen. Elke keer is gewoon anders.
Hoe bereid je je voor op de finale van MGB?
Vooral het dansen moet ik onder de knie krijgen. Daar ben ik een beetje bang voor. Verder ben ik met mijn campagne bezig. Bang voor het podium ben ik zeker niet. Ik weet wat ik wil en ben heel zeker van mezelf.
Veel succes Falko!
Wil je Op Falko stemmen als de nieuwe MGB? Ga dan naar de pagina van MGB, klik op de link en kies jouw kandidaat om op te stemmen via Out-TV.
https://www.mrgaybelgium.be/finalisten2018
Let’s go back to Saturday 13 may 2017. Portugal wins the biggest music festival of the world for the first time. The whole country gets crazy! Portuguese people just love music and the Eurovision Song Contest and they love to show that to the rest of the world.
In May 2018 Lisbon will be the center of the world for 3 days. The city where thousands of fans will be. Time to see Lisbon’s hotspots, taste the great Portuguese food and enjoy the friendliness of the Portuguese people.
Fly to… the Eurovision Song Contest 2018
TAP, the national airline of Portugal is the best way to enjoy the Portuguese friendliness. Enjoy a comfortable flight to Lisbon and get a snack on board with a good glass of wine or watch a movie on long haul flights. This, all with the Portuguese smile of the crew.
Enjoy a good stay in Lisbon
If you stay the full week of the contest, you need a good bed. Lisbon has a staying for every budget. You can easily find a great hotel close to Lisbon’s hotspots. If you like luxury for a good price, A good choice will be the 5 star Altis Avenida Hotel. After a long walk in the city, you can enjoy a nice room, a good dinner or enjoy the wellness in the Altis Grand hotel.
But why not stay at the Late Birds hotel. This all male Gay urban resort lies between the two gay areas of Lisbon. The Late Birds Lisbon is housed in a completely restored, late-18th century building with twelve very comfortable climate-controlled rooms, lounge, beautiful garden and UV-treated swimming pool. It’s an oasis after a long day of visiting the city. Regarding nightlife, the guesthouse is less than a 10 minute-walk from all gay venues (Bars, Clubs and Saunas) and the most famous and typical restaurants of Bairro Alto, Chiado, Principe Real, Santos and Cais do Sodré.
http://www.thelatebirdslisbon.com/the-late-birds.html
For the real fans who want to enjoy the atmosphere of the Eurovision song contest, stay at Myriad hotel. This beautiful hotel, close to the water, is at walking distance of the big concert hall. For sure, you will meet a lot of artists in this hotel.
http://hotel-rn.com/hw/a419339/index.htm?lbl=ggl
Walk, walk and walk
The best way to enjoy the city and the many quarters is by foot. But wear good walking shoes. The streets of Lisbon go up and down and do not forget to count the many stairs of the city. But if you get tired, make a stop for a snack or a drink. For the short timers, just take one of the old fashion trams. They bring you to all the places you like.
What you see is what you get: the hotspots
If you stay a whole week, go visit the city. Lisbon has great things to offer. You maybe decide to stay some more days after the contest. Let’s start with some interesting museums.
MNAA, the ‘Museu Nacional de Arte Antiga’ is the main museum. It’s housing the most relevant public collection from the 12th till the 19th century: painting, sculpture, silver, gold and jewelry. Take your time, because you need several hours to enjoy all of this. And take a look to the beautiful architecture of the building. It’s amazing.
http://www.museudearteantiga.pt/
Next stop is the ‘Museu da Agua’. It manages and promotes a group of buildings and monuments built in the eighteenth and nineteenth century. They mark an important period in the history of Lisbon’s water supply. You can follow a ‘museum route’ or make an underground walk with a guide. It’s magnificent and special.
http://www.epal.pt/EPAL/menu/museu-da-%C3%A1gua/apresenta%C3%A7%C3%A3o/hist%C3%B3ria
Lisbon Story center is a space dedicated to the city of Lisbon that combines knowledge and technology. It offers a 60-minute journey through time travelling across 20 centuries of history of the capital, from its foundation to the present day. A must to see.
International Lisbon
Love the Brooklyn Bridge? Then visit the ‘Ponte 25 de Abril’. It was built by the American Bridge Company, which constructed the San Francisco – Oakland Bay Bridge, but not the Golden Gate. With a total length of 2,277 m, it is the 32nd largest suspension bridge in the world. Until 1974, the bridge was named ‘Salazar Bridge’. The name ‘Ponte 25 de Abril’ commemorates the Carnation Revolution. You can get in ‘Pilar 7’ and visit the open view point. You not only can see the traffic of the city, but imagine that you are in Rio. Enjoy the big ‘Jesus Christ statue’. But in the first place experience an amazing view from the platform.
https://www.visitlisboa.com/pilar-7-bridge-experience
Lisbon is an example for the world how to use ugly walls of buildings. They just make art of it with amazing street art. Buy the guide of all the pieces and enjoy magnificent paintings through the whole city. Some of them are from ‘Berdalo II’ and were used in a street art festival. You need at least 2 days to see them all.
Trendy Lisbon
Lisbon has many points of view like ‘Pilar 7’. For the Eurovision song contest fans, go lunch at ‘Myriad hotel’ and then take ‘Telecabine Lisboa’. It brings you to ‘the Park of Nations’, the latest area of Lisbon. You have an amazing view of Lisbon and the concert hall. Maybe you will spot one of the artists of the Eurovision song contest.
At the end of the ride, you can visit ‘Oceanario de Lisboa’. It’s an example how an aquarium should be. The amazing central aquarium, that symbolizes the Global Ocean, hosts about a hundred species from four oceans. Surrounding this big aquarium, four marine habitats create the illusion that there is only one and single ocean. You see corals, sharks, penguins, sea otters and the most beautiful fish of the world. Take your time between the rehearsals because you surely need several hours to visit this place.
But the trendiest place is for sure ‘LX Factory’. Take an old factory site and transform it to the best place to visit: it hosts a Hostal, bars, trendy shops and restaurants. You still see the remains of the old factory. They used them in the different locations. The many rooms of the factory are used for small companies. I loved this place and worth a visit!
http://www.lxfactory.com/EN/welcome/
After a long day walking, take one of the old trams in the city to see the hotspots on an easy way. A special way to visit trendy Lisbon is by ‘Tuk Tuk’. They are Eco and bring you to one of the new trendy breweries of the city.
Enjoy the food of Lisbon
Lisbon has many places to eat and depending on your budget, you will enjoy the Portuguese specialties.
Use the app of ‘the Late Birds hotel’ and find the best cantinas of Lisbon. These restaurants for small budgets give you delicious meals in the places where people of Lisbon go eat themselves.
At the ‘Terreiro do Paço square’, the main square of Lisbon, you find ‘Can the Can’. This beautiful place with terrace offers you great food and an amazing view. It’s a typically Mediterranean cuisine, one defined by the use of natural, healthy ingredients as made the most of of Mediterranean peoples for more than 5,000 years.
The dishes are so healthy because they are based on a combination of fresh vegetables with quality canned fish, a product, rich in Omega 3 oils and without the need of preservatives.
But they do not just serve conserves. They use the best conserves within a concept of Mediterranean gastronomy. They elevate the conserves we use to the level of exclusive gastronomic products, at the same time as innovating in their recipes, joining fresh ingredients and placing a premium on quality of preparation and presentation.
If you like to try the great gastronomy, then visit the restaurants of Chef Jose Avillez. He stands out for his enterprising spirit and his willingness to always go one step further. He has several restaurants in Lisbon like ‘Belcanto’, ‘Bairro do Avillez’, ‘Mini Bar’, ‘Cantina Peruana’, ‘Cantinho do Avillez’, ‘Café Lisboa’ and ‘Pizzaria Lisboa’.
https://www.joseavillez.pt/en/
‘The Palacio Chiado’ is an elegant palace built in 1781 with beautiful architecture. In one place you have several restaurants and bars. You can order from all of them: meat, fish, and sushi. The architecture of the building is amazing! So enjoy during your dinner.
But Lisbon’s national product is ‘Pastel de Nata’. It’s a Portuguese egg tart pastry. Taste it and for sure you will love it.
For lunch, try the Portuguese tapas: ‘Petiscos’. The best place is close to Altis Avenida Hotel.
Gay Lisbon
The gay life is divided in 2 parts. One with the LGBT friendly bars and terraces. The other one for the bars, discos and cruising places. Again, take the app of ‘Late Birds’ and know the best places to go. But first take a nap after a day of walking. The fun starts late in the weekend. So enjoy the city and make new friends. You surely come back!
https://www.travelgayeurope.com/destination/gay-portugal/gay-lisbon/
So, let the best win the Eurovision Song Contest and come back to see more of this great city… with TAP of course!
Wat ooit een eenmalig event zou zijn, is uitgegroeid tot een gerenommeerde verkiezing: Mister Gay Belgium. De bezieler en strenge huisvader van dit project is Bram Bierkens. Een man die van alle markten thuis is: zingen, presenteren en organiseren. Voor één keer heeft hij zijn media training opzij gezet om te praten over zijn leven, zijn carrière, zijn respect voor Ivan en zijn liefde voor Raf. Maar ook zijn ergernis over de negatieve aspecten in zijn leven. Leer de man kennen achter Bram Bierkens.
Bram, je bent een jongen uit Mol. Hoe heb je je jeugd beleefd?
Ik heb een leuke jeugd gehad en ben blij dat ik opgroeide in een familie waar iedereen me nam zoals ik was. Ik ben nogal uitbundig en was geen eenvoudig kind. Al vroeg wist ik wat ik wou: mijn eigen hotel of horecazaak. Na 6 jaar hotelschool te hebben gedaan en een diploma te hebben behaald, heb ik er nooit meer iets mee gedaan. Ik heb ook op internaat gezeten omdat ik dat zelf wou en dat was best een fijne tijd. Op een internaat was men ook streng en dat gaf je structuur. Ik had dat nodig en het heeft me gebracht heeft tot waar ik nu ben. Tevens was ik leider bij de scouts, waar ik een warme vriendengroep aan heb overgehouden. Ik kan zeker niet klagen over mijn jeugd.
Je wou al op jonge leeftijd dansen, zingen en model worden. Op je 16e deed je al mee met modellenverkiezingen. Hoe was die ervaring op die leeftijd?
Dat klopt. Ik heb altijd al een passie gehad voor acteren. Op school stak ik altijd de shows in elkaar en op schoolfeesten was ik altijd degene die creatief uit de hoek kwam. Mijn ouders vonden dat ik eerst een stiel moest leren. Ze zeiden dat je van een modellen carrière niet kon leven. Ik presteerde ook goed op school en dan mocht ik van mijn ouders er dingen naast doen. Ik heb bijvoorbeeld dan meegedaan aan ‘mister Kempen’ en ‘mister Benelux voor tieners’. Maar ook tv en radio waren een passie van mij. Het zat er al van jongs af aan in om in de entertainment business terecht te komen, ook al waren mijn ouders daar geen voorstander van.
Toen kwam het VTM programma ‘Toast Kannibaal’. Hoe zijn jullie daar ooit in terecht gekomen?
Dat was een fantastische ervaring voor mij. Mijn ouders vonden dat wij nogal luxueus waren opgevoed en dat we niet goed beseften dat er aan de andere kant van de wereld mensen waren die het minder goed hadden. VTM zocht toen avontuurlijke gezinnen om mee te doen aan een buitenlands avontuur. We wisten ook niet waar het zou doorgaan. Het was de bedoeling dat je 4 weken ging leven zoals die mensen in dat land. Heel naïef zoals we waren hebben we ons ingeschreven en zijn we door de zware selecties geraakt. Voor we het wisten zaten we op een vliegtuig richting Togo in Afrika om 4 weken te leven bij een lokale stam. Dat was heel onrealistisch, vreemd en hard. Achteraf bekeken was het wel een fijne ervaring. Daar aangekomen wou ik onmiddellijk terug vertrekken. Het eten was er niet te vreten en die mensen spraken Tandermans, een taal die je niet verstond. Voor mij was dit meer dan een cultuurshock. Bij aankomst ben ik direct beginnen huilen. Maar ik ben toch blij dat ik die 4 weken ben gebleven. Zou ik het opnieuw doen? Neen!
Maar het is wel de start van jouw carrière geweest.
Dat wel. Het programma had 1,5 miljoen kijkers. Het was het eerste programma met Vlaamse gezinnen in het buitenland. We hadden nooit gedacht dat dit zo een impact zou hebben. Iedereen sprak erover. Eerlijk gezegd zou ik zonder dit programma misschien nooit doen wat ik nu doe. Ik heb dingen kunnen doen dank zij die bekendheid. Ik heb van die bekendheid gebruik gemaakt omdat je anders na een tijdje in de anonimiteit zou verdwijnen. Na het programma ben ik een opleiding ‘pr en communicatie’ gaan studeren. Zo ben ik bij VTM terecht gekomen en heb ik mee het derde seizoen van ‘Toast Kannibaal’ gemaakt. Vervolgens ben ik begonnen te zingen en te acteren en evenementen te organiseren. Dus ben ik VTM heel dankbaar.
In Nederland is het programma uitgezonden onder de naam ‘Groeten uit de Rimboe’. Heb je daar iets van gemerkt?
Al die gekke Nederlanders kwamen bij ons in de bakkerij met de bladen die bij hen verkocht werden, om ze te laten signeren. Het was net de eerste editie van ‘Big Brother’ en ik stond elke week wel in één of ander blad met zaken uit het programma of uit mijn privé leven. Je werd plots bekend en dat voelde vreemd aan. In Nederland was dit programma een hype. We waren voor hen ook heel toegankelijk doordat ik meewerkte in de bakkerij.
Je bent toen met een zangcarrière begonnen en hebt een aantal platen uitgebracht. In die tijd floreerde immers de Vlaamse muziek. Ben je tevreden over die carrière?
Vroeger werd je aangesproken om andere dingen te gaan doen als je in een reality-tv programma had gezeten. Ik ben eerst gevraagd om in een boysband te gaan met de andere jongens van ‘Toast Kannibaal’. Na een stemtest bleek dat ik de enige was die een beetje kon zingen en dan zijn ze enkel met mij verder gegaan. Ik vond dat wel fijn, maar ik heb nooit met het programma meegedaan met het idee om er een carrière uit te stampen. Maar als mensen in jou beginnen te investeren, een management op poten zetten, je singles mag uitbrengen, videoclips mag opnemen en boekingen binnen krijgt, dan doe je dat. Ik stond plots in de zomertour met Get Ready. Maar ik heb snel gemerkt dat de Nederlandstalige muziek die ik bracht niet helemaal mijn ding was. Ik zat meer in de stijl van Wim Soutaer en Gene Thomas, de emo pop. Dit terwijl het schlager-gegeven meer scoorde in Vlaanderen. Drie jaar lang heb ik tenten afgeschuimd. Toch haalde ik er minder voldoening uit dan de andere projecten die ik deed. Ik organiseerde events voor LGBT’ers, werkte in een boekingskantoor en maakte televisie programma’s. Dat gaf me meer voldoening. In 2007 deed ik drie optredens per dag en ten overstaan van mijn collega’s vond ik dit minder leuk en wou ik het niet langer combineren. Het is ook niet eenvoudig om constant de radio te halen. Ik heb dan ook beslist om andere dingen te doen en te stoppen met mijn zang carrière. Soms mis ik het nog wel als ik terug kijk naar de videoclips op YouTube.
Jouw laatste single was van 2014: ‘De Pintjesdans’. Dat is ondertussen vier jaar geleden. Heb je het gevoel dat je je zangcarrière nieuw leven wil inblazen of is het goed geweest?
De Pintjesdans was een nummer waarvan ik vond dat het er nog moest zijn. In het Nederlandstalige circuit kreeg ik constant de opmerking dat ik niets met mijn naam had gedaan. Door in de studio te zitten voor een ander project ben ik bij een tekstschrijver terecht gekomen. Hij had al jaren een single liggen die perfect bij mij paste. Het was bijna carnaval en we hebben die plaat opgenomen. En uiteindelijk was dit één van de betere successen. Het lied werd op MNM en Qmusic gedraaid. Er werd uiteraard wat lacherig over gedaan in ondermeer ‘De Grote Peter Van de Veire Ochtendshow’. Maar ik mocht het daarna live gaan zingen bij Qmusic en een praalwagen in Aalst draaide constant mijn nummer. Toen werd ik gebeld door MENT TV en de plaat sloeg opnieuw aan. Terwijl het aanvankelijk gewoon als grap bedoeld was . Soms zit het succes in de singles waarvan je het helemaal niet verwacht. Kriebelt het nog? Ja! Ik heb voor ‘Komen Eten’ een Vlaamse artiestenweek gedaan en als ik dan van mijn collega’s hoor wat ze allemaal doen, kriebelt het weer. Dus sluit ik niet uit dat ik misschien ooit nog een nieuwe single zal maken. Ik deed misschien de laatste jaren te veel waardoor ik een keuze moest maken. Maar ik voel dat ik de energie heb om er weer tegen aan te gaan. Anderhalf jaar geleden had ik dat niet meer. Dus sluit ik het niet uit.
Een ander talent van jou is presenteren. Hoe ben je hier in terecht gekomen?
Ik ben daar in gerold via evenementen. Als je een presentator moet boeken, kost dat veel geld… dus deed ik het zelf. Mijn management vond dat ik dat zelf kon en als ik het achteraf op tv zag, vond ik het best oké. En ik doe dat ook wel graag. Ik presenteer al jaren zelf de finale show van Mister Gay Belgium en mensen vragen zich af: waarom presenteren en organiseren? Het lijkt voor hen wel de Bram Bierkens show. Maar ik vind zelf dat ik hier heel veel voldoening uit haal en doordat ik de show zelf presenteer, heb ik hem zelf in de hand. Ik heb ook andere events gepresenteerd zoals de zomertour met Stan van Samang. Zoals ik reeds zei, ik haal er meer voldoening uit dan van zingen op een podium. Ik kan er mijn ding mee doen al ben ik altijd heel zenuwachtig. Mensen geloven dat niet, maar voor ik het podium van Mister Gay Belgium betreed ga ik dood van de stress. Ik ben ook bang dat ik mijn teksten vergeet. Dat is ook de reden waarom ik minder graag zing. Ik heb altijd faalangst gehad. Ik ging niet graag naar school omdat ik niet graag examens aflegde. Ik werd niet graag beoordeeld. Bij Mister Gay Belgium voel ik me safe omdat ik het format ken. Maar als je goed oplet, sta ik de eerste drie minuten te beven op het podium. Bart Peeters heeft me ooit gezegd dat dat normaal is. Als je geen kick meer krijgt en geen adrenaline meer voelt, is er geen emotie meer en dan kan je er beter mee stoppen.
Maar als je naar je collega’s kijkt: Dimitri Vantomme presenteert op MENT TV, Jens Geert op OUT TV. Jou zien we nooit in een tv-programma.
Kurt Rogiers, die in mijn jury zat, gaf me ooit een mooi compliment. De ochtend na de finale van Mister gay Belgium stuurde hij mij een sms om te zeggen dat het een leuke show was, maar dat hij vooral onder de indruk was van mijn presentatie. En los daarvan, dat hij nog nooit van mij gehoord had. En ik hoor dit compliment vaak van collega presentatoren. Alleen is de vraag weer, en dat ligt aan mezelf, heb ik ooit een casting meegedaan voor OUT TV? Neen. Heb ik ooit iets gedaan met MENT TV, b.v. castings of screentests? Neen, ik heb dat nooit gedaan. Dus denk ik dat de fout meer bij mezelf ligt. Ik voel dat niet als miskenning. Moet ik dat er ook nog bijdoen, is eerder mijn bedenking. Er zijn maar 24 uren in een dag en mensen weten niet dat ik daarnaast nog 6 van de 7 dagen tv maak. Ik heb ook lange dagen: van 8 uur ’s morgens tot 4 uur ’s nachts sta ik op de set voor opnamen. Ik organiseer Mister Gay Belgium en heb daarnaast nog een aantal toffe projecten om erbij te doen. Dus denk ik dat het meer tijdsgebrek is. En laat ons eerlijk zijn, ik denk niet dat Jens van zijn presentatie bij OUT tv kan leven en ook bij MENT TV is dat zo. Dus, het kan allemaal wel leuk zijn, maar als je daar je boterham niet mee verdient, is het een hobby. Ik heb al 1 grote hobby en dat is Mister Gay Belgium.
Ondanks dat financiële, zij komen beiden op tv. Voel je je niet miskend?
Ik vind dat dubbel. Als ik morgen een screentest zou gaan doen bij OUT tv, weet ik niet of ik word aangenomen. Mochten ze mij de vraag stellen om een programma te doen, zou ik dat misschien wel overwegen. Maar ik vind ook dat als je iets doet, je het goed moet doen. In een ver verleden ben ik door JIM tv gevraagd om een programma te presenteren. Ik was daar het gezicht van, maar omdat er geen budget voor was is dat programma afgevoerd. Ik werk heel graag samen met die zenders, maar ik weet niet of ik de persoon ben om dat te doen. Ik zou dan liever zoals Niels Destadsbader jury zijn in een programma. En laat ons eerlijk zijn: er zijn ook betere presentatoren dan ik. Ik krijg weliswaar positieve feedback van Jens en Dimitri, maar ik moet er misschien meer mee gaan doen.
Evenementen organiseren is ook een belangrijk luik voor jou. In 2009 ben je begonnen met ‘Pink Nation Exclusive’. Wat was dat eigenlijk?
Dat was een exclusief event voor LGBT’ers. Het was de bedoeling om 1 keer per jaar de Nacht van Exclusief voor LGBT’ers en friends te organiseren. Dit met standen, artiesten, een red carpet, vip, eten en drinken. Alles erop en eraan. Dus eigenlijk een decadent feestje. Ik heb dat georganiseerd voor ‘All entertainment’, een evenementen bureau waar ik voor werkte. Ik was eigenlijk het gezicht van dat event. Ik moest mensen warm maken om daar heen te komen. Ik had ook een promo team dat naar discotheken ging. We deden dat event op een locatie die verschilde van waar mensen altijd naartoe gingen. Ik heb dat een paar jaar georganiseerd, tot ‘All entertainment’ er de stekker uittrok. Dat event koste heel veel geld. Het was wel rendabel, maar ik werd voor de organisatie ervan in dienst genomen en dus betaald. Als je dat naast elkaar legt, wordt dat een ‘break even’ operatie. Ze hadden dan een voorstel voor een vierde editie: een light versie. En als ik iets moet organiseren dat minder is dan de vorige edities, dan stopt het voor mij. Vervolgens hebben ze gekeken of ze het alleen konden organiseren, maar hun steunpilaar was weg. Ze zijn er dan maar mee gestopt. En laat ons eerlijk zijn: we zitten in een gemeenschap waar iedereen verwacht dat ze op een guestlist staan, gratis binnen mogen en gratis eten en drinken krijgen. Maar de tijd van gratis is gedaan, want er is geen budget meer voor. We hebben ooit een editie gehad met internationale Eurovisie kandidaten. Mensen moesten 24 euro betalen en vip’s 69 euro en dat was toen veel geld. In andere sectoren betalen mensen dat met plezier, maar in onze gemeenschap willen ze naar decadente feestjes gaan en er niet voor betalen. Dat is de ondergang geweest van ‘Pink Nation’ en andere events en party’s. Niettemin heb ik het graag gedaan en heb ik er mijn naam in de scene mee gemaakt. Ik ben ‘All entertainment’ daar heel dankbaar voor.
In 2013 ben je begonnen met Mister Gay Vlaanderen, jouw kindje. Hoe ben je op het idee gekomen dat te organiseren?
Dat jaar werden de World Outgames georganiseerd in Antwerpen. Ivan Denis (zijn toenmalige partner, n.v.d.r.) en Kate Ryan waren de ambassadeurs van het project. Daaraan gekoppeld vond ook Mister Gay World in Antwerpen plaats. Dat was de reden waarom we Mister Gay Vlaanderen hebben opgericht. We hadden geen deelnemer voor Mister Gay World. Dat is als het Eurovisiesongfestival organiseren en zelf niet deelnemen. In die tijd gaf ik mediatraining bij verschillende miss verkiezingen. Ivan vroeg mij of ik met mijn ervaring dit niet wou organiseren voor één jaar. Ik dacht toen dat niemand zat te wachten op een miss en mister verkiezing. Dus heb ik dat toen enkel gedaan om ons land uit de nood te helpen. En met het idee om het kleinschalig te houden. Dat heeft ervoor gezorgd dat we veel persaandacht kregen en mensen het een leuk concept vonden. Toen dachten we om het verder te blijven organiseren. Later is het Mister Gay Belgium geworden, met dank aan onze premier Charles Michel.
Iedereen weet dat die naam Mister Gay Belgium bij een andere persoon zat. Hoe is het jou gelukt die naam te krijgen?
Dat is een heel gedoe geweest. Mister Gay Belgium was misschien 3 keer georganiseerd vanaf 2007 en was helemaal niet hetzelfde als nu. Dat was toen een verkiezing waar jongens het grootste deel van de tijd op een podium stonden in ondergoed. Ik wou meer dan dat. De eigenaar van de naam wou het wel verkopen, maar wij zijn een vzw en hadden daar helemaal geen budget voor. Hij vroeg duizenden euro’s voor een naam die eigenlijk een lege doos was. Na 3 jaar Mister Gay Vlaanderen begonnen we te groeien en gingen we naar internationale wedstrijden: Mister Gay Europe en Mister Gay World. We moesten toen telkens zeggen: Mister Gay Vlaanderen uit België. Dat klonk raar. We beseften dat de naam België ons een grotere markt zou geven, ook wat betreft partnerships en sponsoring. We wilden ook de premier tegemoet komen. Charles Michel was lid van onze jury. We zijn toen gaan informeren of de naam nog steeds te koop was. Na veel mails en telefoons hebben we die naam gekocht. Ik heb als bestuurder van de vzw de investering gedaan uit mijn persoonlijk budget.
Hoe heb je Ivan Denis leren kennen?
Ivan heb ik leren kennen via een casting die ik deed voor dat JIM-tv programma. We hadden daar een stukje over comming-out van jonge mensen en hoe het voor hen was geweest. Ivan was de enige die via een soort Facebook kanaal voor lgbt’ers niet had gereageerd op mijn bericht. Na het programma heb ik hem een bericht gestuurd met de vraag waarom hij niet reageerde. Zo zijn we aan de praat geraakt en we hebben een hele nacht gepraat via msn. De volgende dag hebben we dan afgesproken en we zijn nooit meer van elkaar weggegaan. We zijn acht jaar samen gebleven.
Hoe belangrijk is Ivan in je leven?
In die acht jaar was Ivan heel belangrijk. Nu nog steeds, want ik zie hem nog steeds als een goede vriend. We hebben heel mooie en minder mooie dingen meegemaakt. Wat voor mij belangrijk is, is dat we die periode hebben gehad. Het is nog altijd moeilijk om erover te praten. Je wist die acht jaar niet weg. We hebben samen events georganiseerd, samen een ringen collectie op de markt gebracht en samen Mister Gay Belgium op de kaart gezet. Ivan en ik waren een gouden duo. Maar na een tijdje groei je uit elkaar. En ik heb daar misschien niet altijd op gelet. Onze interesses waren verschillend. Ivan was niet meer zo geïnteresseerd in Mister Gay Belgium en had andere prioriteiten. Hij vond dat er heel veel van ons persoonlijk leven naartoe ging, wat ook waar is. We kwamen enkel nog buiten voor Mister Gay Belgium. En dan heb ik nog mijn drukke baan. We leefden uiteindelijk naast elkaar. En als partner van… is dat niet altijd zo fijn.
Heb je geleerd uit die fouten van de vorige relatie om de relatie met Raf te doen slagen? Je bent bijvoorbeeld samen naar Milaan geweest. Ik kan me niet voorstellen dat je de laatste jaren met Ivan samen naar Milaan zou gegaan zijn.
Milaan was ook niet voor vakantie, maar voor de shoot van Mister Gay Belgium. Alle reizen die ik in het verleden heb gemaakt, waren allemaal in het kader van Mister Gay. Mijn grote vakanties zijn Mister Gay Europe en Mister Gay World. Milaan was de fotoshoot voor het tijdschrift ‘The Gay Issue’. Ik ben er amper drie dagen geweest en heb er gewerkt. Raf was er wel bij, net zoals Ivan er altijd bij was. Alleen vond Ivan het op het laatste niet meer zo leuk. Voor hem was dat geen vakantie en hij zag me de helft van de vakantie niet wegens verplichtingen. We aten samen en verder liep hij gewoon overal mee naartoe. Twee jaar geleden had hij al gezegd dat het voor hem niet meer hoefde. Hij was die verkiezing beu. Maar ik wou het wel blijven doen.
Maar ik zie jou met Raf af en toe aan de toog van een bar zitten. Iets dat jij met Ivan de laatste jaren nooit deed. Besef je: ik moet daar meer aandacht aan besteden?
Ik zou liegen als ik ja zeg, want dat is niet waar. Ik ben nog steeds even gedreven. Soms zegt hij: het is weer Mister Gay of iets anders. En als ik met Raf op café was, was dat om een magazine te halen waar ik in stond. Dan was dat om er eentje te drinken en dat magazine mee te nemen. Ik besef wel dat mijn leven niet alleen Mister Gay is. En ik besef dat als ik verder zou leven zoals ik altijd deed, ik Raf ook zal kwijtspelen. En misschien wel sneller dan met Ivan. Ivan heeft dit samen opgestart, Raf is Mister Gay Belgium geweest en heeft nooit de intentie gehad om dit mee te organiseren. In het begin van de relatie met Ivan deden we ook veel gemeenschappelijke zaken en als ik nu met Raf in het begin al niets meer samen zou doen, heb ik wel een probleem. Ik zorg wel voor meer quality time en we hebben samen een huisdier om voor te zorgen. Misschien was dat wel wat Ivan miste in de relatie en ik kan dat begrijpen. Ik ben niet altijd de beste partner geweest en omgekeerd hij ook niet. Er waren momenten dat ik Ivan hard nodig had en hij me niet 100% steunde. Wat ik wel mooi vind is dat we er samen uitgeraakt zijn, zonder veel drama. We voelden beide aan dat dit de beste beslissing was. Dat maakt het nog moeilijker. Ik had misschien graag één keer met hem zware ruzie gemaakt, de deur dichtgeslagen en gezegd dat ik hem nooit meer wou zien. Nu zitten we in een grijze zone dat we eigenlijk geen ruzie hebben. Maar elke keer ik Ivan zie voel ik me slecht. We hebben bijvoorbeeld Facebook herinneringen die telkens naar boven komen. Ik krijg er nog een krop van in mijn keel. Ik dacht altijd dat Ivan de ware was waar ik mee ging trouwen en plots is hij er niet meer. Ik heb het er nog steeds moeilijk mee. Soms vraag ik me af: ‘Heb ik het niet te snel opgegeven? Had ik er niet aan moeten werken? Was het wel de juiste keuze ?’ Dat is erg voor Raf hè! Die heeft meegemaakt dat ik hier zat te wenen voor Ivan. Ik twijfel veel, maar ben nu wel heel gelukkig met Raf. Wat ik nu heb, miste ik heel erg in mijn vorige relatie op het einde.
Je bent een bekende figuur in het LGBT-milieu en een mediafiguur. Soms krijg je bagger over je heen. Ik wil een aantal zaken daarvan aanhalen om jouw versie daarvan te horen. Laat ons starten met de situatie met Tom Smets, één van de kandidaten van Mister Gay Vlaanderen. Er is daar heel veel over geschreven. Men betichte jou ervan dat je het deed met je kandidaten. Hoe heb je die periode beleefd?
Dat was verschrikkelijk. Ik besefte dat er ooit een moment ging komen dat mensen dat gingen zeggen. Dat verhaal van Tom raakte me. Ten eerste was er niets van aan en ten tweede dachten mensen ‘waar rook is, is vuur’. Uiteindelijk was dat verhaal onwaar en dat deed iets met mij. Ik moest me verdedigen voor iets dat ik niet gedaan had. Ik moest een rechtszaak aanspannen die voor mezelf en voor mijn onderneming veel geld koste. En dat voor iemand die het geld niet had om dat ooit aan je terug te betalen. Ik heb die zaak in eerste aanleg twee keer gewonnen. Tom Smets kwam nooit opdagen, maar heeft in het laatste verhoor toegegeven dat dit verhaal gelogen was. ‘Dag Allemaal’ heeft daar anderhalve pagina aan gewijd, radio en tv hebben erover geschreven en gerapporteerd. Maar toen Tom toegaf dat het gelogen was, heeft geen enkel mediakanaal dit opgepikt. Die situatie heeft me jaren achtervolgd. Nu met de relatie met Raf komt dit terug naar boven. Dit is dus bullshit! Ik heb zwart op wit op papier staan dat Tom Smets verklaart dat het gelogen is en hij uit de wedstrijd wou stappen. Op die manier kon hij vanonder de overeenkomst geraken. Dit is de foutste en lafste daad ooit. Als Tom me tegenkomt, gaat hij nog in een grote boog om me heen. Wat hij heeft gedaan is beschamend. Dit heeft mijn imago en geloofwaardigheid aangetast. Als ik er aan denk, word ik opnieuw boos. Hij begreep op zijn 19 jaar niet wat dit zou aanrichten. Je hebt een schandaal en plots bellen partners en sponsors naar jou. Je moet die mensen hun vertrouwen terug winnen omwille van iets dat niet waar is. Heeft me dat getekend? Ja! Sindsdien hou ik grote afstand van de kandidaten. Tijdens de wellness avonden ga ik aan de bar zitten. Dat is erg hè!
Nu zeggen ze met Raf dat ik een relatie heb met een voorgaande mister. Het was trouwens Raf die gezegd had dat hij mij zag zitten. Dat is pas in Stockholm otstaan. Ik zou nooit die stap hebben gezet, had Raf dat niet aangegeven. Ik zou nooit iets beginnen met mijn kandidaten. En ik ben ook niet samen met de winnaar, want hij was toen al mister af! Ik heb er wel lang over nagedacht, maar vond er niks mis aan. Ik besefte wel dat er reacties op zouden komen. Maar waarvoor moest ik kiezen? Voor mijn eigen geluk of denken aan wat de mensen zouden zeggen? We hebben dat samen beslist en eigenlijk waren de reacties achteraf vrij goed.
Maar in je gezicht zijn mensen vaak vriendelijk. Achter je rug klinkt het verhaal dat je al met Raf samen was in de periode van Ivan.
Dat is totaal onwaar. Ik heb ook tegen Raf gezegd dat mensen zouden denken dat hij daardoor zijn titel heeft gewonnen. Ik vind dat erg voor hem. Toen Raf op de casting binnenkwam, was dat helemaal mijn type niet en was ik dat waarschijnlijk omgekeerd ook niet. Maar als je een jaar met elkaar samenwerkt, leer je elkaar beter kennen. Trouwens iedereen kan de punten inkijken. Ik geef zelf geen punten. In geen enkel onderdeel doe ik dat. Er is al veel geschreven en geroddeld over Mister Gay Belgium, maar nog nooit dat de wedstrijd niet eerlijk verloopt. Raf was een terechte winnaar en heeft een mooie campagne neergezet. Het zou erg zijn mocht dit alles overschaduwen.
Een laatste roddel: Ivan was een goed handboogschutter. Hij werd wereldkampioen bij de junioren. Er wordt gezegd dat het jouw schuld was dat hij gestopt is. Doet het pijn als je zo iets hoort?
Tuurlijk doet dat pijn! Ivan heeft die keuze zelf gemaakt. Hij heeft zijn sport opgegeven omdat hij op was en het systeem van ondermeer BLOSO niet meer deugde! Het enige wat hij nog kon doen na zijn wereldkampioenschap was achteruit gaan en dat is erg voor een topsporter. Hij wou stoppen na de World Outgames. Ik heb daarvan afgezien en heb geweend toen hij zijn laatste wedstrijd schoot. Ik denk dat Ivan iemand was die met de juiste omkadering ver zou geraakt zijn, want hij had veel talent.
Ivan heeft wel iets dat jij niet hebt! Een Wikipedia-pagina!
Heb ik dat niet? Ah oké!
Maar Ivan zal altijd een deel van mijn leven blijven. Nu is dat moeilijk en we zeggen wel hallo als we elkaar tegen komen, wat heel vaak is. Maar dat is geen evidentie voor hem. Ik denk dat hij daar nog erg onder lijdt.
Hoe heeft hij erop gereageerd dat jij een nieuwe relatie had?
Hij was de eerste naast twee goede vrienden die dat wist. Ik ben het hem ook zelf gaan vertellen. Elk interview dat ik gegeven heb over de relatie heeft Ivan nagekeken. Ik wou ook niet dat er negatief over hem werd gesproken. Ik ben altijd met heel veel respect met hem omgegaan en hoop dat het op vriendschappelijk vlak ooit terug wordt zoals het was. Alleen besef ik dat het voor hem moeilijk is dat zijn plaats is ingenomen en dan nog wel door een ex- mister. Ik hoop dat hij ook gelukkig wordt met iemand, maar weet dat hij nu heel verdrietig is.
Ben je een rancuneus persoon of leer je met die kritieken leven?
Je leert daarmee leven, maar ik kan vergeven maar niet vergeven. Er zijn mensen die dingen gezegd hebben die niet zo mooi waren. Tom Smets en ik zullen nooit goede vrienden worden. Ben ik nog steeds boos op hem? Ja! Zal ik het hem ooit vergeven? Misschien wel. Maar dat heeft heel veel pijn gedaan en heeft heel veel geld gekost aan advocaten en procedures. Eerlijk? Ooit komt er een moment dat Tom nog aan mij gaat denken. Ooit gaat die mij dat terugbetalen, want hij heeft nu niets. Hij kan denken: ik geraak er nu mee weg, want hij staat nergens officieel geregistreerd. Maar wees gewaarschuwd: de dag dat hij een verblijfsadres heeft, ben ik er ook! Het is goed uitgedraaid voor mij dankzij mijn advocaten, maar het had ook het einde van Mister Gay kunnen zijn! Tom Smets is samen met zijn goede vriend Patrick, die nog even bekend wou worden op de kap van de situatie. Die twee blijven best ver uit mijn buurt. Ben ik rancuneus? Ja, er zijn misschien wel een paar mensen waar ik niet zo blij mee ben. Mensen zeggen wel eens: ‘het is de grote Bram Bierkens show’. En ja het is natuurlijk een project waar ik mezelf aan koppel.
En ik vind nog steeds dat een Pride of Mister Gay nodig zijn als je de commentaren leest op internet: dat we mediageile homo’s zijn. Maar weten ze wel dat er jongens zijn die buiten worden gezet door hun ouders en gepest worden in hun sportclub of school? Ik vind het heel egocentrisch en bekrompen als je zo een reacties durft te geven over artikels van Mister Gay. Want dan weet je niet waar het over gaat en heb je het niet gezien. Respecteer ik ieders mening? Ja natuurlijk, maar we krijgen heel veel shit over ons heen. Ik heb geleerd om dat los te laten, maar ik word nog altijd boos van die verhalen. Bekend zijn heeft zijn voordelen, maar soms denk ik dat het soms beter is onbekend te zijn. Ik kom op plaatsen waar anderen niet komen, maar moet er wel veel shit bijnemen. Ik wil geen bekende Vlaming zijn zoals Koen Wauters! Vroeger wel, maar nu… neen dank je!
Ben je mediageil?
Zou ik de media en wat ik nu doe kunnen missen? Neen! Ivan en Raf zeggen dat beiden: als ik niet zing, zal ik presenteren of iets organiseren. Ik heb dat nodig en ben graag op events onder de mensen. Is dat mediageil? Weet ik niet, maar je moet wel in de belangstelling willen staan om dit te doen.
Kom je niet vaak mensen tegen die als vriend willen overkomen, maar die eigenlijk iets van jou willen?
Ik merk dat ik daar in het verleden iets te gemakkelijk mee omging. Ik heb een beperkte vriendengroep gecreëerd door de jaren heen. Ik besefte dat er mensen waren die iets gratis van me wilde en daar ben ik wel met de groffe borstel doorgegaan. Het was vaak Ivan die zag dat mensen mij gebruikten. Ik was daarin te naïef. Ivan deed me beseffen dat ik beperkter moest zijn in mijn vriendenkring en meer tijd moest maken voor mijn echte vrienden. Toen Raf in het begin zei dat hij iets voor mij voelde dacht ik ook: mist hij zijn manager of mij? Ik ben strenger geworden in met wie ik omga. Het is niet gemakkelijk om gewoon eens uit de bol te gaan, want dan hoor je plots allerhande verhalen.
Is dat niet de keerzijde van de medaille?
Ja, maar ik doe dat toch ook niet met andere mensen? Ik zal nooit een grijze muis worden. En dat verwachten mensen wel met mijn functie.
Wat zijn jouw toekomstdromen?
Ik hoop dat het geluk dat ik nu heb nog lang gaat duren. Dat de verkiezing blijft zoals zij nu is. En ik hoop dat er nieuwe projecten op mijn pad zullen komen.
Succes met je nieuwe relatie en je carrière.
October 2017, Touristicogay goes aboard the Celebrity Reflection. The next 11 days we will visit beautiful cities in the Mediterranean and notice the gay friendliness of this cruise agency.
The ship and the cabins
Celebrity Reflection is a Solstice-class cruise ship and with more than 3000 guests on board it’s a floating city. One of the goals of Celebrity is affordable luxury… and they show that with the big X in their logo.
We recommend taking at least a cabin with a balcony. Enjoy the sunset or drink a glass of wine when you reaches one of the beautiful destinations. When you take the upgrade to the concierge class or suite class, the crew spoils you every day with snacks, drinks and special events like a sail away on the helicopter deck…. an incredible experience.
The cabins and bathroom are spacious, the beds comfortable and the sheets and pillows are blessed to sleep. Your personal attendant cleans your room 2 times a day and helps you with a smile when you have a question.
The restaurants
We only eat in the complimentary restaurants: buffet and main restaurant. The buffet restaurant is very spacious and a lot of different kitchens you can try. We were a little bit worried that after 11 days, we always would taste the same food, but the crew tried to bring every day something new. You also have different food stations… so no long queues.
The breakfast was varied and also here, many choices like eggs of your liking. They also had a healthy breakfast on the terrace.
The main restaurant is still with a first and second seating. If you are solstice class or higher, you can chose… but a reservation is necessary. Every day you have a new menu and we tried many of them. But many guests on the ship are American, the food too…
European’s have a different taste and sometimes you get crazy combinations like a shrimp cocktail with ketchup. In Europe we also have different kind of pastries and the European food was not always made like we know it. Is that bad? No, and the waiter will surely listen to the way you like your food on the plate. The same problem you will find in the buffet. Some European dishes are made the American way, so sometimes we had a strange taste.
If you like something special, just take one of the specialty restaurants. You get offers almost every day in your room.
If you’re staying up late, other companies serve food 24 hour, here only untill 1 am. So be sure you eat enough before partying.
The bars and entertainment
Celebrity is a modern luxury company, so no water slides here or big parties. Relaxing on the pool, enjoy the hot tub or the sauna, read a book or take a drink on the bar with live music. That’s why you go with Celebrity. We (and many other guests) liked the Martini bar (with an ice bar) where the Asian boys entertained the guest every evening with great cocktail shows. Loved it!
The most dance events took place on the floor of the grand foyer: special dance shows, parties, etc. The party goers can party at the sky lounge with a great dj and the theater is the place to be for wild entertainment.
Celebrity is not a party company, but despite that we had great shows in the theater and they even had their own productions. But… do not think you can party till 4 am. You are sailing with older guests, the bars close at 2am at the latest.. (maybe different during the summer holidays).
Every day you get a newsletter with the program of the day. Also here, you are not on a party ship. You find enough to do while at sea, but its smaller than for example on Royal Caribbean.
The LGBT friendliness on the cruise
Celebrity is mentioned as one of the most gay friendly cruise agencies in the world. LGBT people choose this kind of cruise because they do not like the big party cruises like ‘Atlantis’. They like to meet other LGBT people on the ship and enjoy a nice time either alone, with their partner or a group.
On the first day Celebrity organizes a LGBT social hour at the main bar. They announce it in the daily newspaper. The other days of the cruise you can find the LGBT social hours on the message board at guest relations. For sure, it’s a good idea of organizing this event to meet other LGBT people on the cruise… but the main bar is so crowded at that time that you not can socialize with other LGBT guests. You do not even know who is gay or not. Other cruise companies organize this event the first day with a member of the staff. Not everyone is so assertive to talk to strangers. A staff member can break the ice.
The gay-friendly destinations
But you chose this company for the destinations. And in this cruise many LGBT friendly cities to visit. We make a selection of it.
Spain has been known as a gay-friendly country. In our program was the beautiful city of Barcelona with an overnight stay. During the day you can enjoy the beauty of the city with the Ramblas, Sagrada Familia and the delicious food. But in the evening the city is known for its huge and vibrant gay life. Barcelona, a city that never sleeps!
A famous destination is Nice at the Côte d’Azur. You arrive at Villefrance. With the bus or the train you can visit the beautiful city in less than 30 min. Take a walk in the shopping street before you enjoy the hot weather at the beach and its nice boulevard. But before you leave to the ship go visit the tourist office and ask for the gay map. The next time you are in Nice you will definitely visit the vibrant gay life of this city. Also visit their website for the latest events.
Malaga has been known as one of the most beautiful cultural cities in Spain. For the short time you are there visit the house of Picasso and make a walk on the promenade. The next time you come back just take the metro and in 30 min you are in Torremolinos. This beach city has an amazing gay life and 2 gay beaches.
When you arrive in Cartagena take a tour to Murcia. The historical city is fascinating and known for its Casino and Cathedral. But try to come back for the nightlife. Many LGBT’s visit the city for the gay life.
Ibiza is a vibrant island during summer. When you are a party animal, come back! After summer you better take a tour to see more of the cultural part of this island.
Celebrity or Royal Caribbean?
Many people ask me which company is the best: Royal Caribbean or Celebrity? First, they are both LGBT friendly and Royal has been chosen as the most gay friendly cruise agency of 2016.
But it all depends what you like on your cruise. For partying, water slides, shows, big entertainment and a younger crowd Royal Caribbean is the number one cruise. They even have the biggest cruise ships in their fleet. But if you like a little bit more luxury, a long stay at the destinations and a great kitchen then Celebrity is the cruise for you.
https://www.celebritycruises.com/
https://www.royalcaribbean.com/
Ask a gay guy to mention a beach in Spain to party.. and they will most likely answer: Playa Del Ingles at Gran Canaria with its gay beach, Yumbo Centre, parties and hot guys… However, Last year I discovered Torremolinos. And I was surprised about the huge gay life over there. So, could it be a substitute for Gran Canaria? Let’s find out.
Take a plane to the beautiful city of Malaga, then take the metro and 1 hour later you ‘re lounging at the hotel’s swimming pool. But what are the pros and con’s of this beach city?
What to eat and where to stay
Torremolinos is famous for its huge hotels on the beach, but you can also find smaller places to stay at. If you prefer your hotel to be catered exclusively to the gay community, we can give you 2 options: Hotel Rituals and Hostal Guadalupe. Both places are close to the beach and the party locations.
Like Playa Del Ingles, you can find many fast-food restaurants, but Torremolinos and Malaga have great restaurants where you can eat Spanish food at a reasonable price. Also try the restaurant of Hostal Guadalupe: there you can have a 3-course meal with a drink for a great price… and it has to be said: it’s delicious.
The beach
Torremolinos hosts 2 gay beaches. Between them you find Eden beach bar with a nice terrace. On the boulevard you find a fancy place: El Gato lounge. But…the beach is less party minded then the one on Playa del Ingles: a bar, chairs and a beach… and no dunes for cruising. But nonetheless it all makes for a good place to enjoy the nice men and the great weather.
Let’s Party!
Playa Del Ingles has Yumbo center, Torremolinos La Nogalera. A huge place with many bars, discos, restaurants, shops and even a sauna. The most bars are modern and many have cruising areas. So start your evening at NA with a cocktail and then visit the happy hour of Free Eagle. That last bar has a free entrance and is a great place for fetish people. Then visit Men’s bar, Vida, Eden Copas and the best gay cocktail bar: La Bohemia.
The most bars and discos have cruising places, but you can also visit one of the many sex- and fetish clubs or one of the three gay saunas in the city (some of them have a lot of cute rent boys). Make sure to visit Querell, The Factory, Apolo sauna and sauna Atlas.
The discos start late. Aqua club has a nice bar with terrace and the disco (with cruising) is almost every day open. But on saturday everyone visits Centuryon! It’s a large disco, very beautiful and great music… When you leave this great disco…. it probably will already light outside and time for breakfast!
The pros and contras
Why you should go to Torremolinos and why to Playa del Ingles?
Torremolinos has a huge and modern gay life, 2 beaches, nice restaurants, cheap drinks and you are close to many cultural cities like Malaga or Granada. But the weather is seasonal, and younger guys will visit the place in the weekend.
For the good weather you have to visit Playa Del Ingles. You can visit it the whole year around. Also the gay life is vibrant and the gay beach is more party minded. However, the bars are older, there are no cultural cities and the flights are more expensive.
But whatever your preferences, you are bound to have an unforgettable gay holiday at the beach.
https://www.carihuela.tips/torremolinos/
Bart Abeel is al 10 jaar het gezicht en de voorzitter van Antwerp Pride . We hadden met hem een diepzinnig gesprek over zijn leven en zijn liefde voor Berlijn, Antwerpen en Antwerp Pride.
Bart welkom!
De meeste mensen kennen jou als het gezicht van Antwerp Pride en World Out Games. Ben je zelf een geboren Antwerpenaar?
Neen, ik ben geboren in Ieper, maar ik ben opgegroeid in Wieze.
Hoe ben je in het Antwerpse terechtgekomen?
Ik ben thuis moeten vertrekken toen ik 19 jaar was. Toen was dat nog zo als je thuis je coming-out deed. Ik ben dan in Antwerpen terechtgekomen voor mijn studies en ben hier blijven hangen.
Ben je tevreden over je jeugdjaren: hoe je geleefd hebt, wat je gestudeerd hebt?
Ik ben absoluut een tevreden man. Ik ben opgegroeid in een beschermd milieu door de speling van het lot. Ik ben vroeger thuis moeten vertrekken dan voorzien, maar dat heeft me wel kansen gegeven die ik anders nooit had gekregen. Het heeft me de mogelijkheid gegeven om me in een vroeg stadium te ontdekken. Ik ben absoluut dankbaar voor mijn leven tot nu toe en ik heb geen enkele bitterheid over wat er toen gebeurd is. Ook al was dat een moeilijke periode, het maakt mensen sterk.
Wat heb je gestudeerd?
Ik heb economie gestudeerd en ben na het jezuïetencollege thuis vertrokken. In Antwerpen heb ik me dan toegelegd op toegepaste economische wetenschappen.
Was je in Antwerpen in de periode van het bruisende gay leven in de ‘van Schoonhovenstraat’?
Ja, en dat was heel indrukwekkend, maar ook zeer intimiderend in het begin. De manier hoe daar werd omgegaan met openheid en seksualiteit en de hoeveelheid aan bars, dat was fantastisch. Jammer dat het verdwenen is: het was een beetje folklore.
Hoe is je carrière hier geëvolueerd?
Ik ben begonnen in de maritieme sector. Dat was voor de val van het Ijzeren Gordijn begin jaren 80. Ik had het geluk te kunnen werken voor een bedrijf dat zich bezighield met de Oost-Duitse staatsrederij. Die hadden in Antwerpen een commercieel netwerk, waar ik verantwoordelijk was voor het containerpark. Ik heb de kans gehad om in die tijd naar Oost-Berlijn te reizen. Daardoor heb ik het Ijzeren Gordijn gekend, Check point Charlie, en de West- en Oostkant van Berlijn. Vandaar dat Berlijn voor mij nog een heel belangrijke plaats inneemt in mijn leven.
Via headhunters ben ik in Amsterdam terechtgekomen. Uiteindelijk ben ik terechtgekomen in de IT-sector. Bij het bedrijf Micro Focus, dat actief is in software, doe ik mijn huidige job sinds 1999.
Als je Berlijn vroeger en nu bekijkt, hoe was het vroeger dan?
Toen er een Oost- en West-Berlijn was, ben ik er zakelijk geweest. Daarna heb ik Berlijn vrij snel zien veranderen met een grote underground scene waar alles mocht en alles kon. Dat was een heel levendige scene die er nu ook nog is. Maar toen was dat heel extreem. Ik was 30 jaar toen Berlijn zich ontrolde: ik heb fantastische party’s meegemaakt en veel vrienden gemaakt. Nog steeds heb ik er een speciale band mee en zou het na Antwerpen zelfs de tweede leukste stad van de wereld noemen.
Zou je er ooit willen wonen?
Ik heb dat ooit overwogen, maar door de dingen hier in Antwerpen heb ik het plan nooit ten uitvoer kunnen brengen.
Hoe ben je dan ooit in heel het verhaal van Antwerp Pride en World Out Games terecht gekomen?
In 2007, na de Euro Games was er in Antwerpen wel goesting om meer te doen, op grotere schaal. Vanuit Navigation werd er aan de stad gevraagd om meer steun te krijgen. De stad heeft daar niet neen opgezegd, maar wou het breder opentrekken. Ze wilden niet zomaar een commercieel event ondersteunen. Via Willem van ‘de Rubzz’ werd ik uitgenodigd op een vergadering. Ondermeer de dienst toerisme was daarbij betrokken. Omdat ik geen binding had met politiek, horeca of het verenigingsleven zagen ze in mij een neutraal persoon. Zo ben ik woordvoerder en daarna voorzitter geworden van Antwerp Pride.
Heb je de Euro Games meegemaakt als bezoeker of vrijwilliger?
Ik heb dat heel actief meegemaakt met o.m. de openings- en sluitingsceremonie. Ik was geen sporter, maar bezoeker. Het heeft me zeker beroerd, omdat er zo een leuke sfeer hing.
Hoe kijk je terug op de beginjaren van Antwerp Pride?
Dat is een avontuur geweest. We zijn begonnen met een klein groepje mensen zonder enige structuur en vaste financiering. Het was zelfs zonder rechtsvorm, want pas 2 jaar later zijn we een vzw geworden. Maar met heel veel zin zijn we op zoek gegaan naar samenwerkingen en dat was zeer fijn. Vooral omdat de steun van de stad er al was: Ludo van Campenhout, Philip Heylen en de mensen van de dienst toerisme hebben ons heel hard geholpen. We zijn klein begonnen, maar hadden nooit durven dromen dat het deze proporties zou aannemen.
Als je daar op terugkijkt, zou je het anders gedaan hebben of ben je tevreden hoe je het gedaan hebt?
Wat Antwerp Pride betreft hebben we een parcours gereden wat me tot tevredenheid stemt. Hadden we het anders kunnen doen? Neen, niet echt. Ik denk dat we gestaag gegroeid zijn en we hebben betrokkenheid gegenereerd zowel bij de stad, de horeca als het middenveld. We hebben moeilijke momenten gehad, maar als vrijwilliger moet je altijd integer blijven en dan weet je dat je soms botst met mensen. Vooral omdat je aan bepaalde belangen komt en bepaalde veranderingen doorvoert. Er komt dan iets nieuws en dat is voor bepaalde mensen bedreigend. Maar we hebben dat naar het beste vermogen tactvol en diplomatisch proberen op te lossen en de ene keer met meer succes dan de andere keer. Vanuit mijn standpunt en dat van de Pride hebben we nooit rancunes gehad. We hebben alle bruggen open gelaten ook al waren ze soms moeilijk. Dat vertaalt zich in het feit dat er nu in Antwerpen wel een zeer groot enthousiasme is en ik ben bijzonder trots dat we met zo goed als iedereen die Pride dragen.
Ik heb die vroegere periode ook meegemaakt. Van de personen die vroeger de gayscene domineerden, waren er een paar egotrippers. Vooral mensen die hun eigen mening hadden en dat botste regelmatig. Heb je het daar moeilijk mee gehad?
Je komt egotrippers overal tegen, maar je moet ermee leren omgaan. Ik heb zelf getracht mijn ego binnen de proporties te houden om voorzitter te kunnen zijn. Dat betekent dat je met heel wat mensen door een deur moet gaan en dat je moet leren omgaan met mensen die van nature uit een groter ego hebben. Soms was dat behoorlijk storend en frustrerend en het heeft me soms verdrietig gemaakt. Je kunt met iedereen omgaan als je geduld, respect en empathie hebt. Je moet begrijpen dat je nooit voor iedereen goed kan doen.
Je kan niet ontkennen dat er mensen zijn die verhalen vertellen van die tijd. Voor de ene zijn ze waar, voor de andere niet. Dat frustreert toch?
Ja, dat frustreert, maar dat is een momentopname en tijd doet dingen vervagen. Je maakt ook mooie dingen mee en je wordt ook ouder. In mijn perceptie zijn er onrechtvaardige dingen gedaan en gezegd die ik nooit heb kunnen plaatsen. Maar wat brengt het bij om daar aan te blijven vasthangen? Soms kan je dingen begrijpen zonder dat je ze goedkeurt. Ik denk dat er ook wel heel wat mensen zijn die het moeilijk hadden met de verandering en tot inzicht zijn gekomen achteraf. Het is goed om te zien hoe een stad vervelt en er een jongere generatie aan het opkomen is. Het einde van de ‘Van Schoonhovenstraat’ heeft de gayscene veranderd en verjongd. Maar ook dit is tijdelijk en er moet een opvolging zijn van generaties die elke keer nieuwe creativiteit aanbrengt. Dan is het fijn om te zien dat de Pride elk jaar aan het verjongen is en we er elk jaar nieuwe dingen bijkrijgen. Met Mister Gay Belgium, Leatherpride, Antwerp Pride en Antwerp Queer Arts Festival mogen we als stad fier zijn dat we zoveel kwaliteit hebben.
Hoe kijk je terug op de periode van de World Out Games?
Achteraf vooral met opluchting en tevredenheid, maar ook met gemengde gevoelens. Dat was een heel moeilijk project. We zijn onder een heel moeilijk gesternte gestart. Het project was zo goed als dood toen we het moesten reanimeren. We zijn daar in geslaagd. Maar er zijn ook veel misverstanden ontstaan tussen verschillende partners. Het is een complex project geweest met heel veel uitdagingen, vooral financieel, maar ook menselijke. En een groot project opzetten in een stad die ambitieus is, daarmee maak je niet altijd vrienden. Maar als ik erop terugkijk, ben ik trots dat we dit met een heel sterk team hebben kunnen volbrengen. En even zeggen dat we samen met de Euro Games internationaal één van de enige grote projecten zijn die break-even hebben afgesloten, zonder verlies. Heel veel mensen hebben een ongelooflijke tijd beleefd en in Stockholm met de Euro Games keken ze heel jaloers naar wat wij gedaan hebben.
In Miami Beach is alles 2 dagen ervoor afgeblazen. Ben je dan fier dat het bij ons wel is doorgegaan?
Ik denk dat ik eenvoudig kan inschatten hoe fout het kan lopen en dat is bij ons niet gebeurd, wat me nog altijd een opgelucht gevoel geeft . Als ik nog zo een project zou beginnen, wat zo goed als onbestaande is, moet je een goede financiële basis hebben en goede partnerships. Wat er daar is gebeurd, is zeer pijnlijk. Maar hadden wij toen als raad van bestuur geen beslissingen genomen, had het bij ons ook zo kunnen aflopen.
Stel ze bieden jou aan de Gay Games te organiseren, doe je het?
Op dit moment zou ik zeggen: neen, bedankt! Het is zeer belastend dit als vrijwilliger te doen. Ik heb een professioneel leven. Als je toezegt voor zo een project, zeg je ja naar een engagement naar zoveel mensen toe en naar een stad toe. Dan wil je niet ontgoochelen. Dan leg je jezelf een juk op tot je iets aflevert. Dat wil zeggen dat je 4 jaar een verantwoordelijkheid gaat dragen die niet klein is.
Een World- of Euro Pride, zou je dat zien zitten?
Ik zou dat voor Antwerpen geweldig vinden. Zo een event hoort hier zeker thuis, maar of dat met mij moet zijn, is zeer de vraag.
We staan nu bij de 10 beste prides ter wereld. Is er nog een toekomst na de 10e editie? Gays willen graag vernieuwing.
Dat kan binnen de Pride en dat gaan we ook dit jaar weer bewijzen. Hij gaat zeer vernieuwend zijn. Hij zal niet alleen groter zijn, maar het Love United festival, de opvolger van Wave, zal vernieuwend zijn en een kwaliteitsniveau hoger liggen. Ik ben blij dat we ‘s nachts een main event hebben met een samenwerking tussen alle concepten. Er komen nieuwe genres en een verjonging van de vrijwilligers. Maar ik geloof vooral dat de Pride nog een heel groot potentieel heeft in draagvlak. Het is nu een olievlek die groter wordt en een hele stad meeneemt.
Laat ons maar de vinger op de wonde leggen. Er is een nieuwe lichting jonge mensen opgestaan en bij Red & Blue is er een nieuwe leiding. Plots kan er wel samengewerkt worden. Waaraan ligt dat?
De geesten rijpen altijd. Als je dingen op lange termijn wilt bereiken, moet je standvastig en integer zijn. Wij zijn altijd rechtlijnig gebleven, hebben nooit bruggen verbrand. Ook al zijn er vanuit de Pride onenigheden geweest, wij zijn altijd rechtlijnig geweest en hebben de pagina omgedraaid. Men ziet dat deze Pride gewoon goed is voor de gemeenschap en dan gaat men automatisch de handen in elkaar slaan. Het is goed dat mensen elkaar terug leren vertrouwen en samenwerken.
Ik heb een oudere gaymap bij en als ik begin te schrappen wat er verdwenen is de laatste jaren zijn we, volgens velen, afgezwakt naar een provinciestadje qua gaylife. Ben je het daarmee eens?
Absoluut niet! Ik kan er evenveel bijschrijven.
Maar zoveel zijn er niet bijgekomen.
Het exclusieve gay of lesbisch is minder. Er zijn wel een aantal dingen bijgekomen en van naam veranderd. Het exclusieve is ook niet meer zo nodig. Maar als ik vergelijk met Brussel: wat wij aan horeca hebben is indrukwekkend. Ga naar Keulen, daar is zo goed als niets meer. Wij hebben wel Antwerp Pride, Leatherpride, Antwerp Queer Arts Festival, Mister Gay Belgium. Wie kan dat zeggen? Maar we moeten aanvaarden dat dingen veranderen en andere accenten krijgen. Antwerpen is de laatste jaren holebivriendelijker en internationaal zichtbaarder geworden.
Vroeger kwamen mensen voor de gayhoreca, nu voor events en profiteert de gayhoreca daarvan mee. Moeten we dan nog meer op events inzetten?
Het is een en-en- verhaal. Voor Leatherpride is het bijvoorbeeld een zegen dat ‘The Boots’ er is. Je hebt altijd een lokale structuur nodig waar mensen buiten het event terecht kunnen. Zonder dat heb je een heel mager gebeuren. Ik geloof in de kracht van de lokale horeca. Ludo heeft zelf het einde ingeluid van een bepaald concept van uitgaan met zijn vernieuwing. Hij is weggegaan van de gesloten deuren en het aanbellen. Hij is gestart met open cafés en open discotheken. Nu zijn we nog een stap verder; iedereen zit in een bar, niet enkel gays. Ik kan je 6 terrassen opnoemen waar het publiek nu gemengd is.
Ik wil ook even in kaart brengen dat Active Company een groot sportevent gaat organiseren op het einde van het jaar: De Antwerp Briljant Games. Events zijn altijd belangrijk en de stad omarmt dat, ook omdat dat grote publiekstrekkers zijn en je daarmee internationaal scoort. Dit kan resulteren in een bevruchting van het wekelijkse toerisme. Er is echt wel veel meer zichtbaarheid van holebi’s. Het is bijna een “holebi pretpark” hier in Antwerpen en er wonen ook veel holebi’s in de stad.
Zsa Zsa Lamor had de kritiek dat er geen aandacht meer wordt besteed aan de inkleding van de wagens op de Pride. Ben je het eens met haar?
Gedeeltelijk wel. Dat is iets waar je als organisator iets probeert mee te doen, maar niet veel aan kan doen. Dit jaar zijn er een 30-tal grote trucks en ik weet dat er een aantal indrukwekkend zullen zijn. Dus wacht maar af!
Hoe zie jij de toekomst van de Pride?
Ik hoop dat het evolueert naar een volwaardig stadsfestival. En er zijn heel wat mensen, niet alleen holebi’s, die met die Pride bezig zijn. Je ziet dus dat heel wat mensen die dit een fijn weekend voor de stad vinden. We wonen in een stad met veel kleur en we gaan in de toekomst met elkaar nog meer moeten samen leven en respect hebben voor elkaar. De Pride nodigt daartoe uit. Als we de 2 grote voetbalploegen van de stad samen kunnen laten meelopen en grote sportclubs inspireren, betekenen we wel iets.
Hoe lang zie jij jezelf nog de kar trekken?
Dat is de vraag van 1 miljoen, maar ik denk dat het goed is voor elk bedrijf en organisatie dat er een wissel van de wacht komt. Maar ik doe het nog altijd even graag, omdat het een fijn positief project is. We werken eraan dat de Pride minder afhankelijk van personen wordt, maar dat er een structuur ontstaat. Ik zal pas vertrekken als ik weet dat de Pride daar klaar voor is en hopelijk is dit snel.
Ben jij een rancuneus iemand?
Neen, ik ben de gelukkigste mens als er een verzoening is na een conflict. Ik leef niet graag met een conflict. Rancune is verlies van tijd en energie. Ik zou misschien wat vaker langer kwaad moeten leren blijven om een signaal af te geven. J
Kan jij nog met Ludo Smits door 1 deur?
Ik heb enorm veel respect voor wat Ludo gedaan heeft en kan zeker nog met hem door 1 deur. We hebben ook veel fijne momenten samen gehad en ik koester die. Ik heb altijd begrip gehad voor het feit dat Ludo een zakenman is en alles deed in functie van zijn zaak. Soms botsten onze belangen en was het moeilijk om elkaar te begrijpen. Maar ik heb dat nooit op de man gespeeld. Ik heb respect voor hem en hij is een fijn mens.
Jij besteedt veel aandacht aan jouw privacy. Ik vind geen facebookpagina van jou terug.
Dat klopt en dat is een manier om mezelf rustpunten in het leven te geven. Ik ben een publiek figuur door de vele events Daarom heb ik dat nodig om af en toe in de luwte te gaan. Mijn privéleven is privé en deel ik enkel met mensen die me energie geven die ik dan weer nodig heb voor mijn publieke gebeuren.
Bestaat het gevaar niet dat mensen vrienden met jou willen zijn voor ‘dat ietsje meer’?
Dat kan gebeuren, maar in mijn huidige vriendschappen heb ik daar niet veel onder te lijden. En je kan geen 200 vrienden hebben.
Als je nog 1 droom mag hebben op gayvlak voor Antwerpen. Welke is dat dan?
We zijn al een heel diverse stad, maar ik hoop dat we daar in groeien en dat mensen die hier komen zich goed gaan voelen in deze stad. We zien vaak te weinig hoe goed deze stad samenleeft en dat koesteren we te weinig. En laat ons dat maar stimuleren met de Pride.
Bart, ik wens je een fantastische Pride!
Jamie is Mister Gay Belgium 2017. He is 18y old, just graduated and prepared for the election of Mister Gay Europe and Mister Gay World. In front of me sits a young, but mature guy that tells us more about his election, his theme and his goals.
Jamie, congratulations with your election of Mister Gay Belgium. Do you yet realize it after those first weeks?
Yes, I start to realize it! The first 1,5 week felt unreal for me that I had won the competition. It was crazy when I saw the images!
How did you experience the show?
The show was very exiting! We all knew that we were good. Everyone could win. Before the show we got points on different activities. They told us that the result was close. So we knew that the final show would decide everything. It was also very stress full knowing that you stood before a complete full theater with family, friends and a famous jury that must judge you.
How were your first 2 weeks?
It were weeks full of photoshoots and interviews with national or international LGBT magazines. But we are still working with the team on my campaign: LGBT’s in companies. We like to make a big statement and be prepared for the Mister Gay Europe election in 2 months in Stockholm.
Can you combine your education with your agenda as Mister Gay Belgium?
Yes. Together with the school and the organization we look how we can manage the exams in combination with my agenda. It’s also my last year at secondary school. So next year I can choose to take a free year instead of going further with my education. That gives me the opportunity to give myself a full year for my campaign as mister gay Belgium.
Your theme is LGBT people in companies. What you think should happen more?
I have chosen this theme, because I did already 3 job experiences for my education in different companies. I want that people know who I am. Because I think that is easier in working together. So I said very soon that I am gay. The most colleagues were very positive, but there were still some people who had problems with it. They thought it would be better to be a hairdresser or a visagist. It’s such a cliché and it is bothering me. I started to look on the internet if I was the only person with this problem. But I found out that almost 3% of the people had problems with physical violence in the company because they were LGBT. In 2017, there are still bosses of companies who have problems with LGBT people and not take them for their qualities. So, we have a lot of work to do.
You already know how to manage that?
The MGB team works together for the campaign and we will introduce it in a month.
You are the youngest winner of MGB and you follow up a monument as Raf Van Puymbroeck (Mister Gay Europe 2016). How does that feel?
Many people ask me the question how I will be as good or even better as Raf. He is Mister Gay Europe and 1st Runner up Mister Gay World. Would I like to have the same? Ofcourse! But my goal is to be there for the people and explain my campaign. If I can do that as MGB, MGE or MGW, it doesn’t matter for me!
The last week we read the negative reactions of some people on Facebook about your election. How do you feel by that?
It is choking to read that in 2017 people still give those reactions. I find it strange that people give that on a popular media channel as VTM television. Many people read that on Facebook and read their names too. They give reactions as: I gonna throw u from a building, burn you, shoot u or you should kill yourself. Come on, we are 2017! With the team of MGB, we like to battle against those hate messages and we hope one day they will disappear. Those reactions frighten me a little, but I will not go slower with my campaign because of this. It gives me energy to go further with that!
Macron has been chosen as president of France and he said that he hates homophobian people and discrimination in companies. You’re happy with that?
When a world leader says such things, I only can be happy! Other world leaders, I not gonna mention their names, are harder with the acceptation of LGBT people. I think: you are a world leader for everyone!
Bram Bierkens (organizer of MGB) will guide you the next year. Is he hard?
Bram is a gentle, hard and correct guy! He says what he wants and thinks. But I told him: I’m young and have to learn many things. I’m great full that he is hard for me. It should be. I’m a public figure and an example for many people the next year.
You have to be many times in Antwerp. How does it feel to come in a chauvinistic city that says: the rest of Belgium is parking space?
Another cliché! I know I live far and many people ask me why I not come live here. But I am a citizen of West-Flanders and I’m proud of it. So I will be faithful of my parking space!
You have time for holiday?
I have a bussy agenda, so I doubt that I have time for holiday. But I’m also mister photo genic and won a trip to Milan for a photoshoot. It’s a professional work holiday to the fashion city of Europe!
That’s what they say of Antwerp too….
No comment! (Laughing)
Good luck and enjoy your year of Mister Gay Belgium.
Reeds 15j is spektakelrestaurant Mask’ara een begrip in Vlaanderen. Binnenkort vieren ze dit met een grootse show in zaal Elckerlyc te Antwerpen. Leading lady Zsa Zsa Lamor staat al meer dan 20j op de planken en is een graag geziene gast op vele events. Naast haar ervaring als showqueen is ze ook bekend voor haar recht toe-recht aan visie. Tijd om de persoon achter Zsa Zsa te leren kennen.
Hoe ben je ooit begonnen als Zsa Zsa Lamor?
Toen ik klein was, had ik altijd de behoefte me te verkleden. Carnaval en drie koningen waren elk jaar topdagen voor mij. Iedereen in de school kwam dan verkleed en dat heeft zich lang gemanifesteerd als een mannelijke persoonlijkheid. Dan op een bepaald moment: je wordt ouder, komt uit de kast en krijgt een andere vriendenkring. Eén van mijn vrienden, een kapper, vroeg me om mee te gaan naar het grootste Carnavalbal in Oostende. Maar er was één voorwaarde: iedereen van de vriendengroep ging verkleed als vrouw. Dat was mijn 1e keer en ik had een knalgele Sissi jurk gemaakt met hoepels erin en Vinyl schminkte mij toen nog. Die avond was ik de ster van het bal.
Je moet weten dat ik heel mijn jeugd een introverte jongen ben geweest omdat ik altijd de zwaarste en dikste jongen van de klas was en altijd ben uitgelachen vanwege mijn vader en toestanden. Dat heeft me altijd zwaar getekend en ik heb me altijd op de achtergrond gehouden. Die avond was ik de koningin van het bal en ben daar honderden keren gefotografeerd. Daar heb ik dan een boost gekregen en was ik verbaasd over de aandacht die ik kreeg.
Toen trad ik nog op als Vanita Moonwind en deed duetten met Vinyl Desertstorm. Dat is beginnen escaleren en moest ik af en toe Vinyl depanneren met een showke in een café omdat er iemand had afgebeld. Ze belde me en zei: ‘breng maar wat Shirley Bassey en Cher mee’. De paar dingen die ik had van Carnaval bracht ik dan mee. Ik ben dan wat klein showkes beginnen doen. Die aandacht, dat applaus… ik wou er meer van!
Toen ik 23j was ben ik beroemd geworden in het Hessenhuis. Ik kwam er elk weekend binnen met een andere outfit: om ter grootste, om ter breedste. Ik maakte alles zelf. Ik ben toen een heel populaire madam geworden en heb altijd gezegd: het Hessenhuis heeft me mee groot gemaakt.
We zijn dan in spektakelrestaurant het Spookhuys beland. Ik mocht daar ook blijven vanwege mijn grote kostuums en mijn pluimen. Ik heb daar de mogelijkheid gekregen om stands-up te doen. Dat is daar een klein beetje flagrant afgelopen. Op dat moment hebben ik en mijn huidige vennoot beslist om op onszelf te beginnen en zijn we met Mask’ara gestart. 15j later zitten we er nog steeds. Dat live performen en die stand-up, daar ben ik uniek in in België. Vroeger was ik niets, gewoon een ’seut van Brasschaat’ en nu zijn ze allemaal bang van mij.
Hoe hebben jouw vrienden en familie gereageerd op jouw transformatie?
Ik blijf het zeggen, want veel mensen begrijpen het niet. Je hebt 2 soorten: showqueens en travestieten. Ik ben een showqueen. Ik schmink mezelf, ik doe vrouwenkleren aan, ik entertain mensen en hou ervan als ze lachen met de performance. Maar ik ben zo blij als die schmink er allemaal terug af is. De manier hoe ik optreed in Mask’ara is zo grof, dat als ik dat als Danny zou doen er al lang een man op het podium me een pak slaag zou komen geven. Travestieten vind je dan meer in andere gelegenheden. Daar zit altijd een seksuele tint bij. Die willen ook seks hebben met een pruik op, die vinden de aandacht van heteromannen geweldig. Je hebt dan ook nog binnen de travesties getrouwde mannen die opgewonden worden van het dragen van een BH, van het strelen van nylonkousen, op hoge hakken lopen. Dat heb ik totaal niet. Daarom zeg ik, ik ben een showqueen.
Hoe heeft mijn familie erop gereageerd? Mijn ouders hebben dat altijd gelinkt aan Carnaval: laat hem maar voor 1 avond de zot uithangen. Ik was 23j en Vynil 15j toen we samen onze coming out hebben gedaan. Dat is geëscaleerd in een ongelooflijke ruzie. Mijn vader was oerconservatief. De 1e uitspatting was dat mijn moeder een hoer was en dat hij geen jeanetten maakte als kinderen. Hij wou scheiden en wou met ons niets meer te maken hebben. Dat was op een zaterdagavond thuis en zondagochtend was hij gestorven. Wij hebben dus een heel aparte coming out beleefd en hij heeft nooit geweten dat ik showqueen was. Mijn moeder heeft het er in het begin moeilijk mee gehad. We woonden in Brasschaat, een heel puriteinse gemeente. Een gemeente waar iedereen roddelde.. Toen ik met Mask’ara begon mocht ze altijd naar de show komen kijken. Ze bracht dan vriendinnen mee en het heeft niet lang geduurd voor ze het allemaal fantastisch vond. Ik heb meegedaan in een Amerikaanse film en ben een paar keer op TV geweest. Ook daar was ze enorm fier op. Spijtig genoeg zit ze nu in een rusthuis en is ze dement. Al bij al is het niet slecht geweest. Het zou slechter zijn geweest mocht mijn vader nog leven.
Ben je vrienden verloren?
Enkel schoolvrienden. Vroeger in het middelbaar had ik wel ne crush op een aantal gasten, maar durfde dat niet zeggen. Ik zat in het kunstonderwijs en wij hadden daar ook een afdeling drukkerij. Dat waren echt zwijnen. In de afdeling haartooi waren de meeste van die jongens Gay. Die werden uitgemaakt van het begin tot het einde van de speeltijd. Na school werden ze verder gepest. Ik heb me dan heel die tijd struis gehouden. Nochtans op 3 meisjes na wist iedereen dat ik op mannen viel. Dus ik was wel gefrustreerd omdat er echt een paar knappe gasten rondliepen.
Op een bepaald moment had ik een horeca job in het weekend en ik win een gastronomisch weekend in Schotland voor 3 dagen met alles erop en eraan. Mijn baas wou het niet en ik mocht gaan. En ik vraag aan een gast in de klas of hij mee wou. Ik had een zware crush op die kerel. Ik heb dat nooit tegen hem gezegd en hem nooit aangeraakt. Wij hebben in Schotland met 2 in 1 bed gelegen en ik wou niks provoceren omdat hij zo niet was. De allerlaatste dag van school was het proclamatie en we gingen nog iets drinken in de stad. Eén van de gasten vroeg toen wanneer ze mij met een vriendin zouden zien. De school was toch gedaan, dus ik zei: waarom met een vriendin, dat kan ook ne vriend zijn. En die kerel waar ik mee naar Schotland was gegaan keek me aan, zei ‘bah, zeit gij een Janet?’. Hij is weggegaan en heb hem nooit meer teruggezien. Ik moet wel zeggen dat na mijne coming out ik ‘maniertjes’ begon te krijgen. In de school was ik veel mannelijker dan nu. Ik heb jaren mijn mond moeten houden en nu flap ik het eruit: klinkt het niet, dan botst het!
Wat was het Spookhuys voor iets?
Dat was een spektakelrestaurant. Wel veel groffer dan dit hier. Iedereen met gebreken moesten wij aanvallen. Ik ben zelf dik geweest, dus ik weet hoe pijnlijk dat was. Wie moesten wij aanvallen: dikke mensen, vrouwen met grote borsten, sproeten, rosse mensen, magere mannen. Heel de tafel zat te lachen, maar ik wist dat die mens zich enorm schaamde. Je had daar geen podium en je moest rondlopen in verschillende zalen. We hebben achteraf altijd gezegd: zo willen we niet optreden.
Hessenhuis was van voor de periode dat Ludo begon. Dat was echt de beste periode van het Hessenhuis. Die man sprak echt af met mij om carnavalsfeestjes te organiseren, zelfs in augustus omdat hij nog confetti over had. Daar zijn dingen gebeurd: brandalarm laten afgaan, brandweerwagens laten komen, op de wagens geklommen,.. Nu zou je een boete krijgen, maar toen kon dat nog.
Mis je die periode?
Ja, ik mis die periode wel. Je had dan ook elk jaar een feestje van een heel rijk Indiër. En die deed altijd een thema waarbij iedereen verkleed kwam. Ik doe al 17j studio 54 en in het begin kwam iedereen verkleed. Maar het gaat er allemaal uit. Mensen doen geen moeite meer.
Hoe zie je de periode evolueren?
Niet wat ik ervan vind. Je zit nu in een periode van degene die echt meisje willen zijn, die lippen laten opspuiten, de meest natuurlijke pruiken en schmink om toch maar meisje te zijn. Dan heb je een categorie die denkt: ik zet een pruik op, playback en het zal ook wel ok zijn.
Je moet wel eerlijk zijn: het kost geld! Ik ben ongelooflijk creatief. Ik ben decorateur van beroep. Ik kan brijen, stikken, naaien. Ik maakte in het begin heel veel zelf om de prijzen te drukken. Wat ik toen verdiende stak ik er ook terug in, want ik ben altijd een job blijven houden. Sommigen vergeten dat: je kunt er in België niet van leven. Tenzij je natuurlijk in de Coolcat 10 kleedjes gaat kopen in de solden. Maar de echte showqueen groepen hebben vaak kleedjes van elk 1200 euro. Maar de nieuwe lichting… ik heb vorig jaar de showqueen awards gezien en van sommige categorieën was ik niet te spreken.
Waarom ben je ooit begonnen met Mask’ara?
De baas van het Spookhuys begon naast zijn schoenen te lopen. Maar het is gekomen door John D. Hij was die ergens tegengekomen op een vakantie en hij wou die in zijn concept hebben. In het 1e deel Tina Turner en in het 2e deel Dalida. Eén van mijn collega’s komt te weten dat ze dubbel betaald werd. Wij traden een uur op en hij amper 10 min en mijn collega kon daar niet mee leven. Ze is gaan praten met de baas en hij zei: ik betaal aan mijn mensen wat ik wil en ten tweede dat is live. Maar mijn collega gaf aan dat ik ook 20 min stand up stond te doen… live! Wij wilden of evenveel als zij of zij evenveel als wij. De baas vertelde ons toen dat hij ons die avond evenveel zou betalen, maar dan moesten we niet meer terugkomen. De zaak zat bomvol, maar wij zijn gewoon vertrokken. We weten dat dat heel lelijk was naar hem toe.
We hebben toen besloten om een pand te zoeken en op onszelf te beginnen. We hebben eerst de zaal gehuurd om te kijken of we volk konden trekken. De 3e avond was de eigenares heel depressief. Ze had een relatie met Geert Blanchart die haar had verlaten voor een man. Overdag deed zij een brillenzaak en ’s avonds werkte zij hier. Die dame was helemaal op. Daarop hebben wij aangeboden de zaak aan ons te verkopen. We hebben alles op 7 weken verbouwd en een opening gedaan van 1250 man. Ze konden niet binnen.
Ben je na al die jaren nog steeds tevreden over Mask’ara?
Ikzelf ben nog heel tevreden over Mask’ara, alleen maakt onze Belgische staat het ons niet gemakkelijk. We hebben een grote slag gekregen met het rookbeleid. Ik mag op straat niets doen want ik heb maar 70 cm. Dus mag ik geen afdak of luifel hangen en mensen staan in de regen om te roken. Ik had vroeger dansavonden tot half vijf ’s morgens. Nu is het om 2u leeg. Mensen hebben dat even volgehouden om af en toe een sigaret te roken, maar dat werkte niet meer.
Nu is het aan het verbeteren. Ik krijg nu grote niet-rokers groepen binnen. 2j geleden is het kapsalon ernaast vrijgekomen en heb aan de eigenaar gevraagd om het te mogen bijhuren. Dan had ik daar een rokersruimte en gehandicaptentoilet van gemaakt. Hij wou aan ons niet verhuren.
De vrijdagen krijgen we niet meer vol. In het begin moest je 8 maanden wachten voor je kon reserveren. Nu zijn we enkel zaterdag open en kan je binnen de maand reserveren. Het vermindert dus, maar aan de andere kant krijgen we veel nieuwe mensen. We zijn nu aan een nieuwe generatie. Toen wij begonnen waren er veel kinderen van 10j en die komen nu voor een vrijgezellenfeestje of een werkfeestje. Dat is ook één van de redenen waarom ik nu groffer ben dan vroeger: je moet geen mop meer vertellen over kak en pis. Maar daar ben ik goed in en mensen gaan tevreden buiten. Ik doe al 13j de ontvangst en zie wie er allemaal binnenkomt. Ik heb daar een heel goed gevoel bijgekregen en weet snel welk soort mensen je voor je hebt. Dan kom ik bij mijn collega’s en vertel ik hen welke tafels ze moeten negeren.
In je carrière heb je een aantal verrassende optredens gedaan: K2 zoekt K3, Belgium’s got Talent, een film, Ivo Niehe, Wittekerke. Heb je van bepaalde dingen spijt?
Spijt niet. Die film zou ik zo terug doen. Dat was de ervaring van mijn leven. Dat heeft 6 dagen geduurd, maar dat was dan ook een hele professionele ploeg. Dat zou ik nog eens graag terug willen meemaken en het hoeft zelfs niet als Zsa Zsa. Van ‘Belgium’s got talent’ heb ik ook geen spijt. Ik had op voorhand kunnen weten: België is niet klaar voor een showqueen. Er zal er nooit één het programma winnen. Daar is VTM te kortzichtig voor. Maar de publiciteit die je de maanden erna hebt, die was gigantisch en onbetaalbaar. Als je dan het kostuum aandoet op het podium wat je op TV aanhad, dan denken mensen daar aan terug.
Ik heb je 1e show gezien in het Fakkeltheater en je hebt daar je sketch gebracht van Albert Hein. Die was 1000 keer beter dan wat je gebracht had op VTM. Heb je dan niet het gevoel dat je de verkeerde sketch hebt gebracht?
Je krijgt maar 2 min en daar kan je niet veel in doen. Daar kan je nog geen één deftige mop in vertellen. Daarom ben ik ook zo boos dat ze bepaalde acts veel langer laten duren. Ze zijn niet eerlijk naar alle acts toe. Sommige acts kunnen nu eenmaal niet in 2 min, maar ze blijven zich eraan vasthouden. Je krijgt geen deurwaarder te zien en geen stemmen. Dit is waanzin.
Waar ik wel spijt van heb dat ik als enige ooit auditie ben gaan doen om ‘Debbie en Nancy’ op VTM te vervangen. Een persoon die nauwe banden had met de productie was hier komen eten en ging me beroemd maken. Nu lach ik daar mee als ze dat zeggen. Hij ging een auditie regelen op VTM. Ronny Waterschoot nam mijn auditie af. Ik kreeg 8 min en heb er 12 gekregen. Ze hebben allemaal zitten lachen. Hij vond me goed, maar had een aantal bedenkingen. Ten 1e : mijn taal. Hij vroeg of dat ook in het algemeen Nederlands kon. Nu kan je met mij alle discussies aan gaan, maar ik zal altijd een maar hebben. Wat logopedie en wat laatste nieuwe woorden en dan kan dat wel, maar programma’s als Kotmadam en Gaston en Leo zijn ook niet in AN. Volgens hem zouden mensen uit West Vlaanderen en Limburg het er moeilijk mee hebben omdat ze daar veel kijkers hadden. Ik zei hem: ‘Het is niet dat ze mij niet verstaan, maar die hebben te weinig verstand om dat te kunnen begrijpen.’ Daar kon hij blijkbaar niet mee lachen. En ten 2e: wie is Zsa Zsa Lamor? Door Studio 54 ken ik nu wel tal van Bv’s, maar als hij niet buitenkomt dan is dat mijn fout niet. Ben ik nu te grof geweest, weet ik niet, maar er is niets van gekomen. Maar het blijft 1 van mijn grootste dromen: Ik wil graag een eigen TV programma.
Onlangs zei iemand tegen mij: Zsa Zsa is een talent maar door haar grofheid blokt ze een nationale en internationale carrière af. Ben je het daar mee eens?
Neen, want dan moet je Iris Savaga maar eens gaan bekijken in London. Die zetten ze voor de koningin en die is super grof. Iedereen loopt hoog op met Bianca del Rio van Ru Paul. Die heeft een internationale carrière en is op het podium racistisch. Ik heb ze live gezien in New York en die was zo erg de negers aan het uitmaken dat ik dacht ze haar gingen slaan. Dus ben ik grof? Denk het niet… maar het is weer jaloersheid van die persoon waarschijnlijk.
Ze noemde zelfs het woord ‘onderbroekenhumor’. Is Vlaanderen klaar voor deze humor?
Ik besef ook wel dat je op TV minder kan dan dat ik nu doe. Je gaat mij niet vertellen dat Philip Geubels alles zelf schrijft. Dat is met een team en ik verwacht dat dat met mij ook zal gebeuren. Als TV zegt dit kan niet, dan pas je je daaraan aan.
Jij bent de leading lady van Studio 54, Juice Berry in Twilight, je hebt je eigen shows, Antwerp Pride…. Kijken mensen op je neer?
Ik had nooit verwacht dat ik op deze leeftijd zoveel aanzien zou hebben en zoveel jaloersheid moet meemaken. Dat is ongelooflijk. Ik heb het daar 3j geleden heel moeilijk mee gehad omdat ik een aura rond mij hebben hangen waar iedereen bang van is. Maar als iemand de moeite doet om mij beter te leren kennen, dan zie je een ander mens. Dan zie je dat Zsa Zsa een façade is. Ik ben al een paar keer met mensen op reis geweest van het uitgaans milieu en die willen allemaal terug met mij op reis gaan. Ik heb mensen die mij verdedigen en al diegene die moeilijk doen, dat is pure jaloersheid.
Het showqueen milieu anno 2017 is zo verschillend met vroeger. Heb je het gevoel dat iedereen showqueen wil worden en dat het een rage is?
Ik denk dat het vooral voor het geld is dat ze dat willen doen. Je hebt er dan een paar die onder de prijs willen werken. Maar klanten gaan op den duur wel zien waar de kwaliteit zit. Ik zeg steeds: Shirley Bassey kunnen we allemaal doen, maar komisch doen of iemand begeesteren dat is niet eenvoudig. De top van showqueens die al jaren werken, die kunnen dat wel.
Ik heb die generatie ook weten beginnen, maar heel veel nieuwe showqueens beginnen bijvoorbeeld hun carrière in Que Pasa en je hebt de showqueen awards. Hoe sta je tegenover de nieuwe generatie?
Er zijn er zeer zeker goede bij. Bij Miss Travestie Antwerpen in Bonnaparte zie ik vaak goede kandidaten. Met de nieuwe showqueens die in Que Pasa optreden heb ik het soms een beetje moeilijk, maar dat ligt aan mezelf omdat die muziek kiezen waar ik nog nooit van gehoord heb. Ik ben niet mee met de muziek van nu. Die Rihanna toestanden boeien me niet en dat zal nooit mijn genre worden. Die kunnen dat misschien goed lippen, maar ik denk niet dat ze het 25j kunnen volhouden zoals mij.
Ben jij streng naar nieuwe showqueens: ‘als je het niet kan, stop ermee’?
Ja, waar ik gek van word is dat je helemaal in het wit staat en zwarte schoenen aanhebt of omgekeerd. Ik heb dat ooit tegen een showqueen gezegd. Ze was er niet goed van. De afwerking laat soms ook te wensen over. Ze komen dan met een legging uit een 2e hands winkel of kapot gescheurde kousen. Geef me dan maar de pluimen en de glitterkostuums. Mensen komen daar ook voor bij Mask’ara: schmink, hoge hakken, kostuums.
Als een showqueen een verkiezing heeft gewonnen, beginnen de discussies op facebook. Kunnen die het licht in elkaars ogen niet zien?
Neen, geen enkele. Dat is allemaal jaloersheid en nijd. Dat is onvoorstelbaar. Ik heb dat nooit begrepen. Onlangs hebben ze me gefilmd over een uitspraak die ik zou gedaan hebben over iemand in Gran Canaria. En ik kreeg een berichtje van een showqueen die dacht dat het over haar ging in Mykonos. Als ik het nog maar uitspreek, dan denk ik: heb jij nu echt op dat eiland niets anders te doen dan in die pot te liggen roeren? Ik doe dat niet gemakkelijk op facebook, maar zeg het wel in hun gezicht.
Zijn jouw acts nog van deze tijd?
Mijn acts zijn nog goed voor Mask’ara en voor het concept dat wij willen doen. En ik vind mezelf zeker stilaan naar de oude kant gaan. Ik ben nu 48 en ben in de richting aan het denken: 55j en dan is het wel genoeg geweest. De nieuwe generatie is ook wel ‘Ru Paul Drag Race’ en dat zijn wel stuk voor stuk monumenten. Dat zijn zo een fantastische vrouwen: kostuums, make up… en dat mis ik hier. Maar ik blijf het zeggen, dat kost nu eenmaal veel geld.
In vergelijking met het buitenland, hebben wij een hoge kwaliteit aan showqueens?
Wij staan mee aangeschreven als één van de hoogste van Europa. Dus ja, we hebben we een zeer hoog niveau.
Wat kunnen mensen verwachten van jouw show in Elckerlyc?
Mijn vorige shows waren 20 en 21j Zsa Zsa en toen draaide het rond mij. Het was dan een act, ikzelf, een act, ikzelf. Nu is het 15j Maskara. Het draait rond de groep en niet rond mij. Ik doe evenveel als al de rest en zal wel zien dat er genoeg humor aanwezig is. De opbouw is iets anders en er zijn 2 delen. Nu begin ik en de rest volgt, wat anders is met de vorige shows. Waar ik nu al stress rond heb: een nog nooit eerder geziene finale!
Zijn er dingen die je tot aan je 55e nog graag wil doen?
Mijn grootste droom: ik zou heel graag een TV programma hebben. Dan zie ik het in het genre van commentaar geven op de Oscars, Rode Lopers, festivals. Wat Jani doet met kleding, wil ik in het algemeen doen. Ook een combinatie Dame Edna vs Paul de Leeuw. Maar aan die shows ging zoveel research vooraf. Iets dat nu moeilijk wordt met TV. Het voordeel is: al die dingen worden in de week opgenomen en dan zou ik in het weekend nog kunnen doen wat ik wil. Deze droom moet niet al te lang meer op zich wachten. De plannen zijn er om een vlog te starten met commentaar die ik geef over dingen die ik lees in kranten. En we zien wel welk effect dat heeft op internet.
Hoe lang ga je nog door met Mask’ara?
Nog minstens 5j en dan zien we wel.
De theatershow ’15 jaar Mask’ara’ vindt plaats in zaal Elckerlyc te Antwerpen. Er is een voorstelling op zaterdag 24 juni 2017 om 20.15u, en twee voorstellingen op zondag 25 juni om 14u en 20.15u. De afterparty op zondag is in Bonnaparte op de Grote Markt. Kaarten zijn te koop via facebook: Davy Bamps of denieuwekastaar@gmail.com
Touristicogay Blog 